Śmierć

Artur Lundkvist

Nie ma żadnej różnicy między życiem a śmiercią.
Stałem dzisiaj w słonecznej ciszy,
nic się nie działo: tylko bezgłośne procesy zachodzące w przyrodzie,
mrowienie się trway, powolne więdnięcie kwiatów, oddech wiatru
Wtedy odczułem: nie ma żadnej granicy między życiem a śmiercią…
Proszę was, przyjaciele: żadnego bicia w dzwony, żadnych lamentów
i nie wsadzajcie mnie do czarnego więzienia trumny!
Połóżcie mnie na białych marach
i nieśćie jak triumfatora,
kołysząc mnie na swoich ramionach
i śpiewając o radosnej śmierci –
pieść urodzaju, pieść zwycięstwa!

Spalcie moje ciało w wysokim ogniu,
a popioły rozsypcie na wiatr,
nad polami, rzekami, miastami –
żeby osiadły w kielichach kwiatów
i zamieszały sie na cichej wodzie z życiodajnym pyłkiem,
żeby pod butami przechodniów na rynku wznicały kurz –
wchodzę w nowy rytm w tańcu atomów!

5/5 - (1 głosów)
Artur Lundkvist

Wiersze popularnych poetów

Samotność

O! nie jestem człowiekiem: huczy noc nade mną. Płomień mój jak anioły odchodzące w ciemność. Ogromne, całe w blasku sine piętna czasu jak odrzucone w wieczność pokolenia głazów. O! nie jestem człowiekiem. Koła nieboskłonów trzeszcząc suną przeze mnie ziemią ocaloną. Ocaloną? Czas taki: tak dawno;…

Wolny przekład z Szekspira

W oczy mi patrzysz wciąż tak samo jak w tysiąc pierwszym roku rano kiedy w szeroką moją suknię twoje wplątało się kolano. Miłość przez wieki się nie zmienia. Kamień jak był tak jest z kamienia. Rzeka jak była tak jest rzeczna. I wieczna miłość jest…

Czuwanie

Trzydziestokilkuletniemu wypada widzieć jasno, jak się prą wuja pociski, jak nocą w głębokim krysztale wirują czasy i losy, miotły ogniste gasną nad ośnieżoną równiną, zanim ruszymy dalej. Im bliżej kraju, tym dziwniej; w piersi niepokój się wzmaga – jest w mieście ruin i wspomnieli uliczka,…