Tu pracuję

Ewa Lipska

Tu pracuję. Na wschodzie Europy.

W otoczeniu psów. Małych i niezgrabnych.

Ludzi smutnych albo pijanych.

Albo tragicznych jak u Augusta Strindberga.

Na biurku konserwa wiersza.

Rękawiczka. Listy. W oknie atrament.

Na środku pokoju fotel

z grobu Tutenchamona.

Oddycha jeszcze papier

ale ciężko. Z nitrogliceryną.

Mój czas. Moje ciało. Moje życie.

Wszystko do jednorazowego użycia

tak jak suknia z papieru albo serwetka.

Pewny jest jedynie cień w rogu pokoju.

Powiększająca się do lat

Czarna taksówka.

Twoja ocena
Ewa Lipska

Wiersze popularnych poetów

Karmelkowy wiersz

Bywało dawniej, przed laty, Sypałem wiersze i kwiaty Wszystkim dziewczątkom, Bom myślał, o piękne panie, Że kwiat lub słowo zostanie Dla was pamiątką.   Wierzyłem -zwyczajnie młody, Że jeszcze nie…

Kamień

Patrzyłam okiem łaskawym Całe zło Zabawnie było Małe Dawałam siebie w jałmużnie Tylko tym Którzy pokornie z boku Stali Tak dobrze pamiętam ten dzień A nie umiem Do nieba powrócić…

Kąpiel

Widocznie zdrój się zapodział, jak „nigdy przeżycie” wielokroć wspominane – ÓSME PODANIE – być zapamiętanym (tak mantruje pamięć między meandrami). Koła wybrzuszone wspomnieniem MEGA HALO – ciemię bite jęczmieniem, którego…