Erotyk to utwór poetycki o tematyce miłosnej, wyrażający uczucia, pragnienia oraz intymne doświadczenia podmiotu lirycznego. Może mieć formę subtelnej gry słów, delikatnych aluzji, pełnej niedopowiedzeń liryki miłosnej lub śmiałego, ekspresyjnego opisu namiętności i cielesnego pożądania. Poezja erotyczna posługuje się między innymi symbolami, metaforami i eufemizmami.
Erotyki mają długą, sięgającą starożytności tradycję. W literaturze greckiej i rzymskiej twórcy tacy jak Safona czy Owidiusz eksplorowali tematykę miłości i namiętności. W średniowieczu i renesansie erotyzm przeplatał się z konwencją miłości dworskiej (Petrarka, Ronsard). Tematyka miłosna obecna była w twórczości trubadurów. Barok i oświecenie przyniosły odważniejsze utwory (John Donne, Casanova). Wśród polskich twórców tematyka erotyczna była obecna u Jana Kochanowskiego bądź Mikołaja Sępa Szarzyńskiego.
W romantyzmie erotyzm nabrał emocjonalnej głębi (Goethe, Mickiewicz), natomiast w modernizmie i XX wieku artyści (Apollinaire, Leśmian) często przekraczali tabu, eksplorując cielesność i fizyczne pożądanie. Współczesna poezja erotyczna łączy subtelną metaforę z dosłownością, podkreślając różnorodne aspekty ludzkiej seksualności. Motywy erotyczne często pojawiają się w twórczości Krzysztofa Kamila Baczyńskiego czy Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego.
Pamiętasz tę noc cichą — i ten lazur czysty, Co zwieszał się nad nami — pełny snów i szmerów? Otaczały nas wkoło niebios ametysty, Złotemi nam gwiazdami lśniąc nawskroś eterów. A tak — wobec tych bogów — byliśmy tu sami, Że, zdało się, płyniemy w bezmiar w tym lazurze — — Jakiś sen nas kołysze, … Przeczytaj wiersz
Złocisty-to był dzień. Błękitne zadumanie objęło cały świat. Na modrym oceanie słoneczny zasnął blask. Na ziemi i na niebie cisza zdawała się wsłuchiwać sama w siebie. Omdlewał w okrąg świat od światła i gorąca, różany płonął kwiat, srebrniała lilia drżąca, nad cichą, modrą toń nieskończonego morza płynęła kwiatów woń, jak lutni dźwięk w przestworza. Wtem … Przeczytaj wiersz
Postój, dziewczę nadobne-proszę utrapiony- Nie uciekaj, bom nie jest mlekiem lwa karmiony, Ani mię niedźwiedzica sroga porodziła, Ani tygrys piastunką nieużyta była. Nie bój się, nie zabiję, chocia bełtem strzelę, Nie będzie żadnej rany w twym pieszczonym ciele.
Często niewinne żony małżonkowie winią, Iże im rogi na łbie jak Satyrom czynią. Lecz każdy niech swej spyta, wiem, tak mu odpowie: „Niech będzie róg, gdzie trzeba, nie będzie na głowie.”
….W głębinie metalowej wanny Będzie się ktoś piękniejszy kąpał od Dyjanny; Wzrok ma li tu gdzie przechód przez wypadłe sęki? O! gdyby tego ktosia widzieć można wdzięki… Gdy będzie tylu ozdób odjęta zasłona, Nie żal by się odważyć na los Akteona. Wodo szczęśliwa, wodo! gdybyś miała czucie…
Wszystko, tak jak miała, Kasia mi oddała: Dwie ręce śnieżyste, Dwie piersi parzyste, Buzię, dwoje oczy, Włos pięknej warkoczy- Oddała mi skoro Wszystkiego ośmioro. Dusza serca mego, Daj coś dziewiątego! Kasia usłuchała I w gębę mi dała.
Fanilla aureolom debit osculum Dała mi Fannia pocałunek złoty, Nie taki, jaki w zacności wrodzonej Chłopiec piastunkom albo ciotkom Daje i wnet odrywa usta. Lub jaki bierze po nocy od gościa Już znużonego nierządnica, cierpiąc, Że nędznik łoże przez swawolę Zgniótł – niechby lepiej został w domu. Ja otrzymałem taki, co podwaja Ogień kochanków, gdy … Przeczytaj wiersz
Illa quam fueram beatus hora Jakże szczęśliwy byłem w tej godzinie Wśród pocałunków i uścisków wrzących, Pieszcząc urocze piersi Hasiliny I do wdzięcznego tuląc się jej łona Lub w kochające biorąc ją objęcia, Obezwładniony, w westchnieniach miłości. Bo mnie paliła odwzajemnień żarem, Zmuszając, abym znów szedł w jej ramiona, Podczas, gdy dusze zmieszane przez usta … Przeczytaj wiersz
Odszedszy mię z jejmością, niebarzoć do ładu, Sam się krząta gospodarz około obiadu. Po tym wszedszy : „Dzieweczko,już stoi na stole” A ta : „Więcby na nim słać, bo w łóżku nie zdole.”
Polski język poczęli ptacy mówić w raju. Przyszedł Adam do Ewy dla dzieci rodzaju; Nie wiedział, skąd ją począć. Woła: „W znak, w znak” – wrona, A czajka: „Niżej, niżej”; gdy trafił do grona, Zaraz dudek: „Tu, tu, tu” swą zwyczajną notą, I jako ich usłuchał, nie podrwił z robotą. Dziś, ledwie stamtąd wylazł, nie … Przeczytaj wiersz
Nie uciekaj przede mną, dziewko urodziwa, Z twoją rumianą twarzą moja broda siwa Zgodzi się znamienicie; patrz gdy wieniec wiją, Że pospolicie sadzą przy różej leliją. Nie uciekaj przede mną, dziewko urodziwa, Serceć jeszcze niestare, chocia broda siwa; Choć u mnie broda siwa, jeszczem niezganiony, Czosnek ma głowę białą, a ogon zielony. Nie uciekaj, ma … Przeczytaj wiersz
Pisał jeden na ścienie: „Nago mi najmilsza.” Drugi po tym wziął kredkę-będzie z tego insza. Napisał: „Jałowica koszule nie miewa, Podobno na pokoju tu u pana bywa.” Ten przyszedłszy napisał: „Wołowi się godzi, Co wspomionął jałochnę, bo tu społu chodzi.” Jakie benedicte, też oremus taki, Kto tym rymom przygani, całuj babę w kłaki.
Dziewka prała na lodu, więc czerwone nogi Uźrzał jeden. Rzekł jej: -„Tu ogień w rzyci srogi.” Powiedziała: -„Jest, panie! Małpka by się wściekła.” On jej prosił, aby mu kiełbaskę upiekła. Rzekła: -„Mnieć, panie, trudno, ale już tam w kuchni Najdziesz ogień gotowy, jedno mocno dmuchni!” Dobrze tak na zuchwalca, a co mu do tego, Iż … Przeczytaj wiersz
Ksiądz, kosząc łąki, trąbą do roboty z sianem Wołał ludzi. A właśnie dziewczyna tam szła. Pyta ją, czy do siana chce iść. Na to ona: „To na plewach załatwić – mówi – można też”
Piękna Beata w niewieścim tym stadzie Sama największą chwałą jest nierządnych łóż. Przyjaciółka najlepsza jurnego Priapa Przy igrach swą… umie tysiąc sztuk.
Bzy gęsto sterczą sztorcem, Gruboziarniste i mokre, Stokrotne, gotowym wierszem, radośnie rozrosłe bzy. O szóstej rano wstałaś, Dziewczyno z prężnym sercem, I łamiesz, z miłości dla mnie, promieniejące bzy. Tak wcześnie i już tak gorąco, A cóż dopiero w południe, Gdy jeszcze mocniej w nozdrza uderzą zerwane bzy! Dziewczyno na palcach wspięta, Której ręce tak … Przeczytaj wiersz
Już się o grzechy noce proszą, Już z wiosny znów jak z bólu krzyczę, Nieubłaganą mnie rozkoszą Zakuj w ramiona ratownicze! A jeśli zacznę się na nowo Wyrywać zbuntowanym ciałem, Powiedz mi wreszcie pierwsze słowo, Którego nigdy nie słyszałem. Bo znów pogański samum wieje W pędach, zawrotach, burzach, blaskach! Pamiętaj: kiedy znów zdziczeję, Odrzyj mnie … Przeczytaj wiersz
Daj ciepło Twoje daj kształt twarzy A włosy moje do ust przytul Pieśń jaką znasz najstarszą zanuć Nie słowem lecz dłońmi pytaj Weź oczy daję w nich pragnienie Mych ramion weź przystań cichą Weź potu zapach a z rak drżenie Jak z talii kart mnie wyczytaj Wejdź we mnie falą wpłyń wpłyń we mnie Pod … Przeczytaj wiersz
I. ANDANTE. Tyś piękna, jak na obrazku, Który w godzinach tęsknoty Malował w samotnej celi Mnich średniowieczny. W oczach twych pełnych blasku, Gdy tkliwość je rozanieli, Płomyczek żarzy się złoty Nieutulonej tęsknoty, Żądzy kochania serdecznej. W duszy twej młodej drzemie Życia bogactwo szczodre, Zdolność łez i zachwytu, Więc patrzą oczy twe modre, Jak dwa kawałki … Przeczytaj wiersz