Ocknął się rycerz, snem zatrwożony, Mówi po ciemku do swojej żony: „Sen miałem, jakom zwykł, Był tu, był tam – i znikł. Widziałem we śnie róże i róże, I twoją siostrę i noc w lazurze, Tuż obok w sennych mgłach Szedł ku niej na wprost gach. Spłyńże mi cicho, jak krew po nożu, Do jej … Przeczytaj wiersz
Serce me spało, a moja myśl tonęła gdzieś w lazurze, nagle ujrzałem przy sobie tuż skromniutką, czarną różę. Wspaniałą krasą jej kwiat i liść bynajmniej się nie płoni, a przecież dziwny jakiś czar przykuwa wzrok mój do niej. Czarna różyczko! zerwę cię, na piersi przypnę sennej – serce się budzi – cóż to? ma dłoń … Przeczytaj wiersz
Uschnięta róża na listek podarty Schyliła główkę; — i listek i ona, Jak dwoje młodych, co z miłości skona, W ramiona sobie, niby w grób otwarty Padłszy — leżały, a mnie smutno było Pochylonemu nad kwiatków mogiłą, I rozstroiła mi nerwy sielanka, I żałowałem, że jednego ranka Zerwaniem taką śmierć róży zadałem, Gdy album lubej … Przeczytaj wiersz
Wiosna w kwiaty tchnęła życie: Czas wygłosić pieśń dla Róż, Towarzyszek naszych kruż. Dla nich śpiew mój usłyszycie. Róża jest radością ludzi, Woń jej w bogach zachwyt budzi, I na łonie Charyt z wiosną Erosowe róże rosną. Afrodyty tyś ozdobą, Muzy lubią cię niezmiernie, A pieśń wieszczów żyje tobą. Kwiatów twoich strzegą ciernie, Lecz choć … Przeczytaj wiersz
Sadźmy, przyjacielu, róże! Długo jeszcze, długo światu Szumieć będą śnieżne burze: Sadźmy je przyszłemu latu! My, wygnańcy stron rodzinnych, Może już nie ujrzym kwiatu – A więc sadźmy je dla innych, Szczęśliwszemu sadźmy światu! Jakże los nasz piękny, wzniosły! Gdzie idziemy – same głogi, Gdzieśmy przeszli – róże wzrosły; Więc nie schodźmy z naszej drogi! … Przeczytaj wiersz
Różę, która jest obrazem Miłości, połączmy razem Z Bachem. Cudne róży kwiecie Niech każdego skroń oplecie, Kto wesołej uczcie rad. Róża, najpiękniejszy kwiat I najmilsze z wiosny dzieci, W samych bogach zachwyt nieci. Wszak i Eros swój młodzieńczy Włos równianką z róży wieńczy, Z Charytami idąc w tany. Pójdziem wieńczyć, z lirą w ręku, Bachu! … Przeczytaj wiersz
Różą, mrozem spłodzoną Tryjonu zimnego, miej, książę, za kolędę od sługi swojego. Przed wiosną, przed Zefirem Muza ją rozwiła i mały dar za wielki tobie poświęciła. Godna rymu jest róża: sam Tytan, gdy wschodzi, różaną twarz podaje, lubo też zachodzi, różane lice kryje w oceańskie morze; różane są tak ranne, jak wieczorne zorze (…) Róża … Przeczytaj wiersz
Zapamiętał się słowik w pragnieniu miłości róży, przemyśliwała róża swoje zwodnicze sposoby. Nie ten pustoszy serca, kto kochających zabija, lecz ten jest panem miłości, kto czyni tęsknotę swym sługą. Taka jest rzeczy kolej: Krwią bije serce rubinu tak podstępnie, że dzbany tłuką cały swój bazar. To pełnia róży jedynie tak wyuczyła słowika, … Przeczytaj wiersz
Rozkwitła róża pąsowa, upił się słowik zapachem — do zamroczenia was wzywam, ej sufi, czciciele wina. Podstawy waszych ślubów zdawały się twarde jak skała — patrzcie, jak w mgnieniu oka rozbiła je szklana czarka. Przynieś mi, saki, wina, bo w tym pałacu pogardy nie wiem, kto stróżem, kto królem, kto trzeźwy, a kto … Przeczytaj wiersz
Rozkwitały pąki białych róż, Wróć, Jasieńku, z tej wojenki już, Wróć, ucałuj, jak za dawnych lat, Dam ci za to róży najpiękniejszy kwiat. Kładłam ja ci idącemu w bój, Białą różę na karabin twój, Nimeś odszedł, mój Jasieńku, stąd, Nimeś próg przestąpił, kwiat na ziemi zwiądł. Ponad stepem nieprzejrzana mgła, Wiatr w burzanach cichuteńko łka. … Przeczytaj wiersz
Wyłaniająca się zapachów burzą Z przestrzeni czystych, o, niepokalana; Obłoki zwolna nad tonią się chmurzą, Aby wykańczać cię w popiele rana; Trwasz w kroplach blasku, na falach przestworu, Struna, dygotem tonąca w źrenicy; O, smugo rosy, ku cieniom wieczoru Chyląca sennie dłótko tajemnicy. Jak sprostać wzrokiem? w elizejskiej ciszy Usłyszeć płatek, co się ledwo chwieje … Przeczytaj wiersz
Ostatniej róży lata Samotny płonie kwiat; Odeszły ją towarzyszki, Zagasł ich wdzięk i zbladł. Żadna się nie nachyli, By ją całować w skroń, Zrumienić się jej rumieńcem, Oddać jej woń za woń. Nie będzie schnął w pustkowiu Twój krzew samotny ten! Gdy inne już posnęły, I ty zapadnij w sen! Pozrywam ja twe listki, Rozrzucę … Przeczytaj wiersz
„Gdzie pędzisz listku róży? Tak sam, tak sam? Ja Matka twoja więdnę tu za tobą.“ „O Matko moja! Łzę ci moją dam, „Woń twoją wezmę na zawsze ze sobą, „Ale ja muszę, muszę pędzić w dal… „O jak tu dobrze!… Ciebie tylko żal… „O jak tu pięknie!… Świat światła przedemną!“ — A mnie bez ciebie … Przeczytaj wiersz
Ach, ta róża! ach, ta róża! Co się w twoje okno wdziera, Na pokusy mnie wystawia, Sen i spokój mi odbiera… Wciąż z zazdrością myślę o niej, Choć jej nie śmiem dotknąć ręką, Bo mnie gniewa, że bezkarnie Patrzy nocą w twe okienko. Radbym nieraz rzucić wzrokiem, Błądząc w wieczór po ogrodzie, Radbym dojrzeć… ale … Przeczytaj wiersz
Z wiosennych kwiatów upleciony wieniec Ktoś mi przysyła w samym środku zimy, Chociaż nasz Kraków na mroźnej północy Leży, a chłodno tu nawet w lecie. W jakim ty, kwiatku wzeszedłeś ogrodzie? A może z Paestum przybyłeś tak rychło? „Nie dziw się! W swym mi Helżusia ogrodzie Kwitnąć kazała. Gdzie ona, tam wiosna”. A więc i … Przeczytaj wiersz
Różo, tyś chora: Czerw niewidoczny, Niesiony nocą Przez wicher mroczny, Znalazł łoże w szczęśliwym Szkarłacie twego serca I ciemną, potajemną Miłością cię uśmierca.
Wiosna wróciła życie naturze, Zabrzmiały gaje słowika pieniem, W jedwabnej łączce ponad strumieniem Kwitły przy sobie dwie róże. Widziałem co dzień, wieczór czy ranek, Zawsze różyczki, zawsze ku sobie Pączki i listki chyliły obie, Jakby z kochanką kochanek. Ale się szybko szczęście skończyło, Przychodzę dzisiaj, westchnę żałośnie, Samotna róża śród łączki rośnie, A drugiej róży … Przeczytaj wiersz
W Andaluzji róże zakwitły róże zakwitły w płomieniach burze je nocą szarpały deszcze je myły ze krwi serca biły w kamieniach na skałach orły jak sny, dzióbami wywszały swe pióra by pisać z królestwem pakt Aragonji dumnej królowej Maurowie siedli na zamkach i głaszczą piersi fontanny rozmowa ze słońcem róży zbudziła okręty ze snu piraci … Przeczytaj wiersz
Mistyczne róże spadają w mrok, W bezgwiezdne, ciemne przestworze; Ich blask posępny wodzi mój wzrok W dali, po pustym ugorze. I widzę ciebie, za tobą żwir Pod światło srebrzy się mgliściej; Widzę, jak lecisz porwana w wir I w tuman ćmiących się liści. Twych piersi uwiądł dziewiczy pąk. Zastygło ciało twe śliczne; Bezwładnie lecą z … Przeczytaj wiersz
Ach ta róża! ach ta róża! Co się w twoje okno wdziera, Na pokusy mnie wystawia, Sen i spokój mi odbiera… Wciąż z zazdrością myślę o niej, Choć jej nie śmiem dotknąć ręką, Bo mnie gniewa, że bezkarnie Patrzy nocą w twe okienko. Rad bym nieraz rzucić wzrokiem, Błądząc w wieczór po ogrodzie, … Przeczytaj wiersz
Czym purpurowe maki Na ciemną rzucał drogę? Sen miałem, ale – jaki? – Przypomnieć już nie mogę. Twojeż to były usta? Mojeż to były dłonie? Głąb sadu mego – pusta, We wrotach – księżyc płonie. Dni się za dniami dłużą, Noce – w jeziorach witam… Kiedy ty kwitniesz, różo? – „Ja nigdy nie zakwitam”… – … Przeczytaj wiersz