Czym purpurowe maki
Na ciemną rzucał drogę?
Sen miałem, ale – jaki? –
Przypomnieć już nie mogę.
Twojeż to były usta?
Mojeż to były dłonie?
Głąb sadu mego – pusta,
We wrotach – księżyc płonie.
Dni się za dniami dłużą,
Noce – w jeziorach witam…
Kiedy ty kwitniesz, różo?
– „Ja nigdy nie zakwitam”…
– „Ja nigdy nie zakwitam”…
Twójże to głos, o, różo?
Słowo po słowie chwytam,
Dni się za dniami dłużą…
Bolesław Leśmian