Andrzej Bursa urodził się 21 marca 1932 roku w Krakowie. Bursa był indywidualistą, niezwiązanym z żadną grupą literacką, zaliczano go do kręgu tak zwanych poetów wyklętych. Oprócz poezji, zajmował się również pisaniem prozy, dramatów oraz pisaniem artykułów do gazet. W latach 1954–1957 pracował jako reporter Dziennika Polskiego w Krakowie. Andrzej Bursa w październiku 1956 roku dokonał apostazji, wyrażając nie tylko swój ateizm, ale także sprzeciw wobec powszechnego powrotu do Kościoła. Zmarł nagle 15 listopada 1957 w Krakowie w wieku 25 lat z powodu wrodzonej wady aorty. Pośmiertnie w 1959 roku, otrzymał nagrodę Listopada Poetyckiego za najciekawszy debiut. W 1967 roku w dziesiątą rocznicę śmierci Andrzeja Bursy, ufundowana została przez krakowskich krytyków literackich Nagroda im. Andrzeja Bursy.
Jego poezja często eksplorowała tematy alienacji, nihilizmu i rozczarowania życiem w komunistycznej Polsce lat 50. Jego twórczość charakteryzowała się buntem, brutalnością i cynizmem, a wiersze cechowały naturalizm i antyestetyka. Choć sprzeciwiał się normom społecznym, tradycji romantycznej i moralnym konwencjom, w jego poezji widoczna była głęboka potrzeba poszukiwania dobra i wartości humanistycznych.
Jego twórczość dzieli się na trzy główne nurty: wiersze buntownicze, utwory opisujące niespełnione arkadyjskie marzenia (np. poemat Luiza) oraz refleksyjną lirykę, wyróżniającą się głębią przemyśleń i dojrzałością formy (np. Karnawał). Andrzej Bursa za życia opublikował łącznie w czasopismach trzydzieści siedem wierszy oraz jedno opowiadanie.
Droga nabrzmiała słońcem i skwarną męką koni Świetlista wśród pól miękkich jak wbita w ciało stal Daleko i szeroko przestrzennym szlakiem goni Na Kraków, Berlin, Paryż, Amsterdam, Wuppertal. Iść płowym pyłem dróg iść górą i doliną Przez wsie bielone słońcem i twarde kotły miast I pachną smugi szos wolnością jak benzyną A z każdej strony świat jak tło rozgrzanych gwiazd
Czekałem kilka lat aż wreszcie przyszedł Wernyhora zanudzał mnie przez całą noc wypalił mi wszystkie papierosy nic nie rozumiałem unieruchomiony na krześle bolała mnie prawa noga krzesła nie czułem swojej ręki ścierpła mi lewa noga krzesła policzyłem wszystkie jego guziki i wszystkie paski jego swetra nad ranem poszedł teraz znów czekam
Moja bezbronna ojczyzna przyjmie cię najeźdźco a droga którą Jaś Małgosia dreptali do szkoły nie rozstąpi się w przepaść Rzeki nazbyt leniwe nieskore do potopów rycerze śpiący w górach będą spali dalej więc łatwo wejdziesz nieproszony gościu Ale synowie ziemi nocą się zgromadzą śmieszni karbonariusze spiskowcy wolności będą czyścili swoje muzealne bronie przysięgali na ptaka … Przeczytaj wiersz
Melomani miasta Metz, mecenasujący mez- zosopranom-małolatkom (może mniej – mężatkom, matkom mrowia malców & matronom), mruczą: – Marny masz metronom, Mimi! Mdłymi merdnięciami monotonnie Mimi mami małowarta maszyneria… Minus miasta Metz: mizeria małoopłacalnych Muz! Merkantylizacji mus mchem mogiłę Muzom mości… Mur mieszczańskiej mentalności: mason, masarz, masażysta, masochista, maszynista!… Mierność mędrca, modelarza, ministranta, metrampaża, mierniczego, metodysty, … Przeczytaj wiersz
Panie ministrze sprawiedliwości… Pan mnie obraża. Nie znam pana, ale widziałem pańską fotografię w gazecie I czuję się głęboko obrażony, Na nieszczęście nie tylko przez pana, Większość instytucji państwowych i społecznych Jest dla mnie afrontem, Prawie wszyscy obywatele naszego państwa Są obelgami skierowanymi bezpośrednio we mnie. Doprawdy, nieraz zapytuję się komu zależało na zbudowaniu Tak … Przeczytaj wiersz
wsiedli nieprawidłowo niosąc boleść po tatusiu konduktor ani nie pisnął zablokowali pół wozu nikt ani nie mrugnął boleść po tatusiu wielka rzecz po tatusiu boleść a jeszcze napominali ludzi nasza boleść jest świeża zabrudzi pan trencz biały trenczyk szkoda żeby się miał pobrudzić o naszą boleść po tatusiu
Ze wszystkich świętych katolickich najbardziej lubię Józefa bo to nie był żaden masochista ani inny zboczeniec tylko fachowiec zawsze z tą siekierą bez siekiery chyba się czuł jakby miał ramię kalekie i chociaż ciężko mu było wychowywał Dzieciaka o którym wiedział ze nie jest jego synem tylko Boga albo kogo innego a jak uciekali przed … Przeczytaj wiersz
Jeżeli w rozmowie z niedużym gościem będę używał w stosunku do ludzi niskiego wzrostu określeń: kurdupel korek jamnik to już mam w moim rozmówcy wroga ale gdy powiem przy blondynie herkulesie podobają mi się wysocy chłopcy blond to wspaniały gatunek facetów to na pewno nie zyskam przyjaciela.
chlip….. chlip….. chlip….. …..chlap….. …..chlap….. …..chlap….. chlup….. chlup….. chlup….. …..- mamo daj mi chleba z serem …..- nie ma mamusi nikt ci nie da chleba z serem
Za darmo nie dostaniesz nic ładnego zachód słońca jest za darmo a więc nie jest piękny ale żeby rzygać w klozecie lokalu prima sorta trzeba zapłacić za wódkę ergo klozet w tancbudzie jest piękny a zachód słońca nie a ja wam powiem że bujda widziałem zachód słońca i wychodek w nocnym lokalu nie znajduję specjalnej … Przeczytaj wiersz
…em …em …em łbym łbym łbymten tego ten tego ten tego – Panie kierowniku jak kolega ściągnał spodnie w latrynie to zauważyłem że on ma tyłek odlany ze spiżu
Dwaj rzeźnicy grają w karty O koronę króla O mieczyk waleta O uciechę z damą W kojcach rząd baranów swojskich Śpiewa w płaszczach apostolskich Kto wygra koronę Kto miecz brylantowy A kto białogłowę Komu skarb Komu zawieja Komu miecz A komu róża Diamentowy kwiat nadziei Rozjaśnia ściany szlachtuza
Na szept mój wielki łeb się poruszył. No cóż, mój drogi – bieda. Przykro mi bardzo, ale brak funduszów. Trzeba cię sprzedać. Już nie będę pod przewodem twoich czujnych uszu Brnął w puszcz matecznikacz, wykrotach. Nie będzie już puszczy, Będzie park Jordana – pełen błota. Ach, jakie ty miałeś skoki i susy, Jak szczałeś z … Przeczytaj wiersz
Rak jest choroba nieuleczalną Śmierć jest zjawiskiem nieodwracalnym W śmiesznym ubranku w piżamie pasiastej Podlewam pelargonie Pelargonie jak krew czerwone Pelargonie białe jak mleko W błękitnym brzęku lata o zmierzchu Na szpitalnym balkonie Ptaki wróżą rosę doktorze Rosa biała furie upałów Ja podlewam nasze pelargonie Mądry biały doktorze Rak jest chorobą nieuleczalną Życie jest treścią … Przeczytaj wiersz
Z dziećmi trzeba surowo Zamiast płaszcza łach Ubierz łach Zapnij łach Szanuj łach Ten łach to moja praca Moje wyprute żyły Ten łach Moje stracone złudzenia Moje niedoszłe posłannictwo Moje złamane życie Moja martwa perspektywa Wszystko ten łach Ubierz łach Zapnij łach Szanuj łach
Dzieci są milsze od dorosłych zwierzęta są milsze od dzieci mówisz że rozumując w ten sposób muszę dojść do twierdzenia że najmilszy jest mi pierwotniak pantofelek no to co milszy mi jest pantofelek od ciebie ty skurwysynie
Tyle miałem trudności z przezwyciężeniem prawa ciążenia myślałem że jak wreszcie stanę na nogach uchylą przede mną czoła a oni w mordę nie wiem co jest usiłuję po bohatersku zachować pionową postawę i nic nie rozumiem „głupiś” mówią mi życzliwi (najgorszy gatunek łajdaków) „w życiu trzeba się czołgać czołgać” więc kładę się na płask z … Przeczytaj wiersz
Nie uczyniłeś mnie ślepym Dzięki Ci za to Panie Nie uczyniłeś mnie garbatym Dzięki Ci za to Panie Nie uczyniłeś mnie dziecięciem alkoholika Dzięki Ci za to Panie Nie uczyniłeś mnie wodogłowcem Dzięki Ci za to Panie Nie uczyniłeś mnie jąkałą kuternogą karłem epileptykiem hermafrodytą koniem mchem ani niczym z fauny i flory Dzięki Ci … Przeczytaj wiersz
Tylko rób tak żeby nie było dziecka tylko rób tak żeby nie było dziecka To nie istniejące niemowlę jest oczkiem w głowie naszej miłości kupujemy mu wyprawki w aptekach i w sklepikach z tytoniem tudzież pocztówkami z perspektywą na góry i jeziora w ogóle dbamy o niego bardziej niż jakby istniało ale mimo to …aaa … Przeczytaj wiersz
W Wiedniu wśród wielorybników wzmianka ,,WIEDEŃ: WZRASTA WYCHÓW WIELORYBA (VEL WALENIA)” wywołuje wiele wrzenia: wrzasków, westchnień ,,Wreszcie!”, waleń w werble, wołań ,,Wiwat waleń!”, werwy, wrzawy, wiecowania, wzajemnego winszowania: ,,Wiedeńczyku, wniosek wyłów: wzrasta wychów ó wzrośnie wyłów!” Wyławiacze-weterani (w Wiedniu wręcz wenerowani) wieszczą: ,,Wierzcie wieści! Weźcie wędki: większy wyłów wreszcie! W wigor Wiednia wkład wniesiecie: wszak … Przeczytaj wiersz
Zbereźnikom ze Zbaraża zaraźliwy zez zagraża: zje, zuch, zwykły zraz zbaraski – zaraz zieją zeń zarazki; zjadacz zrazu, zrazu zdrów – zezem zarażony znów! Zdaniem znawców zagadnienia, ze zwykłego zagapienia zbarażanin zbaraniały (znaki zawsze zabraniały zajadania zrazów!) zrazy zeżre, zdrowe zaś zakazy – ,,ZRAZ (ZRAZ ZWłASZCZA ZAWIJANY) ZASADNICZO ZAKAZANY!” – zlekceważy. Zatem: zaliż znak zakazu … Przeczytaj wiersz