Na koralowych snu księżycach Ciebie me skrzypki sławią, Pani! do ciemnej schodząc mar otchłani zapalasz kwiaty na łzawnicach. Uwiędłe serce, jak dzieciątko, tulisz do piersi obłąkanej i dziwnej pieśni – nie wygranej – bawisz nadziemną pamiątką. Już się godzina zaćmień zbliża, kiedy mię z Tobą Bóg rozdzieli – Ciebie uniosą w chór anieli, a mnie … Przeczytaj wiersz
Biją w mą czaszkę, jak w dzwon, głuche grzmoty i krwawa ręka pisze mi przekleństwo. Ja wybierając los mój, wybrałem szaleństwo i porzuciłem raj i zeszłem w czarne groty. I płynę w mrok – i wiem, że oto zgasnę, jako pęknięte słońce. W imię Ojca, Syna! mam w sercu głaz, a tu głębina – jam … Przeczytaj wiersz
Modlą się duchy ciemnych wód – modli się serce krwawe. W wnętrznościach mogił szlocha lud i szlocha serce krwawe. Armat śpiżowych tętni grzmot i tętni serce krwawe. Bagnety pełzną pjanych rot i pełznie serce krwawe. Zadrgały bruki rżniętych miast – zadrgało serce krwawe. Wampiry gaszą wieczność gwiazd i gaszą serce krwawe. Zhańbione ciała – pusty … Przeczytaj wiersz
Białe róże krwi rosną przy mej celi – a dokoła bór w swych upiornych snach. Kiedy zimna noc – jako czarny ptak – na wierzchołkach gór zostrzy krwawy dziób – dwie siostrzyczki me – ach, dwie obłąkane z lśniącymi oczyma, jak zaklęte skarby – – – – – – – – – – – – … Przeczytaj wiersz
Tyś umarł? nie wiem, lecz się zbudziłem ze łzami i jeszcze grają chóry tych anielskich lutni i moje serce, jakby fala, łka mi i słyszę – cicho szepcą Twoi ucznie smutni. Czytałem księgę w prześwietlonych zbożach – kronikę Twoich męczarń i Twych bólów świętych – wtem, jakby światy mi roztęczył się w oczach i jakby … Przeczytaj wiersz
Więc owa szybkość, ta nerwowa prędkość, jest świadomością przemijania? Chęcią, aby zmieścić się w sobie przydzielonym czasie? Nie wiem tego i nie chcę pamiętać o g r a n i c z e n i a, w jakim żyję. Żyję szybko, bo w ruchu widzę życie, chciwie chłonę zapach dojrzałych zbóż, które czekają na żniwiarzy; … Przeczytaj wiersz
Nie wiesz, nie przewidujesz, nie znasz sama siebie, duszo senna i mroczna, prostoduszna duszo. Trwasz w półśnie, w półistności, nie przeczuwasz dzwonów, które cię zbudzą nagle i poruszą. Śpisz jak embrion skulona, zaledwie oddechem rysujesz ciało, które cię zamyka: aż wszystko się odwróci i to zwinne zwierzę gładkoskóre i głupie znajdzie się we wnykach twoich, … Przeczytaj wiersz
Jesteśmy sobie potrzebni jak ziemi potrzebna woda, jeśli plon ma przynieść. Ach, czy to miłość? Jej owoce przecież dawno dojrzały i mówimy o nich: daleko padły jabłka od jabłoni. A więc jałowe lata nas czekają — dwoje wygnańców z miłosnego raju? Tylko trud dzielić i codzienny chleb czy potrafimy, aby nie był gorzki? Spróbujmy jednak. … Przeczytaj wiersz
Wstęp pierw uczynię, by mię lekkie słowo Nie pomówiło gdzie o profanację, Mowy że polskiej ja konchę perłową Zdrabniam na fraszki, na improwizacje, W kramarne cacka łamiąc ją i liche, Zamiast pielgrzymiej tuniki”” upięciem Zrobić, i w ślady pójść za wieszczów księciem – Majestatyczne, a nikłe i ciche. Nie! Kochanowski Jan, co nam kołyskę Dawidowymi … Przeczytaj wiersz
Mogę zaprzeczyć swym przekonaniom Mogę mogę Ponieważ chcę znać sens wszystkiego Lecz siedzę jak pokonany Jęcząc: Och, jakąż odpowiedzialnością Obarczyłem ciebie, Gregory Śmiercią i Bogiem Ciężko jak ciężko Nauczyłem się – życie to nie sen Nauczyłem się – prawda oszukuje Człowiek to nie Bóg Życie trwa stulecie Śmierć chwilę Się powiesić) I Skoro usłyszysz, jak … Przeczytaj wiersz
I Żeby to można arcydzieło Dłutem wyprowadzić z grubych brył I żeby dłuto nie zgrzytnęło Ni młot je ustawnie bił a bił!… II Żeby to tchem samym harmonii Można było kręcić wozów oś; I bez s-krzypnięcia wstecz ironii, Żeby się udało zrobić coś… III Oh! jakże spałby sobie człowiek Wyższy nad skargi ustawiczne; Lecz cóż? … Przeczytaj wiersz
„Gromem bądźmy pierw – niżli grzmotem; Oto tętnią i rżą konie stepowe; Górą czyny!… a słowa? a myśli?… potem!… Wróg pokalał już i Ojców mowę -” Energumen tak krzyczał do Lirnika I uderzał w tarcz, aż się wygięła; Lirnik na to . . . . . . . . . . . . . . . … Przeczytaj wiersz
Ja ciebie cicha widzę już, I pragnę cię ogromnie, Ja ciebie cicha widzę już: …Owiana kwieciem zwiędłych róż Powoli spływasz do mnie. Spowita w obsłon białych śnieg, Owiana snem i wonią, Spowita w obsłon białych śnieg, Wskazujesz tamten, — cichy brzeg Przejrzystą swoją dłonią. Nad czołem gwiazdy zgasłe masz I martwych róż kielichy, Nad czołem … Przeczytaj wiersz
A kiedy na państwo ościenne wyruszał nasz król Królowa na drogę sucharów mu wór nasuszyła I dziury na szatach mężowskich starannie zaszyła I w dwóch zawiniątkach mu dała machorkę i sól A kiedy się żegnał i zamku przekroczyć miał próg Objęła go czule i łzę uroniła rzęsistą A dajże im w kość, bo okrzyczy cię … Przeczytaj wiersz
Pierwsza miłość z wiatrem gna, z niepokoju drży Druga miłość życie zna i z tej pierwszej drwi A ta trzecia jak tchórz w drzwiach przekręca klucz I walizkę ma spakowaną już. Pierwsza wojna – pal ją sześć, to już tyle lat. Druga wojna – jeszcze dziś winnych szuka świat A tej trzeciej co chce przerwać … Przeczytaj wiersz
Dopóki nam ziemia kręci się, dopóki jest tak czy siak Panie ofiaruj każdemu z nas, czego mu w życiu brak: Mędrca obdaruj głową, tchórzowi dać konia chciej Sypnij grosza szczęściarzom… i mnie w opiece swej miej. Dopóki ziemia obraca się, O Panie nasz, na Twój znak Tym, którzy pragną władzy, niech władza ta pójdzie w … Przeczytaj wiersz
Rzęsami o moje rzęsy zapaliła światło oczu… Widzę: Obraz na staludze ramą z ognia mnie otoczył.
Nawiało nocy i gwiazd uderzających o szczyty. Z gór, odartych z księżyca, rozkosz spadania we wichrze dławiącym kołysem znosi w dół, najniżej, jak w łono rozdarte fallusem. Miłość jak przepaść przeraża. W rozbitej czaszce drgnął ból jak płód ciąży. Na twojej trumnie, jak łopatę grabarza, kładę dłoń rozpostartą: księżyc.