Motyw Boga w poezji jest jednym z najstarszych i najgłębiej zakorzenionych tematów literackich. Od wieków poeci podejmowali próbę wyrażenia swojej relacji z Bogiem, rozważań nad Jego istotą, a także pytania o sens istnienia, moralność i duchowość. W zależności od epoki, osobistych doświadczeń twórcy czy kontekstu kulturowego, motyw Boga w poezji przybierał różne formy, od pełnych uwielbienia hymnów po dramatyczne spory z Absolutem.
W literaturze staropolskiej Bóg często był ukazywany jako wszechmocny Stwórca i Pan świata, któremu poeci oddawali hołd. Przykładem są utwory Jana Kochanowskiego, takie jak Czego chcesz od nas, Panie, za Twe hojne dary?, w którym poeta podkreśla piękno i harmonię Bożego dzieła.
W romantyzmie relacja z Bogiem nabierała bardziej osobistego charakteru, często była nacechowana buntem i próbą zrozumienia tajemnicy Jego planów. Adam Mickiewicz w „Dziadach cz. III” ukazuje Boga jako siłę moralną i wszechobecnego ducha, który kieruje losem ludzi i narodów.
W dwudziestym wieku motyw Boga w poezji stał się bardziej introspektywny, niejednokrotnie wyrażając wątpliwości, poczucie pustki lub próbę odnalezienia sacrum w świecie pełnym chaosu. Poeci tacy jak Czesław Miłosz, czy Tadeusz Różewicz podejmowali temat kryzysu wiary, rozważań nad cierpieniem i obecnością Boga w życiu codziennym.
Motyw Boga w poezji jest uniwersalny, głęboko osobisty i poruszający. Jego różnorodność sprawia, że odnajdujemy w nim zarówno pocieszenie, jak i trudne pytania, które od wieków towarzyszą człowiekowi w jego poszukiwaniu sensu istnienia.
Jeśli znienacka, o północy usłyszysz, jak przeciąga niewidzialny pochód z cudowną muzyką, z gwarem głosów – wtedy losu, co w końcu zawiódł cię, trudów, co poszły na marne, planów, które wszystkie okazały się pomyłką, nie opłakuj bez sensu. Jak ktoś od dawna gotów, ktoś odważny, pożegnaj ją, tę odchodzącą Aleksandrię. Przede wszystkim nie oszukuj się, … Przeczytaj wiersz
myślę o dniu, w którym cię zabrakło, jakby cię nigdy nie było (ani tego dnia), gdy przybiegliśmy z oczami ze słomy i octu, a w każdym śmiał się starzec, który trupów strzeże i poprzez sen-śmiech pytał, czy poznajemy ciebie odwróconą, czy to ty. tak – odrzekliśmy wtedy – to nie ty, to ona ta z … Przeczytaj wiersz
Nie gódź się nigdy z przymusem człowieczeństwa, z przymusem nadziei, z niewolą szczęścia. Twoją jedyną prawdą jest zwierzę, które rozszarpuje boga w tajemniczo cichych głębinach czerniejącej krwi. Jakże mógłbyś błogosławić skrytobójczy los, ciemność z sidłami, dołami i furiami przebranymi za żądze, gdzie tonąca zieloni gospoda jest tylko zarośniętym więzieniem przy zakręcie drogi! Tak, twoja wiara … Przeczytaj wiersz
Dzięki Ci Panie za ten świat Dzięki Ci Panie za dzikich zwierząt śpiew Za Twoją sprawą kwitnie kwiat I rodzi się człowiek, pisklę i lew Grajmy Panu na harfie Grajmy Panu na cytrze Chwalmy śpiewem i tańcem Cuda te fantastyczne Grajmy Panu na harfie Grajmy Panu na cytrze Chwalmy śpiewem i tańcem Cuda te fantastyczne … Przeczytaj wiersz
Prowokatorzy szepczą że Dobrze jest się nad sobą wznieść Nie słuchaj tego bo Okazać może się Że leżysz już na samym dnie Bogowie zewsząd schodzą się A każdy najważniejszy jest O ciebie walczą Aż nie chce wierzyć się Lecz ty w tym wszystkim bóg wie gdzie Mam za mało podstaw Żeby wierzyć im Łokieć to … Przeczytaj wiersz
Piszę krótki list do Boga Daj mi chłopa a nie wroga Daj mi Boże to co możesz Ja mu życie już ułożę Ja go zamknę w przedpokoju Będę kochać po kryjomu Żeby się nie ruszał z domu Kupię buty mu z betonu Dałeś tak że nie daj Boże Pewnie już nie mogłeś gorzej W jakiej formie list mój doszedł Skoro chłop był listonoszem W Boga wierzę kochać umiem A nic z tego nie rozumiem
Jeśli istnieje Bóg – będę u niego na obiedzie. Zamiast światła: czerwony głóg. Anioł po mnie samochodem przyjedzie. Gołębice obłoków tłustych będą się trzepotały na składanym stole. Będziemy pili z dzbanów pustych święconą wodę i wolną wolę. Jeżeli nawet Bóg ma krótkie palce może i tak z nich wyssać wieczność. Jeżeli Bóg jest poliglotą może … Przeczytaj wiersz
Chwal Pana, duszo moja, Z głębokości twych zdroja Wychwalaj świętość Jego. Chwal! chwal Nieśmiertelnego Za duch twój – za twe blaski, Za wszystkie Jego łaski. On cię usprawiedliwił, Tylekroć ubezpieczył, Nakarmił i uleczył.
Bogarodzico, Dziewico Słuchaj nas, Matko Boża, To ojców naszych śpiew. Wolności błyszczy zorza, Wolności bije dzwon, Wolności rośnie krzew. Bogarodzico! Wolnego ludu śpiew Zanieś przed Boga tron. Podnieście głos, rycerze, Niech grzmią wolności śpiewy, Wstrząsną się Moskwy wieże. Wolności pieniem wzruszę Zimne granity Newy; I tam są ludzie – i tam mają duszę. Noc była… … Przeczytaj wiersz
Widziałem kiedyś pobielane kości, wzgórza przestrzeni, wrzosów i mężczyzn płonęły przy świecy. Zatrzymano pociąg, nie mogłem ogarnąć tej kolczastej ziemi. Boże, jeżeli jesteś, wszystko jedno jaki, zostawiłeś zapach, złote kłaki deszczu. Zmartwychwstałem tam wtedy i jeszcze raz zostałem.
1 Maciek Świetlicki mówi: – Ja wiem, to jest ten pan, którego ojciec zabił. Cały Nowy Testament w jednym zdaniu. Co dalej? 2 Maciek Świetlicki wie również o piekle. Ktoś mu musiał nagadać. Pójdę do piekła, tatusiu. Nie pójdziesz. Jestem niegrzeczny. Wiem, że pójdę. Nie pójdziesz. Na pewno. A pamiętasz, jak cię kopnąłem? Pamiętasz? 3 … Przeczytaj wiersz
Gdy znów do murów klajstrem świeżym Przylepiać zaczną obwieszczenia, Gdy „do ludności”, „do żołnierzy” Na alarm czarny druk uderzy I byle drab, i byle szczeniak W odwieczne kłamstwo ich uwierzy, Że trzeba iść i z armat walić, Mordować, grabić, truć i palić; Gdy zaczną na tysięczną modłę Ojczyznę szarpać deklinacją I łudzić kolorowym godłem, I … Przeczytaj wiersz
największym wydarzeniem w życiu człowieka są narodziny i śmierć Boga ojcze Ojcze nasz czemu jak zły ojciec nocą bez znaku bez śladu bez słowa czemuś mnie opuścił czemu ja opuściłem Ciebie życie bez boga jest możliwe życie bez boga jest niemożliwe przecież jako dziecko karmiłem się Tobą jadłem ciało piłem krew może opuściłeś mnie kiedy … Przeczytaj wiersz
Miał być lepszy od zeszłych nasz XX wiek. Już tego dowieść nie zdąży, lata ma policzone, krok chwiejny, oddech krótki. Już zbyt wiele się stało, co się stać nie miało, a to, co miało nadejść, nie nadeszło. Miało się mieć ku wiośnie i szczęściu, między innymi. Strach miał opuścić góry i doliny. Prawda szybciej od … Przeczytaj wiersz