Witajcie! zieloności pozbawione drzewa! Wy liście żółkniejące które wiatr rozwiewa! Witaj zgonie pogody!… Natury żałoba Przystaje udręczeniu, oku się podoba. Zamyślony, samotny, idę krok za krokiem, Idę po raz ostatni smutnem żegnać okiem To słońce bledniejące — promień jego słaby, Przedziera się zaledwie w gęste lasu cienie. Gdy w dniach smutnej jesieni kona przyrodzenie, Milszemi, … Przeczytaj wiersz
Cicho po urwisku jałowcem schodziła Czesząc grzywę jesień – rudawa kobyła. Ponad brzegu rzeki skłębione poszycie Rozbrzmiewa jej podków granatowe bicie. Wiatr-zakonnik, idąc zalęknionym krokiem, Miętosi listowie za drogi wyskokiem. I całuje krzak jarzębiny rozchwiany – Niewidzialnego Chrysta purpurowe rany.
Zapłakał wiatr jesienny. Pod deszczu kroplami Jęknęły głucho szyby w mej pustej komnacie. Czemu, wichry, płaczecie deszczowymi łzami? Czemu smutek po ziemi beznadziejny gnacie? Kwiaty latem rozkwitłe ułożył na ziemi Jesienny wiatr i wionął zimnymi powiewy, Załkały stare drzewa konary swojemi. Zawtórowały z cicha konające krzewy. Ktoś płacze. Nie. To wicher wionął po ogrodzie. Ktoś … Przeczytaj wiersz
Jest chłodny dzień pąsowy i olive. Po rżyskach węszy wiatr i ryży seter. Aleją brzóz przez klonów leitmotiv Przechodzisz ty, ubrana w bury sweter. Od ściernisk ciągnie ostry, chłodny wiatr. Jest jesień, szara, smutna polska jesień… Po drogach liście tańczą pas-de-quatre I po kałużach zimny ciąg ich niesie. Dziś upadł deszcz i drobny był, jak … Przeczytaj wiersz
Myślałam kiedyś, że szczęście to miłość: Najdroższy uśmiech śród lipowych kwiatów, Cienie na skroniach ku sobie schylonych, Czułość dla świata i błysk z poza światów. Teraz wiem dobrze, że szczęście to cisza, Mężna świadomość, że nic się nie ziści — Szczęście to biały i odludny pokój Z oknem wpatrzonem w chaos zwiędłych liści.
I ty nie jesteś z uroków odarta, Jesienna poro smutku i niemocy, Gdy innych ptaków skończy się już warta I kogut tylko krzyczy o północy; Gdy słońce, gasnąc, w mgłach posępnych tonie I rzuca niwom długie, żółte smugi, A wyrobnica biada na zagonie, Że dzień tak krótki, a wieczór tak długi… I tyś niebrzydka, szara … Przeczytaj wiersz
Kiedy ostatni liść z drzewa już opadł. Przeczuć niemiłych męczy mnie w snach zmora, Z doświadczeń bowiem wiadomo: listopad To niebezpieczna dla Polaków pora. Raz nie w swym czasie myśl się jakaś wciela, To znowu klapa najmądrzejszych planów, Albo w Krakowie z tłumu zbrodniarz strzela, Celując prosto w pierś polskich ułanów. Wielu przy biurkach i … Przeczytaj wiersz
Nad ziemią dym się ciężki kłębi, Liść na topoli się czerwieni, Zmarszczkę na czole czas pogłębia, Więc się ma widać ku jesieni. Chmur się zwieszają smętne grzywy, Miną wiosenny szał uniesień, W czupryniem znalazł kosmyk siwy… Nic nie pomoże… idzie jesień. Lecz wiosna przyjdzie znów na niwę, Na zawsze lasów, pól nie rzuci. Tylko zostaną … Przeczytaj wiersz
Gdy skowronek szary Pod niebios obszary Z piosenką wiosenną ulata, Chciałbym być skowronkiem I lecieć za słonkiem Do nieskończoności wszechświata… Gdy słotną jesienią Drzewa nie zielenią, Stoją nagie, czarne, w żałobie, Mgła, deszcz, lód, śnieg pruszy… Tak mi smutno w duszy, Jakbym we śnie wiecznym był w grobie…
Poro mgieł bujna i nabrzmiała plonem, W spisku serdecznym z dojrzewania słońcem Dumasz, jak hojnie błogosławić gronem Wino w krąg strzechy pod okap pnące, Jak sad omszały giąć jabłek ciężarem, Jak aż do pestek w owoc wlać dojrzałość, Zjędrnić orzechy, wzdąć pękate dynie I późnym kwiatom, których wciąż ci mało Co dzień dać jeszcze, jeszcze … Przeczytaj wiersz
Nic nie mam Zdmuchnęła mnie ta jesień całkiem Nawet nie wiem Jak tam sprawy z lasem, Rano wstaję, poemat chwalę Biorę się za słowa, jak za chleb Rzeczywiście, tak jak księżyc Ludzie znają mnie tylko z jednej Jesiennej strony Nic nie mam Tylko z daszkiem nieba zamyślony kaszkiet Nie zważam Na mody byle jakie Piszę … Przeczytaj wiersz
Znowu więdną wszystkie zioła, Tylko srebrne astry kwitną, Zapatrzone w chłodną niebios Toń błękitną… Jakże smutna teraz jesień! Ach, smutniejsza niż przed laty, Choć tak samo żółkną liście Więdną kwiaty I tak samo noc miesięczna Sieje jasność, smutek, ciszę I tak samo drzew wierzchołki Wiatr kołysze Ale teraz braknie sercu Tych upojeń i uniesień Co … Przeczytaj wiersz
Liście jesienne leżą po brzegach dróg, mieniąc się jedną połową tęczy. Wyglądają jak rozsypane róże wszelkich barw. W stawie drżą złote plamy. Rząd drzew odbija się w nim różnie: wierzba – mgłą siwą, czerwona leszczyna – skrzydłem motyla, topole – ciemnymi kolumnami. Skośne marmurowe schody, prowadzące ku wodzie, odbijają się w gląb i w przeciwną … Przeczytaj wiersz
Na ziemi jesień wietrzna konary drzew pochyla, Perełki chmur po niebie jak na różańcu goni. W ogrodach Twoich oczu kołyszą się motyle, W pasiekach ust Twych słodkich rój miodno-złoty dzwoni. Już spłonął po zagrodach rumieniec jarzębiny I dzwonki kulek srebrnych nie toczą nad przełęczą, Ale gdy moje oczy ku Twoim oczom skłonię – Dzwonkami, jarzębiną … Przeczytaj wiersz
Niech się wszystko odnowi, odmieni…. O jesieni, jesieni, jesieni ….. Niech się nocą do głębi przeźrocza nowe gwiazdy urodzą czy stoczą, niech się spełni, co się nie odstanie, choćby krzywda, choćby ból bez miary, niesłychane dla serca ofiary, gniew czy miłość, życie czy skonanie, niech się tylko coś prędko odmieni. O jesieni!… jesieni! … jesieni! … Przeczytaj wiersz
Jesienne niebo słodkie, pełne łaski spowite w szal kaukaski, przez drzew bezlistnych rozszczepione pędzle przeciąga różową frędzlę. I ku nadziei mej podchodzi z bliska, słodyczą mnie uściskaj i na tęsknocie mej opiera dłonie – pachną ostatnie lewkonie. Jesienne niebo słodkie, pełne łaski, zwija swój szal kaukaski a odrzuciwszy go, staje bez ruchu z cekinem złotym … Przeczytaj wiersz
Tyle jest smutku w naszym wzroku, Zbyt gorzko przyznać, zbyt boleśnie, Że tylko i miedziany spokój Pozostał nam w tym późnym wrześniu. Inny odebrał mi spłoszenie I dreszcz, i ciepło twego ciała … W sercu, jesiennym nieskończenie, Cisza się deszczem rozszemrała. To nic. Przywyknę. Jak pociecha Zrodziła się ta prawda prosta, Że nic mnie w … Przeczytaj wiersz
Jesień mnie cieniem zwiędłych drzew dotyka, Słońce rozpływa się gasnącym złotem. Pierścień dni moich z wolna się zamyka, Czas mnie otoczył zwartym żywopłotem. Ledwo ponad mogę sięgnąć okiem Na pola szarym cichnące milczeniem. Serce uśmierza się tętnem głębokiem. Czemu nachodzisz mnie, wiosno, wspomnieniem? Tak wiele ważnych spraw mam do zachodu, Zanim z mym cieniem zostaniemy … Przeczytaj wiersz
O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny, Dżdżu krople padają i tłuką w me okno… Jęk szklany… płacz szklany… a szyby w mgle mokną I światła szarego blask sączy się senny… O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny… Wieczornych snów mary powiewne, dziewicze Na próżno czekały na słońca oblicze… W … Przeczytaj wiersz
1 Zobacz, ile jesieni! Pełno, jak w cebrze wina, A to dopiero początek, Dopiero się zaczyna. 2 Nazłociło się liści, Że koszami wynosić, A trawa jaka bujna, Aż się prosi, by kosić. 3 Lato, w butelki rozlane Na półkach słodem się burzy. Zaraz korki wysadzi, Już nie wytrzyma dłużej. 4 A tu uwiędem narasta Winna, … Przeczytaj wiersz
Chodzi w szalu czerwonym i złotym. Przegląda się w owalu jeziora. Lecz jest chora. I nic nie wie o tym, że ją pochowają w tym szalu.