Kiedyśmy się żegnali We łzach i w milczeniu, Gdyś się smutna oparła Na moim ramieniu, Twarz miałaś bladą, zimną, Pocałunek zimniejszy, Wróżyła mi ta chwila Okropność dzisiejszej. Zimno na moje czoło Spadła rosa ranku – Przeczułem, że zapomnisz O dawnym kochanku. Dziś zachwiana twa sława, Śluby zniweczone, Dziś słyszę twoje imię I za ciebie płonę. … Przeczytaj wiersz
Skąd tu temat wziąć do nowej piosenki? Skłopotany wzrok wodze i tu i tam; Wtem zapachną mi bzów rozwite pęki Gdzieś z ogródka hen, i już temat mam; Niech dziś refren mój wiosna sama nuci, Niech rozprószy smęt mych jesiennych lat, Niech młodość mej tętno mi przywróci, Niech mi od niej w krąg się rozciepieli … Przeczytaj wiersz
Ostatni raz twą postać miłą Ważę się myślą tulić dziś I wskrzeszać sny serdeczną siłą, Żałością tkliwą i wstydliwą O twej miłości budzić myśl. Mijają lata – i niestety Zmieniają świat, zmieniają nas! W mogilnym mroku, w głębi Lety widzi cię dzisiaj wzrok poety, Lecz i poeta tobie zgasł. Więc mego serca pożegnanie Przyjmij, daleka! … Przeczytaj wiersz
O ziemio włoska! dziś mi nie żal ciebie Za to, że wieczną ty się maisz wiosną, Że po twych drogach święte mirty rosną, Że jak Archanioł twe słońce na niebie — I że jak Anioł bladawszego lica Świeci twój księżyc, niebios twych dziewica — Że z każdej w zmierzchu tkniętéj mórz twych fali Bryzgnięta piana, … Przeczytaj wiersz
Raz tylko daj się pocałować, Potem mnie, Boże, w pustkę prowadź! Łez mi i bólu już nie stanie Na tę rozłąkę, na żegnanie! Któż na swe losy się pożali, Gdy się nadzieja jeszcze pali? Mnie już zagasły wszystkie słońca, Noc pozostała, noc bez końca. Serce wyrzutów się nie boi, Któżby się oparł dziewce mojej! Raz … Przeczytaj wiersz
Żegnajcie, żegnajcie pieśni, Dumki, rojenia, widziadła! Niechże wylecę z tej cieśni Czarnoksięzkiego zwierciadła. Wyśniłem — już mi się nie śni; Z przyszłości zasłona spadła — Sen, choć najdłuższy, się prześni; Żegnajcie, żegnajcie pieśni! Żegnajcie stare postacie, Budzone z trumien kamiennych, Próżno się śród nas tułacie, Śród nocy takich promiennych, Gdzie anioł w słonecznej szacie — … Przeczytaj wiersz
Odpychasz mię!… Czym twoje serce już postradał? Lecz jam go nigdy nie miał! Czyli broni cnota? Lecz ty pieścisz innego! Czy, że nie dam złota? Lecz jam go wprzódy nie dał, a ciebie posiadał. I nie darmo!… Choć skarbów przed tobąm nie składał: Ale mi drogo każda kupiona pieszczota — Na wagę duszy mojej, pokojem … Przeczytaj wiersz
Panna młoda, jak jagoda, Stojąc we drzwiach płacze: „Kiedyż ja cię, „W naszej chacie, „Tu znowu obaczę?“ Przed dziewczyną, przed maliną, Stoi chłopak zbrojny, A koń wrony, Kulbaczony, Rwie się niespokojny. Ciężka droga, bo na wroga, Nie rwij się koniku! W krwawym polu, W srogim bolu, Legnie was bez liku. „Idź, gdy trzeba! niech Cię … Przeczytaj wiersz
Tak bezradnie pierś stygła mi z chłodu, Ale szłam, zda się, lekko i żwawo. Rękawiczkę, ot tak, bez powodu, Z lewej ręki włożyłam na prawą. I zdawało się, schodków tak dużo, A widziałam, że tylko trzy były. Klon zaszumiał w jesiennej wichurze.. Prosił. Zejdźmy do wspólnej mogiły! Mnie oszukał, czy słyszysz, los srogi, Los niedobry … Przeczytaj wiersz
Nie będę płocho skarżył przeznaczeniu Że nas rozdziela — bo serc przyjacieli Najdalszy zakres ziemi nie rozdzieli — One ku sobie, w słodkiem zachwyceniu, Spłyną po złotym marzenia promieniu. — A wtenczas znowu radośni, weseli, Dawnego szczęścia będziem obraz mieli: Odżyję w twojem, ty w mojem wspomnieniu! I jeśli kiedy w wieczornej godzinie Obłok z … Przeczytaj wiersz
To już świt, nasza noc już kończy się, nasza noc nam już ucieka jak piosenka. To już świt wstaje w sinobladej mgle ranny chłód mnie pieści tak jak Twoja ręka. To już czas, powiedz, czemu tak się lękasz… Już daj mi dłoń, trzeba iść, czeka łódź, pierwsze blaski słońca pieszczą złotem fal. W sinej mgle … Przeczytaj wiersz
Na szept mój wielki łeb się poruszył. No cóż, mój drogi – bieda. Przykro mi bardzo, ale brak funduszów. Trzeba cię sprzedać. Już nie będę pod przewodem twoich czujnych uszu Brnął w puszcz matecznikacz, wykrotach. Nie będzie już puszczy, Będzie park Jordana – pełen błota. Ach, jakie ty miałeś skoki i susy, Jak szczałeś z … Przeczytaj wiersz
Zerwałem tę gałązkę wrzosu Wspomnieniem będzie jesień ścięta Rozłączą nas wyroki losu Przeszłości woń gałązka wrzosu O tym że czekam cię pamiętaj tłumaczenie Julia Hartwig
Czy byłem? Skoro bohaterstwem jedynym moim był uparty pęd ku płodzeniu? Czy byłem? Skoro wielokrotnie krzywiłem ludzi prostych? Czy ja byłem? Czy krzewiąc siebie usiłowałem krzywdzić innych, w ten pokrętny sposób pragnąc udowodnić, że jestem? Udowodnić złudę? To i tamto? Czy teraz, gdy mówię koniec i kiedy wyrażam nadzieję – jestem? I czy teraz, stojąc … Przeczytaj wiersz
Może lepiej że nie zdążyliśmy powiedzieć sobie tych ostatnich słów. Ostatnie słowa mogłyby nas zawieść. Zbyt żywo dotyczyć tematu. Nieostrożne zawadzić mogły o czas przyszły. Przedwcześnie pogrzebać coś w nas. Mogłyby nie mieć nic do powiedzenia Mogłyby mówić ponad wszelką miarę. Powiedzieć do nas o wiele za wszystko. Jak czynny wulkan pod tweedowym niebem. Może … Przeczytaj wiersz