Twoja ocena

Sonet I

Na­dob­ne byty niech się krze­wią da­lej, Iżby nie zmar­ła nam róża uro­dy I by ich pa­mięć, gdy je czas po­wa­li, Prze­cho­wał w so­bie ich na­stęp­ca mło­dy. Ty, ogra­ni­czon do swych ócz je­dy­nie, Sy­cisz ich bla­ski swą li wła­sną stra­wą I, gdzie do­sta­tek był, tam, w wro­gim czy­nie, Spro­wa­dzasz nę­dzę siłą na­zbyt krwa­wą. Ty, coś jest … Przeczytaj wiersz


William Szekspir