Ach, taka noc…

Kiedy bramy zamkną w nocy Ja zaczynam byt sierocy Gdy ulice w mroku cicho śnią Gdy księżyca lśnią promienie I malują światłocienie Noc mnie wzywa, idę chętnie w nią Gdy filister wlazł do łóżka Kiedy chrapie nawet stróżka Wtedy właśnie zaczynam żyć Wtedy mi wśród nocnej ciszy Księżyc tylko towarzyszy Jakby mówił do mnie: śmiało, … Przeczytaj wiersz


Konstanty Krumłowski

Tidra, tidra

Tidra-tidra, gwałtu rety Tidra-tidra, po-sa-sa Świat się kręci na kształt świdra Z Mańką znów się kręcę ja Tidra-tidra, nie psuj wiater Odknaj, Wicek, nie rób tłok Tutaj, bracie, nie tryjater Żeby tańczył kto kekwok Tidra-tidra Felka ruda Niczem fryga w polce gna Tylko jak słoń stawia uda Bo dwie lewe nogi ma Tidra-tidra, co za … Przeczytaj wiersz


Konstanty Krumłowski

Jak gdzie tańczą?

Herbatka z tańcami albo bal, To mi jest rozkosz prawdziwa Bawić się — hulać — nie jest nam żal, Wszak młodość raz tylko bywa Maniery w tańcu i wobec dam, Różne u różnych są osób, Ja państwu próbkę maleńką dam, Kto tańczy na jaki sposób. Naprzykład Icek Korniszon Tak tańczy z panną Bertą Kon, Naprzódwtył, … Przeczytaj wiersz


Konstanty Krumłowski

Narodziny

W ten dzień zrównania dnia i nocy w krew moją weszłaś cicho i tajemnie ukrytym nurtem płyniesz we mnie w krwi mej żeglujesz — jak brew płonąca na rubieżach mroku, jakżeż wspaniały ocean rodzisz przed otchłanią oczu jakiż patos Armouno wieczór zapala w twoim pięciopalcu— w marmurowej ciszy leżąc słyszysz szelest przesuwanych godzin milczeniem krzyczysz … Przeczytaj wiersz


Jan Brzękowski

Kobiety moich snów

Znany jest ciężar, barwa słów a jednak jest inaczej — po grzywach zbóż   po ziemi siwej i spragnionej kroczyły głucho jak ciężarne klacze biodrami kołysząc z wiatrem gór kobiety moich snów   niebo miedziany pożar krzyczał — krzyczał coraz szerzej a w dole rosło słońce, słońsze — jak krew słone, w usta wchodziło drżący … Przeczytaj wiersz


Jan Brzękowski

Że

Że, że wśród mych ścian światy, że wśród mych ścian skomlą światy, światy z miast, z miast które morzą, morzą nie ludzi lecz gwiazdy, morzą śpiewem, śpiewem cedzącym niebo, cedzącym je przez głoski dumy, przez światła nowe jak wiosny zapalane modą, i że nie widzę rąk dla których moje drzwi otworzyłem i że nie widzę … Przeczytaj wiersz


Tadeusz Peiper

Chorał robotników

Cień czarny ptak, czarny ptak naszych westchnień ssie złote wymię, ssie słońce, czarny ptak. Aaa, my chcemy je mieć. Mieć! Mieć! Złote wymię chcemy mieć. Nam twój śpiew, nam złoty twój śpiew, nam czarnym złoty twój śpiew, twój śpiew rzeźbi nam świat, nam świat świat. Patrzymy. Patrzymy? Kradniemy oczyma! Kradniemy, kradniemy, kradniemy oczyma. Dym ma … Przeczytaj wiersz


Tadeusz Peiper

Vierge moderne

Nie jestem kobietą. Jestem rodzaj nijaki. Jestem dzieckiem, paziem i śmiałą decyzją, jestem śmiejącym się pasmem szkarłatnego słońca… Jestem siecią na wszystkie ryby żarłoczne, jestem czarą na chwałę wszystkich kobiet, jestem do kaprysu i upadku bramą, jestem skokiem w swobodę i w siebie samą… Jestem szeptem krwi w uchu mężczyzny, jestem deszczem duszy, tęsknotą ciała … Przeczytaj wiersz


Edith Södergran

Modlitwa o zapomnienie

…a jednak wierzę, że w piersiach ludzi wstanie straszliwy płacz i groby wzruszy. I będą wołać umarłych i budzić zamordowanych… I ważyć będą w dłoniach zgniły proch, i ku niebu wznosić twarze, krzycząc. Lecz próżny będzie pustej skruchy szloch i łza goryczy. Bo nadejdą umarli z ziemi i z mórz, z błota obozów, ze strzeleckich … Przeczytaj wiersz


Tadeusz Borowski

Wciąż jesteś przy mnie

Wciąż jesteś przy mnie. Wszelki dźwięk i ruch tak zwykły, jak schylenie czoła ku rękom, trzepot powiek i cichy uśmiech zamyślenia – to jesteś ty. Milczenie ust, puls serca i pieszczota dłoni nie chwycą ciebie, ani słowo, które w przemożny rośnie rytm i jakby falą i ciemnością ogarnia mnie… Więc smutek, gorycz, tęsknota – czyż … Przeczytaj wiersz


Tadeusz Borowski

Pożegnanie z Marią

Jeżeli żyjesz — to pamiętaj, że jestem. Ale do mnie nie idź. W tej nocy czarnej, opuchniętej śnieg się do szyb płatami klei. I gwiżdże wiatr. I nagi kontur drzew bije w okno. I nade mną jak dym zagasłych miast i frontów płynie niezmierna, głucha ciemność. Jak strasznie cicho! Po cóż było aż dotąd żyć? … Przeczytaj wiersz


Tadeusz Borowski

Do narzeczonej

Niebo — obite deskami, horyzont — ścianą nawilgły, a w lesie brzozowym za drutem, nabiegłym prądem jak rzeka, kołysze się liści seledyn, przewija się cienki świst wilgi i wiatr podbija pod liście niebieski popiół człowieka.   Piękny jest obraz lata. Jak kolorowa góra letnich sukienek z perkalu jest słońca wschód i zachód. Ponad bagnami krążą … Przeczytaj wiersz


Tadeusz Borowski

Ergo decipiatur

Na co wysiłki górnolotnych dążeń, Na co przykłady oszalałych natur! Czyliś podleciał chociażby na sążeń? Świat chce być w błędzie, ergo decipiatur! Bez tego prawa byłby świat chaosem, A człowiek żyłby i głodny, i nagi, Ono jest barwą kwiatów, ptaków głosem, Ono sprężyną wielkiej równowagi. A niewdzięcznikiem ten, co przeciwdziała I życiem kręci, jak autor … Przeczytaj wiersz


Karol Irzykowski

Dług

Gdzie się w mojej duszy gubią Muzyki melodie? Czy mój szatan je przykuje Na nędzne parodie, Czy mój anioł z nich wysnuje Snów młodzieńczych odę, Czy też one przepadają, Niby kamień w wodę? W jakiejże postaci zwrócę Te przeczyste dźwięki, Które mi się w duszę sieją Z niewidzialnej ręki? Czy ci wierzyć mam, nadziejo, Żeś … Przeczytaj wiersz


Karol Irzykowski

Lustro

jestem zaczadzona pięknem mojego ciała. patrzyłam dzisiaj na siebie twoimi oczyma. odkryłam miękkie zagięcie ramion znużoną okrągłość piersi które chcą spać i powoli na przekór sobie staczają się w dół. moje nogi rozchylające się oddające bezmiernie aż po krańce których nie ma to co jest mną i poza mną pulsuje w każdym liściu w każdej … Przeczytaj wiersz


Halina Poświatowska

Czym jest miłość

Płomieniem który posiadł drewnianą chatę — pijanym pocałunkiem wgryzł się w głąb strzechy. Piorunem — który kocha wysokie drzewa — wodą uwięzioną płasko — wyzwalaną przez niesyty wolności wiatr. Włosami sosny — gładzonym jego ręką — włosami rozśpiewanymi w szaloną wdzięczną pieśń. Ciemną głową topielicy — która palce rozsnuła w poprzek fali — a uśmiech … Przeczytaj wiersz


Halina Poświatowska

kiedy kocham

kiedy kocham to kocham to wiem że kocham całe moje ciało oddane miłości i obserwując najdrobniejsze drgnienia włókien delikatnych w samowiedzy się pogrążam jak w stawie i ta sama wzburzona krew karmi mój mózg i moje piersi i moje myśli wzbierają tak samo jak piersi i myślą przywieram do twego imienia tak jak rękoma przywieram … Przeczytaj wiersz


Halina Poświatowska