— »Zegnam cię, żegnam! —Dzień biały tak blisko— Bywaj mi zdrowa — snów moich hurysko — Chwilę rozstania chciej skrócić! — Serce skrwawione i duszę rozdartą, Pamięć biorę nigdy niezatartą, Lecz ciebie muszę porzucić«. — » 0 nie — mój drogi — ja cię kocham tyle — Przez miłość moją — jedną jeszcze chwilę, Nim … Przeczytaj wiersz
Wisst ihr, was mich Poeten Erst recht erfreuen sollte? Dürft’ ich singen und reden, Was Niemand hören wollte! Goethe Skończyć, skończyłem! Lecz j a k i na c z e m?… Nim z drugą pieśnią wyruszę, Tych wątpliwości jasnym tłumaczem I własnym sędzią być muszę. I własnym sędzią. O! wynalazku Bez granic, końca i miary, … Przeczytaj wiersz
Ja król – na tronie mych ojczystych gór, Ja król i ziemi, i wichrów, i chmur! Spojrzę – pode mną w obłącz rozesłana Ziemia pokorne ugina kolana, Pasmem gór dłonie żebrzące podnosi, Litości woła i o wolność prosi. Daremnie, ziemio – płaczem nie podołasz, Nigdy się łzami szczęścia nie dowołasz! Ja kroi – brzęk kajdan, … Przeczytaj wiersz
W poranku dni moich spojrzałem na ciebie, A byłaś jak jutrznia w obłoku. I słońce mi moje zabłysło na niebie, A niebo mi błysło w twym oku! Patrzałem na słońce! A oto świat cały Dziwi się i pojąć nie może, Że wszystkie lilie w mych oczach ściemniały, Że wszystkie pobladły mi róże. I każdy mnie … Przeczytaj wiersz
W wonnym sadzie mojej matki Kwitły bzy, kwitły róże, Polne maki i bławatki, I lilije – kwiatów stróże. Słowik dla nich śpiewał – jęczał Najpiękniejsze swoje pieśnie; Wiatr szeleścił – strumień brzęczał, Pół na jawie – na pół we śnie – Jak w dziecinnych moich latach, Z calym rajem w młodym sercu Biegał skocznie po … Przeczytaj wiersz
„Smutno mi!” – mówisz i łza ci z ócz ściekła. Patrzaj – a u mnie i łez nawet nie ma, A ja suchymi spoglądam oczema Na płacz aniołów i na śmiechy piekła. Szczęśliwy stokroć, kto płakać jest zdolny, Kto płacząc, czuje, że płakać ma za czem – I tyś szczęśliwy, bracie, twoim płaczem, Ach! bo … Przeczytaj wiersz
Byłaś dla mnie snem serca; pod twymi skrzydłami Zasnąwszy pośród ludzi – śniłem z aniołami. Ale biada mi, biada, że zbudzon za wcześnie Chciałem kielich rozkoszy niedopity we śnie, Spełnić do dna na jawie; że prośbami memi Wymodliłem cię z nieba – przybliżył do ziemi. Zaledwie się jej dotkła anielska twa szata, Wcieliłaś się w … Przeczytaj wiersz
„Pracujcie, prawowierni, i módlcie się Bogu!” Pracujcie i módlcie się! Ale jak się modlić? Ty uderz czołem kamień przy świątyni progu, Ja i w modlitwie mojej nie umiem się podlić! Ty u stopni ołtarza rozściel się w pokorze I czołgaj się śród błota jak zgniła kałuża; Ja chcę być jak bezbrzeżne i bezdenne morze: Myślą … Przeczytaj wiersz
Jak tu straszno! Tu nas dręczą — Pełno łez i skarg! Pod żelazną kark obręczą Purpurową zaszedł tęczą, Niegdyś wolny kark; – A ta ziemia obiecana, Bez tyrana i bez pana, Pod zarządem bożym, Czeka nas za morzem Krwi! Za czerwonem morzem! Jak tu straszno! Nagi, bosy, Gromadzi się lud — W polach świecą białe … Przeczytaj wiersz
Pod wieczór nadziei spojrzałem na ciebie – A byłaś jak niebo we zmroku; I gwiazda mi moja zabłysła na niebie, A niebo mi było w twym oku. – Jam czuwał noc całą – i oczym me znużył, Patrzając w tę gwiazdę mych losów: Patrzałem – myślałem: ażalim zasłużył, To spadnie na ziemię z niebiosów; – … Przeczytaj wiersz
Ciągnęliśmy kluczem za nocą w pogoni: Mgły włosy wichrzyły grzyw karby u koni, spod kopyt pryskały gwiazd błyski zbłąkane, u pysków zwisało zmęczenie, jak siana pęk parny wyrwany w pochodzie ze stogu, a w księżyc, złocistą podkową na progu przybity przed nami u kresu wędrówki, szły mlecznych dróg pyły szeregiem jak mrówki. (A jeden z … Przeczytaj wiersz
Nie patrz na mnie. Przeraża mnie spojrzenie ufne i z oczu łzy wyciska, jak światło zbyt jasne. Osłoń światło przede mną. Oczy twe i uśmiech jeśli w serce nie padną, od łez moich zgasną. I ust moich nie całuj! W ich prostym rysunku palec losu zostawił goryczy cień smutny, więc powiędły wargi twe i … Przeczytaj wiersz
O, jakoż są ucieszne miłości twoje, siostro moja, oblubienico moja! O, jako daleko zacniejsze miłości twoje niż wino, a wonności maści twoich nad wszystkie rzeczy wonne! (Pieśń nad pieśniami Salomonowa IV, 10.) Krystynie Jastrzębskiej Jestem ci wierna, mój miły, dana ci jestem na własność, krew twoja płynie w mych żyłach i w skronie uderza blaskiem. … Przeczytaj wiersz
Nie płacz, Augusto, ucisz smutek… Patrz, noc nad miastem niby mamka pierś odsłoniła. Z gwiazd jak z sutek ściekają krople bez ustanku na usta twoje, co bez siły, jak kwiat uwiędły, się stuliły. Trudno uwierzyć, ale nie wątp w ten pokarm ducha, w tę grę świateł, w mleczną nad nami gwiazd ulewę, w księżyca … Przeczytaj wiersz
Możesz mnie nie kochać! — Mój Boże, wiesz, co myślę o miłości: Uczucie najpiękniejsze, żywy oczu blask, rumieńce i cienie pod oczami — nieprzespanych nocy pieczęcie. Serce twoje zostawiam gołębiom. Nie kochaj mnie… Ale wódki napijesz się ze mną, ale ciałem opleciesz mnie w nocy na białym prześcieradle, na którym jesienne plamy liści księżyc … Przeczytaj wiersz
Krystynie Połóż mi ręce twe na oczach i usta zamknij mi spojrzeniem, żebym nie prosił cię i kłamał o mej miłości nieskończonej. Żebym nie widział twego bólu, który w uśmiechu się kołysze, i palców twoich akordami ponad milczeniem mym zawisłych. Odejdź ode mnie albo zostań, ale tak cicho, jak zostaje wspomnienie śmierci lub miłości w … Przeczytaj wiersz
Nie straszcie mnie śmiercią. Ja się śmierci nie boję, gdy zasypiam co nocy rozdarty na dwoje; kiedy jedno daleko i drugie daleko, oczu mych odbicia noc przykrywa powieką. Ale życia mojego, gdy błądzę po ciemku, bez nadziei spoczynku najwięcej się lękam; kiedy klęka nad moim wypełnionym grobem moja żywa nad moją umarłą osobą. Więc nie … Przeczytaj wiersz
Listy do redakcji „Daily Chronicle“ I. Szanowny Panie! Głęboko dotknęła mnie, wyczytana w piśmie pańskiem, wiadomość o wymówieniu przez władze więzienne posady dozorcy Martinowi za to, że pozwolił on sobie dać głodnemu dziecku kilka biszkoptów. Widziałem tę trójkę dzieci w poniedziałek, w wigilję mojego uwolnienia. Skazano ich tego samego dnia na zamknięcie w więzieniu, stali … Przeczytaj wiersz
Przystań Scoglietta zielona, pachnąca; Dnia promienistość gasząc wyzłoconą, Na drzewach złote pomarańcze płoną; Ptak jakiś trwożny kwiaty w puch roztrąca — U stóp mych blade, jak srebro miesiąca, Śnieżne narcyzy; z słoneczną koroną Igrają fale; twarzą zniebieszczoną Wabi toń życia, jasna i gorąca. A obok kleryk śpiewnym głosem woła: «Jezus syn Marji umęczon! W żałobie … Przeczytaj wiersz
Płomienny żar me członki trawi, Me stopy ciężki mozół rani, Śpiew na mych ustach się nie zjawi, Wciąż tylko wzywam mojej Pani. Śpiewaj, skowronku, o mej drogiej I ty, czeczotko, coraz słodziej Wypełniaj pieśnią kraśne głogi, Moja jedyna tędy chodzi. Dla jej uroków niema słowa, Ponadmiar serce jej zachwyca, Żali tak piękną jest królowa, Lub … Przeczytaj wiersz
Więc tak On przyszedł! Mniemałem wesele Ujrzeć przedziwne, jak wówczas, gdy, w złoty Deszcz przemieniony, spadł z swemi pieszczoty Bóg na miłosne Danai pościele; Lub jak ów groźny obraz, gdy Semelę, Umierającą z niesytej tęsknoty Do ciała boga, brał w swe jasne sploty Ogień, w zabójczym grzebiąc ją popiele! Takie się cuda memu sercu marzą … Przeczytaj wiersz