Motyw miłości w poezji jest jednym z najbardziej uniwersalnych i ponadczasowych tematów, który porusza zarówno serca, jak i umysły czytelników. Od wieków poeci eksplorują różne oblicza tego uczucia – od radosnego uniesienia po bolesną tęsknotę, od miłości duchowej po fizyczną namiętność.
W literaturze starożytnej miłość często ukazywana była jako siła boska lub fatalistyczna, co widać w twórczości takich autorów jak Safona czy Owidiusz. Średniowieczna poezja miłosna, szczególnie nurt trubadurów, idealizowała uczucie jako niespełnione, platoniczne i pełne tęsknoty, oddające hołd ukochanej w duchu rycerskiego kultu.
Renesans przyniósł bardziej zmysłowe i cielesne przedstawienia miłości, co widoczne jest w sonetach Petrarki czy Jana Kochanowskiego. Poeci tego okresu podkreślali zarówno piękno ukochanej osoby, jak i ulotność uczuć w obliczu czasu.
Romantyzm uczynił miłość głównym tematem twórczości, łącząc ją z wielkimi emocjami, bólem i tęsknotą. Utwory Adama Mickiewicza, takie jak Niepewność, czy Juliusza Słowackiego pełne są namiętności, ale także tragizmu i melancholii.
W poezji współczesnej motyw miłości nabiera bardziej intymnego, introspektywnego charakteru. Poeci, tacy jak Halina Poświatowska czy Wisława Szymborska, analizują miłość w kontekście codzienności, przemijania i ludzkiej niedoskonałości. Uczucie staje się jednocześnie źródłem radości i głębokiego bólu.
Na nasze czterdziestolecie …L’Épousee au front diaphane Lispur qu’un rien terni et fane. Sully Prudhomme, L’Épousee Niech nie odkrywa Jej okiem, Póki nie przemył go w świetle Ranka, w śniegach góry dalekiej, Na łagodnych pagórach ziół, W strumieniu kantat Jana Sebastiana Bacha. Niech nie kładzie na Niej ręki, Póki nie zmył z niej gwałtów. Krwi. … Przeczytaj wiersz
za POWROTEM DO RODZINNEGO KRAJU 1841 r. w Druskienikach. 1. Czyich cudniejsze oczu wejrzenia, Czyich wdzięczniejszy jagód rumieniec. Głosu czyjego milejsze pienia, Chwałę lub szczęście skąd ma młodzieniec? CHÓR. Śliczne dziewice witamy Was! 2. Czyich ust szczersze słowa i śmiechy W wesoły wieczór lub smutny ranek, W czyje to ucho żal i pociechy, Bezpieczniej składa … Przeczytaj wiersz
Śmieszną robotę, a mały pożytek Zaczął Kupido w dwojgu ludziach z pracą; Ten wysechł jak wiór, w zamyśleniu wszytek, Ta wzdycha, jęczy za niepewną płacą: Bo kto przetakiem chce naczerpać wody, Fatygi wiele, a mało ochłody. Skrada się kotek do mleka że słodkie, Ledwo co liznął nieborak śmietany; Zapomniał, że w tym gusta będą krótkie, … Przeczytaj wiersz
Nie chodź nocą polami, najmilszy, bezemnie — Po polach mgła się włóczy, czeka na bezdrożach, Wiruje dzikim pląsem przez zagajnik ciemny — Szaty cienkie rozwiesza na przydrożnych brzozach. Nie chodź nocą łąkami — nie chodź sam, mój miły, Na łakąch pośrod kwiatów mógłbyś nocą zasnąć, Możeby ci się wtedy pod gwiazdami śniło, Że kwiaty jeszcze … Przeczytaj wiersz
Było to nocą w porze żniw, gdy śliczny jest łan pszenny – w księżyca jasny blask wśród niw, wybrałem się do Annie. Niepostrzeżenie mijał czas, aż się zgodziła wdzięcznie, gdy poprosiłem tylko raz: Odprowadź mnie przez jęczmień! Pszenicy łan i łan jęczmienia prześlicznie się zieleni; noc szczęsna, nie do zapomnienia wśród łanów z moją Annie. … Przeczytaj wiersz
Gdy ktoś lampę roztrzaska, W ciemnym pyle światło jej kona; Gdy wiatr chmurę rozwieje, Gaśnie tęcza w niebie rozjarzona. Kiedy zerwie się struna, W zapomnieniu ginie pieśń zaczęta; Kiedy usta zamilkną, Słów najdroższych nikt już nie pamięta. Gasną blaski i tony, Kiedy zniszczył los lampę i lutnię: Tak i w sercu nie zabrzmi Żadna … Przeczytaj wiersz
Gdy błękitne twoje oczy Budzą we mnie trwogę, Tak w umyśle mi się mroczy, Że mówić nie mogę… Choć się tym widokiem trwożę, Lecz mnie on nie gniewa, Bo błękitnych myśli morze Serce me zalewa…
Przyjaźń, miłość, mędrców kamień, Śledzić myślą nieobłudną — Można. Źródło to omamień Znaleźć w życiu?… Jakże trudno!
Przyjemne czucia, niewinne zapały, Uprzejmej zapęd skłonności, Serce i umysł mój cały Poświęcam twojej, Kloryndo, piękności. Miło dla ciebie znosić te pociski, Te blizny i te kajdany, Te żądze i te utyski, Którym podlega jeniec rozkochany. Miło dla ciebie znosić tę niewolę, Ciche wzdychania i jęki, Skryte zmartwienia i bolę, Które mi sprawić … Przeczytaj wiersz
Piersi twe wonne zakwitły różowym głogiem — — usta me nieprzytomne są ogniem — Niezgonne twoje oczy mijają skosem widnokrąg — — ziemia spod nóg się toczy, mija słoneczny obrąb — Stoimy w pustce, samotni — ziemia daleko przed nami, — przemień mnie w gwiazdę! — dotknij serca wargami —
Kim jesteś? Ręki twojej gest i uśmiech drżący w cieniu ócz znam i nie mogę w sobie kształtu odtworzyć, jakbym szedł ulicą tak dobrze znaną, że mi patrzeć na domy bliskie i otwarte na oścież oczom — nie potrzeba. A później: skąd przyszedłem tu? — w zdumieniu pytać. Tak i ty bliska mi jesteś i … Przeczytaj wiersz
Gdy domdlewasz na łożu, całowana przeze mnie, Chcę cię posiąść na zawsze, lecz daremnie, daremnie. Już ty właśnie — nie moja, już nie widzisz mnie wcale. Oczy mgłą ci zachodzą, ślepną w szczęściu i szale! Zapodziewasz się nagle w swoim własnym pomroczu, Mam twe ciało posłuszne, ale ciało — bez oczu!… Zapodziewasz się nagle w … Przeczytaj wiersz
Kocham poranki w cichym lesie W szczebioty ptaków zasłuchane, Kiedy mi wietrzyk pieśni niesie W zacisze moje, na polanę… Ach! Wtedy szczęście u mnie gości, Gdy leżę w wonnych mchów kolebie… …Jakże ci powiem o miłości, Jeżeli więcej kocham ciebie? Kocham bogate polskie niwy, Zboże źrzejące: jęczmień, żyto, Gdy rolnik z pracy swej szczęśliwy Czeka … Przeczytaj wiersz
„Pani ma bardzo ładne czerwone usta, Ale zdaje mi się, że są troszeczkę pomalowane. Co za dziw? Wiadomo, że kobieta – to istota pusta… Puchu marny, jak mówi poeta… To przecież znane. Ale, proszę pani, czy to przeszkadza prawdziwej miłości? Pani pozwoli, że ją do domu odprowadzę… Co? Pani nie zawiera na ulicy znajomości? Nie … Przeczytaj wiersz
Gdy cię nie widzę, nie wzdycham, nie płaczę, Nie tracę zmysłów, kiedy cię zobaczę; Jednakże gdy cię długo nie oglądam, Czegoś mi braknie, kogoś widzieć żądam; I tęskniąc sobie zadaję pytanie: Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie? Gdy z oczu znikniesz, nie mogę ni razu W myśli twojego odnowić obrazu; Jednakże nieraz czuję … Przeczytaj wiersz
Pamiętam letnią noc… W olszowym gaju Leżałam w trawie mym westchnieniem tylko drżącej. Dobiegał z dala szum, chłodnego szum ruczaju, Co pośród trzciny kęp — wił wąski się i lśniący. Wabiła z dala mnie bezdenna toń jeziora, Powierzchnia czarna wód — księżyca światłem lśniła. A tak mieniła się, jak czarna, miękka mora … Przeczytaj wiersz
Oto już głaz ostatni… Chwytam się miłości Kurczowo zaciśniętą ręką, niby szponem, Broczą w krwi krzywe palce, drę ciało do kości — Ja muszę się utrzymać — nieszczęsna — szalona — Ale głaz się obsuwa… W uścisku namiętnym Tulę go do mej piersi, zamykając oczy I padam w czarną otchłań w trwogi wirze mętnym, … Przeczytaj wiersz
Jakoś się przypadkiem Okno otworzyło; Prócz doniczki z kwiatkiem Nic w oknie nie było. Ktoś trącił doniczkę, Księżyc błysł w obłoku, Oświecił twarzyczkę, W niej łezkę na oku. Wtem z dalekiej strony Ktoś pędzi na koniu, Sadzi przez zagony Aż tętni po błoniu; Stanął przy okienku, Dał znak, skłonił głowę, I po cichuteńku Rozpoczął … Przeczytaj wiersz
Pięknaś, jak anioł! zdumiony świat woła — Piękniejszaś, wołam, nawet od anioła — Nie anioł wdzięków, lecz sam Bóg miłości W tobie, o piękna, między nami gości! — Oko twe — miłość w twem się oku żarzy — Miłość na czole zadumaniem marzy — Miłość ust twoich bawi się uśmiechem, Miłość muzyką gra w twojej … Przeczytaj wiersz
Możesz mnie nie kochać! — Mój Boże, wiesz, co myślę o miłości: Uczucie najpiękniejsze, żywy oczu blask, rumieńce i cienie pod oczami — nieprzespanych nocy pieczęcie. Serce twoje zostawiam gołębiom. Nie kochaj mnie… Ale wódki napijesz się ze mną, ale ciałem opleciesz mnie w nocy na białym prześcieradle, na którym jesienne plamy liści księżyc … Przeczytaj wiersz
Lubić i Kochać – dwa podobne słowa, Czułość ich różni, obojętność miesza; Pierwsze się w zmysłach i rodzi, i chowa, Drugie zaś tylko jedno serce skrzesza! Każdy coś w życiu mniej lub więcej Lubił Lubi i lubić jeszcze często będzie. Ten zaś, co Kochał i spokojność zgubił, Ten w kochających już nie stanie rzędzie. Między … Przeczytaj wiersz