W porcie Syros porzucone statki handlowe stoją bezczynnie. Rzędem, jeden przy drugim. Na kotwicy od lat. Caperion z Monrovii, Kritos z Andros, Scotia z Panamy. Ciemne malowidła na wodzie, zawieszone na uboczu, jak zabawki z dzieciństwa, wyolbrzymiałe, które przypominają nam o wszystkim, czym nie zostaliśmy nigdy, Kelatros z Piruesu, Cassiopea z Monrovii, ocean nie sprawdza … Przeczytaj wiersz
Ludzie w drelichach koloru ziemi wstają z rowu. Jest to miejsce pośrednie, martwy punkt, ni wieś, ni miasto. Dźwigi na horyzoncie chcą skoczyć daleko, ale zegary są przeciw. Rozrzucone betonowe płyty chłepcą światło zimnymi językami. Warsztaty samochodowe założono w dawnych stajniach. Kamienie rzucają cień tak ostry jak kamienie na powierzchni Księżyca. I takie tereny są … Przeczytaj wiersz
Spójrz na te wspaniałe chmury, na ich szczyty w oddali, dumne, unoszą się, lśniąc tak białe, jak biały jest śnieg! Szybują cicho przed siebie, aby spokojnie zakończyć bieg. Powoli rozpuszczają się w ulewie chłodnych kropli. Majestatyczne chmury – poprzez życie i umieranie płyną przed siebie w słonecznym blasku promiennym, bez skrytego niepokoju w eterze klarownie … Przeczytaj wiersz
Gdyby istniały tylko dwa słowa, ping i pong, i ping znaczyłoby niebo, pong ziemię? Zawsze znajdzie pieśni ten, który chce śpiewać. Czasem jesteś w mieście, czasem miasto w tobie. To także zalicza się do muzyki, gdy załomoce w skrzynce pocztowej. Niezłe malarstwo gdy upuszczono jajko aż widać żółtko. Możliwa modlitwa wieczorna: Ping, pozwól zachować słońcu … Przeczytaj wiersz
Tu stoi blada wyniosłość nieba wysoko wokół morza i plaży, tu słychać jak żałobne łkania, uderzenia morskich fal o lądy. Tu wyzwolony umysł sięga daleko dla swych podróży przestrzeni, tu uszy wyczekują zawsze błogo wszech rozbrzmiewających symfonii. Tu, gdzie nieba puste sklepienia proroczo wysokie i głuche obejmują powoli drżenia i opuszczone wodne przestrzenie, Tu twoje … Przeczytaj wiersz
Siedzisz w ogrodzie samotny z notatnikiem, kanapką, flaszką i fajką. Jest noc, ale taki spokój, że świeca płonie nie migocząc, rozsiewa nad stołem odblask chropawych desek i odbija się w butelce i szklance. Pociągasz łyk, przełykasz kęs, nabijasz i zapalasz swoją fajkę. Piszesz jedną linijkę albo dwie, robisz przerwę i medytujesz nad smugą zorzy wieczornej, … Przeczytaj wiersz
Jakże mógłbym żyć w tym mieszkaniu wiatrów? Wiatr wstrząsa moim łożem, w wietrze ginie mój krzyk. Wiatr gasi mój ogień, pokrywa moją miłość. Wiatr odziera liście z moich drzew i smuży się jak ciemne włosy nad wodami. Wiatr spędza konie na dół z górskich zboczy. Wiatr zmaga się z chmurą niosącą burzę i zwycięża. Wiatr … Przeczytaj wiersz