Tu

przez

Ewa Lipska

Tu zginęła moja żona.
Tu narodził się Cherubinek.
Tu zamordowano Cherubinka.

Tu czekam na nic więcej.
Tu topniejący śnieg.

Tu język Goethego popiół i pył.
Tu nikt nie wraca kiedy życie trwa.

Tu czas na łańcuchu
przykuty do losu.

Dziękuję, madnarynek nie jadam.

Twoja ocena

Przeczytaj inne wiersze tego poety

Ewa Lipska

Wiersze popularnych poetów

Wybieganie z raju

Kominy pracują na nasze zamyślenie, mają astmę, oddychają ciężko. Czekam aż skończysz wpatrywać się w tę niebieską cegłę wiszącą nad nami, zauważyłeś, jak rzadko używamy w rozmowie kolorów? Każde dopowiedzenie…

Kobieta w oknie

To jest twój cień nad rzeką liści, gdzie wertujesz zaczytaną książkę swoich dni. Wśród rozbitych muszli leżą dębowe łodzie, a męźczyźni spoczywają w szklanych trumnach wśród falujących bród i włosów….

Poemat dla Aleksandry. Część pierwsza.

I Noc jest szczelnie przysłonięta stosem okien okna nie mają ram, można je zwinąć jak zwija się obrazy obrazy tworzą scenę, rysują nasze cienie cienie są zalążkami postaci, wierzę że…