Kochanie

Adam Wiedemann

Wszystko jest rezultatem działania substancji.
Domy to kloce, puste w środku. Ciało
to smutny wisior i dynda na gwoździu
inteligencji bądź głupoty. A głupota jest

ostrzejszym gwoździem, przebija cię na wylot
i ani nie poczujesz. Ciało poddaje się temu
wszystkiemu z charakterystycznym
dla siebie entuzjazmem. Ach, uwielbia się

ruszać, a także leżeć, rozrabiać, kobieta
tego nie pojmie, mówi do siebie
„kochanie” i czuje się lepiej, jej facet
jest na wyjeździe, gra w zespole,

„kochanie”, tłumy kobiet już czują się lepiej,
ich ciała uwieszone na tym jednym
dźwięku, „kochanie”, mówi gosposia
do proboszcza, „z ciebie to ale cymbał”.

Kraków, 2.4.2003

Twoja ocena
Adam Wiedemann

Wiersze popularnych poetów

CZEGO NIE ROZUMIEMY

Leszkowi Koczanowiczowi Ale my, ludzie lądu, w powszedni dzień uwięzieni wśród desek i tynku nie rozumiemy, że wystarczy zatkać uszy szmatą, w usta wsadzić kolbę kukurydzy, z wianka cebuli strząsnąć śnieg, żeby zobaczyć πr2 wielorybów między wschodem a zachodem słońca.

qzd

W ciemnej sali świeciły smartfony, pościeliłam sobie na parapecie. Wracając, natknęłam się na jamniczy dół i długo wyjmowałam z niego fraktale, kostki Rubika, pakistańskie zabawki – udowadniając tym samym naukowo swoje wiersze.

Hymn do miłości ojczyzny

1. Święta miłości kochanej ojczyzny, czują cię tylko umysły poczciwe. Dla ciebie zjadłe smakują trucizny, dla ciebie więzy, pęta niezelżywe. Kształcisz kalectwo przez chwalebne blizny, gnieździsz w umyśle rozkoszy prawdziwe. Byle cię można wspomóc, byle wspierać, nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać, nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać….