Nikt nie wie, czemu czas
jest tak Panu bliski.
Kotku mój, powiedz, co
przynosi ktoś, z kim się całkowicie nie zgadzam?
Świat nadal jest takim, jakim był.
Kim było to dziecko,
co ono nam daje? Ppp, gdzieś głęboką
nadzieję. Mamy świadomość tego,
że nastąpi zbawienie. W tym „jeszcze nie”
odsłania się całe jego życie. Ten czas
już niedługo będziemy przeżywać. Szekspir żyje jeszcze
we wnętrzu kultury, której już nie pamiętamy.
Kocham cię, kocham, kocham,
w tym wieczorze trzech króli muszę skończyć zdanie,
błazeństwo okazuje się powagą, a my teraz chcemy
kolejnej opowieści. Nie jest tak trudno
wszystko wiedzieć.
Warszawa, 20.12.09
Adam Wiedemann