Wiersze o mitach i mitologii greckiej. Wiersze o mitologii, wierzeniach i legendach starożytnych Greków.
Bóg morza, co trójzębem spokoi bałwany, Gryzie się, jako ojciec, ze syna przemiany; Ilekroć wspomni Cygna, w rozdrażnionem łonie Ku srogiemu zwycięscy nienawiścią płonie. Więc gdy w rok już dziesiąty wojna się przewlecze, Tak się żaląc, do boga smintejskiego rzecze: »Ty mi najulubieńszy ze synów Jowisza, Com cię, wznosząc mur Troi, miał za towarzysza, Czyż … Przeczytaj wiersz
Dla niej helleńscy pieśniarze Przy złotostrunej cytarze Płomienny śpiewali psalm; Dziewice na jej podnóże Słały narcyzy i róże I pęki zielonych palm. I dla niej pod kolumnadą Wstęgą przewijał się bladą Kadzideł błękitny dym; Z mórz dla niej słońce wstawało, Aby świątynię jej białą Różowić promieniem swym. Do niej przez nieba lazury Gołębi leciały sznury … Przeczytaj wiersz
Zawsze w dziejach najpierwszej Iliady zawichrzą się boje – Długie lata trwa walka, aż w gruzy powali Grek Troję – Wtedy rycerze zwycięscy rozmaitymi mknąc szlaki Jak Odyseusz wracają do swej rodzinnej Itaki. Szał Askaniuszów rozpoczął krwawą ostatnią Iliadę – I wojowników tysiące w cienie Tartaru szły blade – Głód i zaraza z żałobą, i … Przeczytaj wiersz
Hefajstos, boski kowal, kruszcu złom z ciemnicy Gór przepastnych, gdzie wiecznie panuje noc głucha, Dobywszy, z trudem niesie, sapie, chwyta ducha, Aż wreszcie na ziem ciska w głębi swej kuźnicy, I skinął: na znak jego czujni robotnicy, Cyklopi, ogień niecą: już żar krwawy bucha; Więc bryłę weń wrzucają, aż skier zawierucha Gardzielą Etny strzela w … Przeczytaj wiersz
Cypr… przybył posłaniec, prędki, wiatronogi Idaos, wieść przynosząc dobrą, która nie tylko w krainie Azji zyskała sławę: „Hektor z towarzyszami wiozą tu ze świętych Teb i krynicznej Plakii młodą czarnooką Andromedę. Płyną statkami, przecinając słone morze, a z nimi posag — bransolet złotych misternie wykonanych, sukien purpurą haftowanych i srebrnych czar i pamiątek z kości … Przeczytaj wiersz
Ujrzałam ciebie we śnie dzisiaj, Pani, piękna w dostojeństwie, Hero, jak niegdyś sławni królowie, Atrydzi, modłami wielbili ciebie, gdy dokonawszy dzieła boga wojny obok bystrych wód Skamandra, pragnęli do kraju swego powrócić zwycięzcy, ale nie mogli, dopiero po złożeniu ofiar Tobie, wielkiemu Zeusowi i synowi Tiony. I ja cię błagam, o czcigodna, dawnym zwyczajem, jak … Przeczytaj wiersz
O Afrodyto! wielowładna, boska, Ktora masz wszędzie po świecie ołtarze, Spraw niech mojego serca już nie karze, Miłosna troska. Córko Jowisza! nieśmiertelnie miła, Przyjm prośby moje łaskawie, bez sporu, Jak wprzód słuchałaś, gdyś z złotego dworu Ojca zstąpiła, Siedziałaś w wózku, a skrzydły czarnemi, Lekkie wróbelki w powietrzu igrały I wozek lecąc lubieżnie ściągały Z … Przeczytaj wiersz
Na promiennym tronie usłysz me wołanie, Afrodyto, Zeusa córo, dziewico; Cna bogini, nad męką miej zmiłowanie, Nad serca mego tęsknicą. Zejdź ku mnie, niebiańska, jak to nieraz bywa, Kiedy od twego ojca z wysokości Łaskawie się do mnie zniżasz, urodziwa, Skoro twej wzywam litości. Biali ptaszkowie wpośród wesołej psoty Skrzydełek swoich, z słonecznej krainy Ciągnęły … Przeczytaj wiersz
You who dare Persephone’s threshold, Beloved, do not fall apart in my hands. Ezra Pound Nie rozpadaj się w moich rękach, Beloved, Słowo moje Które schodzisz do ciemności I wychodzisz na jasność, Czekam na ciebie Ratunku mój, Wyglądam ciebie Nadziejo moja Żyję według ciebie Zegarze mój, Szukam wróżb w tobie Senniku mój, Urzeczywistniam cię Mitologio … Przeczytaj wiersz
O weź i ciesz się, z moich daję dłoni, Tu słońce masz, tu masz okruchy miodu, Jak nam kazały pszczoły Persefony. A kto odwiąże łódź, gdy łódź odpływa? A kto usłyszy cień obuty w futra? Kto w półśnie żywy przemógł kiedyś strach? Nam co zostało? Tylko pocałunki, A tak włochate niby pszczoły małe, Co umierają, … Przeczytaj wiersz
Pauzaniasz opowiada o górze w Arkadii, na granicy z Messenią. W tymże „Przewodniku po Helladzie” obraz dwóch kolumn na szczycie. Między nimi syn Pelazga, zabiwszy dziecko na ołtarzu Zeusa Likejosa, pił krew ludzką i dlatego został podczas owej ofiary przemieniony w wilka. Spoglądasz do tyłu. Słońce wysoko, coraz krótsze cienie. Wzdłuż żywopłotu, aż po horyzont … Przeczytaj wiersz
GODY ZWYCIĘZCÓW, CZYLI POWRÓT GREKÓW Z POD TROI. Pusta Troi okolica, W proch Priamów zburzon gród: Lecz zwycięzców smutne lica, Na żegludze w pośród wód, Rozjaśniło czucia wrzące, Gdy radośni widzą już, Rospiętrzone, zieleniące, Swe rodzinne brzegi wzdłuż. „A więc swoim na witanie, Nim rodzinnych dotkniem gór, Niech rozgłośny, raźny chór Z Hellesponckich wód … Przeczytaj wiersz
Nad sadzawką oprawną w modre rozmaryny klęczałem, zapatrzony w moją twarz młodzieńczą by się w niej doszukać przyczyny, czemu mnie nie kochają i za co mnie męczą?
Narcyz, w siebie patrząc przyjemnie: «Zważ», wyzywał, «obcy człowiecze: Cóż nad Grecję. — Bo cóż nade mnie?» Alić echo jemu odrzecze: «Te zwierciadła wód, to jezioro I szafirowych głębie stoków, Niekoniecznie z Grecji się biorą, Lecz ze światła, chmur i obłoków. Twoja postać, zważ, ile drżąca, Lubo pozierasz w wody czyste. Zwierciadlaność pochodzi z słońca … Przeczytaj wiersz
Nad głową – mrok, odmęty przed oczyma, Za gromem grom, za nurtem nurt się zrywa; Ocean wre i pieni się i wzdyma – Przypływa wciąż, odpływa i przypływa. Olbrzymy wód podnoszą zgięte szyje, Na lądów zrąb wtaczają głąb podziemną; I wściekły ryk ich w stropy niebios bije, – Gdzie nie ma gwiazd; i ciemno, ciemno, … Przeczytaj wiersz
Ścierają się rym o rym ostrzone wiersze ze szczękiem – nie ufaj ścisłym rozmysłom, by żaden cię nie opętał, – nie ufaj palcom jak ślepcy, ni oczom jak sowy bezrękie – oto głoszę namiętność i mądrość ciasno w pasie zrośnięte jak centaur. – Wyznaję dostojną harmonię męskiego torsu i głowy z rozrosłym ciałem ogiera i cienką pęciną nogi – – do … Przeczytaj wiersz
Wciąż o Ikarach głoszą – choć doleciał Dedal, jakby to nikłe pierze skrzydłem uronione chuda chłopięca noga zadarta do nieba – znaczyła wszystko. Jakby na obronę dano nam tyle męstwa, co je ćmy gromadą skwiercząc u lampy objawiają… – Jeśli poznawszy miękkość wosku umiemy dopadać wybranych brzegów – mijają nas w pieśni. Tak jak mijają … Przeczytaj wiersz
właściwy pojedynek Apollona z Marsjaszem (słuch absolutny kontra ogromna skala) odbywa się pod wieczór gdy jak już wiemy sędziowie przyznali zwycięstwo bogumocno przywiązany do drzewa dokładnie odarty ze skóry Marsjasz krzyczy zanim krzyk jego dojdzie do jego wysokich uszu wypoczywa w cieniu tego krzykuwstrząsany dreszczem obrzydzenia Apollo czyści swój instrument tylko z pozoru głos Marsjasza … Przeczytaj wiersz
Kiedy Achilles przebił krótkim mieczem pierś Pentesilei, obrócił – jak należy – trzykrotnie narzędzie w ranie zobaczył – w nagłym olśnieniu – że królowa Amazonek jest piękna Ułożył ją troskliwie na piasku, zdjął ciężki hełm rozpuścił włosy i delikatnie ułożył ręce na piersi Nie miał jednak odwagi zamknąć jej oczu Spojrzał na nią, raz jeszcze, … Przeczytaj wiersz
To ja, Kasandra. A to jest moje miasto pod popiołem. A to jest moja laska i wstążki prorockie. A to jest moja głowa pełna wątpliwości. To prawda, tryumfuję. Moja racja aż łuną uderzyła w niebo. Tylko prorocy, którym się nie wierzy, mają takie widoki. Tylko ci, którzy źle zabrali się do rzeczy, i wszystko mogło … Przeczytaj wiersz
Istnieli albo nie istnieli. Na wyspie albo nie na wyspie. Ocean albo nie ocean połknął ich albo nie. Czy było komu kogoś słuchać kogo? Czy było komu walczyć z kim? Działo się wszystko albo nic tam albo nie tam. Miast siedem stało. Czy na pewno? Stać wiecznie chciało. Gdzie dowody? Nie wymyślili prochu, nie. Proch … Przeczytaj wiersz