Kwiat pomarańczy
Wiosna tanagra Tyle lat, tyle wieków To samo powtarza: Bez końca Tańczy. Nie widzi, nie wie, Że wszystko się wykruszyło, Wszystko się wyludniło, Cały świat – Jej wystarczy Kwiat pomarańczy. Nie wie nic, Nikogo się nie boi, Żadnej Kassandry Ani stu innych wróżek: Zapach jej zmysły pomieszał, Rozum odebrał, Kwiat ją urzekł. Złotoróżowe owoce Kołysze … Przeczytaj wiersz