Przyszła wiosna cichuteńko, Przyszła wiosna na paluszkach I na wierzbie, wśród gałęzi Zatańczyła w żółtych puszkach Zdjęła z jezior tafle lodu, Pościągała z róż chochoły, Dała drzewom świeżą zieleń, Obudziła w ulach pszczoły Wlała w ziemię zapach deszczu, Pobieliła słońcem ściany Namówiła do powrotu Wilgi, czaple i bociany Dzikie śliwy i czeremchy Obsypała białym kwiatem … Przeczytaj wiersz
Słońce z nieba Na nas zerka I podkręca wąsa Kwiaty, ptaki Jak z rękawa Sypią się do słońca Świerszcz nie grzeje Złotych skrzydeł Za kaloryferem Zza komina Wyjął skrzypce Poszedł na spacerek I my także pobiegniemy Jutro? Jeszcze dzisiaj! Zobaczymy Gdzie świerszcz skacze Gdzie pod liściem przysiadł I wesoło zaśpiewamy Na wiosennej łące, Aż do … Przeczytaj wiersz
Czy maj jest piękny? – Właśnie- Jak Andersena baśnie. Oczami róż, stokrotek Patrzy na słońce złote Usypia we dnie sowy, Na lipie, na wiekowej. I poi konie w stawie Gdy wieczór idzie na wieś. W sieć wielką słońce łowi A później wieczorowi Na srebrnych skrzypkach z bajek Gra słowik – nocny grajek Maj jest piękny, … Przeczytaj wiersz
Kwiecień drzewa przystroił w barwne kwiaty i zieleń. Po ogrodach, po sadach grają ptasie kapele. Ziemię mokrą od rosy orze traktor zielony – Kra, kra! – echo powtarza z orki cieszą się wrony. Ludzie sadzą ziemniaki, żeby wzeszły niedługo. Bocian chodzi po łące liczy żaby nad strugą. Dzwonią wiadra o studnie. Wozy dotąd turkocą, aż … Przeczytaj wiersz
…Że świat czarów wiosennych był ci obcym wszystek, A cud jasnej miłości wydawał się grzechem, Że przenigdy w twej duszy nie odbił się echem Dźwięk formingi orfejskiej i pieśni fletnistek, Ani w wieczór pogodny, szkarłatem zórz cichy, Nie nęciły cię w Pierii różane kielichy — — Będziesz sama, gdy przetnie dłoń Parki okrutna Wstęgę życia … Przeczytaj wiersz
Dziewczyna subtelna. z naręczem kwiatów, słodkogłosa od liry dźwięczniej sza i od mleka bielsza, od wody bardziej miękka, od konia bardziej harda, piękniejsza od róży i od peplos delikatniejsza i droższa od złota…
Podobny do boga wydaje mi się ten mężczyzna, który siadł naprzeciwko i uważnie słucha twoich słodkich słów w oczarowaniu. Gdy ponętnie się uśmiechasz, me serce w piersi drży niespokojne, zalęknione, a gdy na ciebie patrzę, łamie się głos, nagle zanika. Plącze mi się język, zamiera słowo, powolny płomień przenika me ciało, oczy tracą … Przeczytaj wiersz
Dobroć i piękno niechaj idą w parze! Obydwom święte buduję ołtarze I modlitewne zanoszę orędzie — — — Młodzieniec piękny, niech i dobrym będzie, Zaś serca dobroć na dziewczęcej twarzy Niechaj cudnymi kolorami marzy!
W zachodu krwawych, ostatnich promieniach, Pragnący śmierci — nie czekam już na nic. I znów dzień wstaje, brzask bije z otchłani, Powraca męka codzienna istnienia. Chciałem zło rzucić i dobro zostawić, Poznałem śmierci trwogę i nadzieję — I znów powracam, by patrzeć, jak dnieje, By zło przeklinać, dobru błogosławić. Boże mój, Boże — Panie nieomylny … Przeczytaj wiersz
Ach, ta przecudna, cicha łąka, Gdzie myśl się moja we snach błąka, Gdzie marzeń płynie zdrój… — Anioły po niej chodzą rano Ścieżyną w perły usypaną, Cały ich chodzi rój. Do stóp aniołom wieją szaty, W tulipanowe zwite kwiaty, W irysów długi pąk… Z barków im skrzydeł wieją tęcze, Pióreczek pawich półobręcze, A lilie kwitną … Przeczytaj wiersz
Ów, który z zewnątrz patrzy poprzez okno rozwarte, nigdy nie widzi tak wielu rzeczy, jak ten, który wpatruje się w okno zamknięte. Nie ma przedmiotu głębszego, bardziej tajemniczego, płodniejszego, mroczniejszego, bardziej olśniewającego od okna naświetlonego świecą. To, co oglądać można w słońcu, zawsze mniej jest zajmujące od tego, co rozgrywa się poza szybą. W tej … Przeczytaj wiersz
Tej nocy niebo w dreszczach od gwiazd mrugawicy Kołysało swój bezmiar w sąsiednie bezmiary, To w próżnię swe radosne unosząc pożary, To zbliżając je znowu ku mojej źrenicy. Patrzę, niby przez nagły w mej ślepocie wyłom, A światy roziskrzone – zaledwo na mgnienie Odsłaniają mym oczom, jak nieba mogiłom, Dalekie, zatajone w srebrze ukwiecenie. Odsłaniają … Przeczytaj wiersz
Przesypię piasek w twoją dłoń Ty go przesypiesz w moje ręce Na długo nam nie starczy to Będzie ubywać coraz więcej Nie podzielimy czasu nigdy W miłości to najmniejsze zło Niedoskonałe są klepsydry Z naszych gorących, suchych rąk Chcieć więcej Niż się wie Że można chcieć To codzienna klęska Tych, którzy kochają Iść dalej Niż … Przeczytaj wiersz
Dla uniknięcia domowych niesnasek Struś schował głowę w piasek. Tymczasem szła pani strusiowa. „A któż to ukrywa tu się? A któż to przede mną się chowa? Poznaję pióra strusie, A po piórach poznaję osobę”. I mówiąc to kolnęła strusia dziobem. „Tuś, mój mężusiu, tuś!” Struś skoczył jak oparzony, Bo to wcale nie był mąż tej … Przeczytaj wiersz
Lata mijają a dzisiejsi ludzie, Ich troski, żale, żywot w ciężkim trudzie, Staną się kiedyś jakby ziarnko piasku W morzu przeszłości, bez cienia, bez blasku. A jeśli które światłem próchna rzuci, Jeśli uśpione wspomnienie ocuci, Wtenczas niektórzy podniosą z zapałem, Powiększającym przycisną kryształem, Nie pożałują mu złotéj oprawy I dźwigną na słup swojéj własnéj sławy. … Przeczytaj wiersz
Biega, krzyczy pan Hilary: „Gdzie są moje okulary?” Szuka w spodniach i w surducie, W prawym bucie, w lewym bucie. Wszystko w szafach poprzewracał, Maca szlafrok, palto maca. „Skandal! — krzyczy — nie do wiary! Ktoś mi ukradł okulary!” Pod kanapą, na kanapie, Wszędzie szuka, parska, sapie! Szuka w piecu i w kominie, W mysiej … Przeczytaj wiersz
— Wrzuciłeś, Grzesiu, list do skrzynki, jak prosiłam? — List, proszę cioci? List? Wrzuciłem, ciociu miła! — Nie kłamiesz, Grzesiu? Lepiej przyznaj się, kochanie! — Jak ciocię kocham, proszę cioci, że nie kłamię! — Oj, Grzesiu, kłamiesz! Lepiej powiedz po dobroci! — Ja miałbym kłamać? Niemożliwe, proszę cioci! — Wuj Leon czeka na ten list, … Przeczytaj wiersz
Niebieskie światła po drżącym eterze Ślą jasność swoją w bezbrzeżne odchłanie. A nikt nie dojdzie, skąd się blask ich bierze T jak się w ciemność rozprasza świtanie. I nikt nie zbada: co i w jakiej sferze Z tej promienistej wędrówki powstanie? Lecz moc nie ginie i promień skrzydlaty Do życia nowe powołuje światy. Tak samo … Przeczytaj wiersz
Ehej, jak gwałtem obrotne obłoki I Tytan prętki lotne czasy pędzą! A chciwa może odciąć rozkosz nędzą Śmierć, — tuż za nami spore czyni kroki! A ja, co dalej, lepiej cień głęboki Błędów mych widzę, które gęsto jędzą Strwożone serce ustawiczną nędzą, I z płaczem ganię młodości mej skoki. O moc, o rozkosz, o skarby … Przeczytaj wiersz
Żaden człowiek nie jest samoistną wyspą; każdy stanowi ułomek kontynentu, część lądu. Jeżeli morze zmyje choćby grudkę ziemi, Europa będzie pomniejszona, tak samo jak gdyby pochłonęło przylądek, włość twoich przyjaciół czy twoją własną. Śmierć każdego człowieka umniejsza mnie, albowiem jestem zespolony z ludzkością. Przeto nigdy nie pytaj, komu bije dzwon: bije on tobie. (fragment) tłumaczenie … Przeczytaj wiersz
Ty który śmieszne kawki nauczyłeś latać Ty który jesteś z tego i nie z tego świata Uchowaj dzisiaj od nienawiści Moje serce moje oczy moje myśli Ty który stworzyłeś jaśminu gałązkę Ty który orzech włoski zawiązujesz w piąstkę Zachowaj dzisiaj od nienawiści Moje serce moje oczy moje myśli Ty który ciepłym słońcem napełniasz mieszkania Ty który dałeś nam … Przeczytaj wiersz