Puchar

Ewa Lipska

Ileż ma doświadczenia ten dzwonowy puchar!

Wdowiec. Epokę stracił już lat temu wiele.

Odporny na przeczucia i na wszelkie straty.

Można mu pozazdrościć tej pogody ducha.

Świetnie trzyma się w czasie: czas jakże mu chętnie

wciąż nowe przypisuje toasty z dni płynnych.

Sprzyja mu sztuczność świata z muzealnej włóczki

przezorność którą dzisiaj na wieki utrwalił

pełna znajomość ziemi i wszelakich doznań.

Milczy jakby z kamienia choć wewnętrznie ludzki.

Od prawieków czci mądrość. Jej tylko jest dłużny.

Rozumie jak przelewa się z pustego w próżne.

Teraz ogląda filmy współczesne i z nudów

podziw czyjś nad nim samym sięgający do dna.

I marzy by raz pęknąć i ból wszelki poznać:

być wolnym jak sen który nie śnił się nikomu.

Twoja ocena
Ewa Lipska

Wiersze popularnych poetów

Gad

Szła z mlekiem w piersi w zielony sad, Aż ją w olszynie zaskoczył gad. Skrętami dławił, ująwszy w pół, Od stóp do głowy pieścił i truł. Uczył ją wspólnym namdlewać…

Ręce

Te które podajemy do dymisji. Te które nam się podają za ręce. Te którymi mocno trzymamy się za głowę. Wszystkie które dają nam wolną rękę przy wyborze decyzji. Te które…

Brama

B. T.   Czy kochasz słowa tak jak nieśmiały czarodziej kocha chwilę ciszy – już po występie, kiedy jest sam w pustej szatni, w której płonie smolistym, tłustym płomieniem żółta…