Nocni przechodnie, cisi, zamyśleni, czarni chwieją wysmukłe cienie w refleksach latarni Cienie pełzną, nie mogą odczepić się od nich, przełażą przez sztachety, padają na chodnik. Małe, śmieszne, po twarzach deptane obcasem, wielkie, straszne, na szczudłach sążniaste dryblasy. Podnoszą kapelusze na zjeżonych włosach, lękają się zapałki, blasku papierosa. Nad brzegiem czarna rampa zgina się i łamie. … Przeczytaj wiersz
Nawiało nocy i gwiazd uderzających o szczyty. Z gór, odartych z księżyca, rozkosz spadania we wichrze dławiącym kołysem znosi w dół, najniżej, jak w łono rozdarte fallusem. Miłość jak przepaść przeraża. W rozbitej czaszce drgnął ból jak płód ciąży. Na twojej trumnie, jak łopatę grabarza, kładę dłoń rozpostartą: księżyc.
Często wpatrzony stałem przy wczoraj zaczętym oknie, stałem i podziwiałem cię. Jeszcze mi nowe miasto jak zabronione było i nie nakłonione krajobraz mroczniał – beze mnie. Nie trudziły się jeszcze bliskie przedmioty, by dać się im poznać. Obok latarni szła w górę ulica: widziałem, że była obca. Naprzeciw pokój, gotowy współczuć, stał w świetle lampy, … Przeczytaj wiersz
Przyjdziesz nocą. Zostaniesz do rana I otulisz mnie lekko ramiony. Ja ci powiem: o, moja nieznana. Ty mi powiesz: o, mój wytęskniony. Będziesz moja. Ustami się wpije W wargi twoje, od nocnych róż krwawsze, Obłąkany szał szczęścia przeżyję, Ale umrze coś we mnie na zawsze. Zacałuję się sobą! W pierścieni Splot drgający zakłuje twe ciało, … Przeczytaj wiersz
Tylko w nocy słyszę czas, Pytam dokąd mnie goni Przez tyle świata, tyle miast, Ciągle zmieniam adresy, Gubię zapiski i rękopisy, Nie wiem gdzie mieszkam I nie wiem jak długo, Bo to wszystko tymczasem, Wszystko w międzyczasie, W tym bękarcim słowie, Ale jakże mądrym I jak okrutnym, W międzyczasie od początku, W międzyczasie do końca, … Przeczytaj wiersz
Porzuciłem chatki ściany, Gdzie najmilsza moja mieszka: Las tu ciemny, mgłą owiany, Tłumi krok zarosła ścieżka. Księżyc patrzy poprzez chmurę, Zefir mu podaje skrzydła, Brzozy przesyłają w górę Najwonniejsze doń kadzidła. Jak rozkosznie teraz czuję Chłód, co zmysły me ożywia, Jak ta cicha noc czaruje I mą duszę uszczęśliwia. Lecz oddałbym, mogę przysiąc, Choćby to … Przeczytaj wiersz
Czy we śnie daremnym, w przypomnieniu leżę pod światłem, co jak koral stacza się prędko? Oto pora, gdy cienie kwiatów w fali wartkiej pływają ciężkie niby karpie w księżycu srebrne. Owad równy jest człowiekowi, ptak zwierzęciu, gdy niebo budząc nas jak struny albo ściszając swym dotknięciem odchodzi ciemne pod powiekę. Żebym pamiętał: równy jestem łunie … Przeczytaj wiersz
Księżycu blady, ty pamiętasz może Owe pogodne noce w białym dworze, Gdy marząc obaj, obaj zakochani Zaglądaliśmy w okna naszej pani? — Księżycu blady, ty pamiętasz może Jak przysięgała mi raz o wieczorze — Na złoty krzyżyk przysięgła w zapale Kochać mnie wiecznie i wiernie i stale? Księżycu blady, chodźmy znowu w parze — Na … Przeczytaj wiersz
There is a dangerous silence in that hour A stillness, which leaves room for the full soul To open all itself ………. Byron. Kiedy ponure szaty swe rozwinie Noc — świat w głębokiéy spoczywa żałobie; Szmer dniowy ustał, a iak w głuchém grobie, Cisza, po całéy rozlana równinie! Ale ta gwiazda co na niebie płynie, … Przeczytaj wiersz
Szalone – Dzikie Noce! Przy Twoim boku Wiodłyby takie Noce W Rozkosz i Spokój! Cóż szkodzą – Wichry – Sercu w Przystani? Zbędna Busola – Koniec z Mapami! Przez Raj wiosłować – przez Morza Rozległość! Byle przybić – tej Nocy – do Brzegu Twojego!
Czemum się w nocy śmiał? Głos niczyj nie odpowie. Ni z Nieba, ni też z Piekła ozwać się nie raczy Bóg żaden, żaden demon o surowej mowie. Ludzkiego serca swego zapytam się raczej. Serce! Oto nas smutnych, samotnych tu dwoje: Czemu się śmiałem – powiedz! Śmiertelne katusze, Ciemności – ty! Czyż nigdy jęku nie ukoję, … Przeczytaj wiersz
Krótka letnia noc z tobą. Błyskawica. Jak biegły godziny truchcikiem! Nad twoją uśpioną głową Okno otwarte na gwiazdy i na ogród dziki. Oczy moje czuwały nad śpiącą do wschodu. Coraz pełniej jaśniałaś w mroku, Od stóp do włosów liliowa jak na dnie topieli, Aż głuche okno Świt światłem, śpiewem ptaków pobielił Bijąc w szyby … Przeczytaj wiersz
Noc taka piękna!… Z błękitów patrzy gwiazd plejada, Fala gwarzy i błyska ponad tonią ciemną, Las śpi we mgle i przez sen cichą baśń powiada… Noc taka piękna!… Ach czemuż ty nie jesteś ze mną?… Tam, w ogrodzie dwie lilie zakochane rosną, Woń rozkoszna z kielichów pochylonych płynie… Tam, za rzeką, dwa głosy nucą … Przeczytaj wiersz
Jeziora szeleszczą trzciną ocierającą się o brzeg. Dzikie kaczki chmurami lecą. Z pagórków spełzają ścierniska. Bydło ryczy. Liczymy dni falujących bieg jarmarkami we środy i piątki festami bliskich kościołów. Dymią kominy czarnych chat. Wieś wyległa na kartofliska. Deszcze zgnoiły pokosy. Zboże spaliła rdza. Niewody ciągną ubogi połów. Wieczorem jeziora stygną w surowy ołów. Na łąki … Przeczytaj wiersz
I. Aniele nocy! leć ponad wodami! Nad fale zachodu! Wypłyń z otchłani wschodnich, gdzie z gwiazdami, Dokąd nam światłość dnia jasno świeciła Snyś-ty straszliwe i błogie roiła! O piękna! Cicha! Wśród twego pochodu Chodź prędzej do mnie! II. Owiń się w kwefy twe szare, twe mgliste! Gwiazdami olśniona! Wężów twych chmurą osłoń dnia jasności, Całuj … Przeczytaj wiersz
Osły w koronach zasiedli na trawie – świetlaki różę całują polną – a śmierć odmiga się w stawie i gra piosenkę swawolną. Efemerydy, lećcie w tan – o kwiaty jezior, nereidy! na multankach w dąbrowie gra Pan. Efemerydy lećcie w tan, lećcie w tan – miłosnym splotem objęci wieczyście młodzi i święci – śmiertelnym grotem … Przeczytaj wiersz
Nadchodzi noc; słońce strwożone ucieka I broczy krwią. Promienie jego najkrwawsze Przez oczy W mózgu mojego głąb Zapadły. Już przyszła noc. Ciemności najtwardsze wieka Spadły na oczy: Strwożony wstecz zwracam wzrok – W mózgu mojego głąb – I widzę, jak w mojej krwi Skąpane słońca promienie – Najkrwawsze – Goreją w żar i blask, Przed … Przeczytaj wiersz
Ach, ta przecudna, cicha łąka, Gdzie myśl się moja we snach błąka, Gdzie marzeń płynie zdrój… — Anioły po niej chodzą rano Ścieżyną w perły usypaną, Cały ich chodzi rój. Do stóp aniołom wieją szaty, W tulipanowe zwite kwiaty, W irysów długi pąk… Z barków im skrzydeł wieją tęcze, Pióreczek pawich półobręcze, A lilie kwitną … Przeczytaj wiersz
Bałwany biją o morską latarnię, Niby ćmy nocne ku jej światłu dążąc; Potem, w powrósła świecące się wiążąc, Na środek toni pierzchają bezkarnie. Ciemność pod skrzydła swoje ziemię garnie, Jak śliski wampir na jej piersiach ciążąc; Miesiąc rogaty, hen po niebie krążąc, Z za chmur się czasem wykrzywi poczwarnie. W mgłę przeźroczystą osnuła się przystań… … Przeczytaj wiersz
Noc czarna, srebrna noc. Świat nieskończony W czasie i przestrzeni. Pośrodku Droga Mleczna. Któż po niej przechodzi? To przechodzi ludzkie pojęcie.
W mieście jak ryby tramwaje A miasto jak studnia bez dna A niebo jak żuraw a niebo jak żuraw Schylą się nocą i świtem powstaje Nad rybną studnią bez dna Zaułków lipcem sparzonych Wyciszyć nie może zmrok Zasiedli na ławkach Zasiedli na ławkach Ludzie co twarze dniem zmęczone Pod lipiec kładą i mrok Nie śpię … Przeczytaj wiersz