Twoja ocena

Osamotnienie

Jestem samotny. Ludzie tylko widzą We mnie przeczenia nietwórcze potęgi, Bo im się zdaje, że tych, co dziś szydzą Więziły zawsze samolubstwa kręgi. O tak! ja szydzę, gorzkie mam wyrazy, Co się wciąż cisną na spieczone usta; Lecz nikt nie spyta, dlaczego są skazy? Nikt nie chce patrzeć na łoże Prokrusta. Czyż zawsze byłem zimny … Przeczytaj wiersz


Stanisław Korab-Brzozowski

O samotności

Wiatr szuka wiatru po polu, wiatr goni wiatr przez równiny, Biegnie przez pola szerokie, trawom czupryny rozwiewa — W lasach przetrząsa konary, targa ramiona wierzbiny I nawołuje na szczytach i echem płacze i śpiewa. Sosna wyrosła na skale gałęź puszyście kołysze, W przestrzeń wyciąga jak rękę, wonią powtarza zaklęcia. Chciałaby w szeptach zielonych lęk samotności … Przeczytaj wiersz


Leonia Szereszewska

Do samotności

O samotności! Chcąc z tobą wieść życie, Nie w miejskich gmachów pomieszane mury, Jeno, by śledzić władanie Natury, Szedłbym na górskim wypoczywać szczycie. Tu stąd patrzałbym na kwietne pokrycie Dolin, na strumień, tryskający z góry Falą kryształów, i jak jeleń bury Wypędza pszczołę z naparstnic. W tym bycie Choć rozmiłowan, rad bym przecież w twojem … Przeczytaj wiersz


John Keats

Smutek

…Że świat czarów wiosennych był ci obcym wszystek, A cud jasnej miłości wydawał się grzechem, Że przenigdy w twej duszy nie odbił się echem Dźwięk formingi orfejskiej i pieśni fletnistek, Ani w wieczór pogodny, szkarłatem zórz cichy, Nie nęciły cię w Pierii różane kielichy — — Będziesz sama, gdy przetnie dłoń Parki okrutna Wstęgę życia … Przeczytaj wiersz


Safona

Samotność

Kto myślą niespokojną wiecznie do gwiazd lata, A sercem, oderwany od ludzi i świata, Uciekłszy na pustynie albo skał urwiska, Pogląda, jak z ich szczytu strumień w dół się ciska, Lub, gdy go wyobraźnia ku niebu wybiła, Za szybkim orła lotem chciwy wzrok posyła – Taki nie jest samotnym – on mową milczenia Toczy szczytne … Przeczytaj wiersz


George Gordon Byron

ultra

wydaje mi się, że rozumiem wiersze, o których kilka lat temu myślałam, że je już rozumiem. wydaje mi się, że rozumiem również ciebie. tak to się ułożyło, że zostałam sama. ze swoją mgiełką, amfetaminą i perłami. bo zrozumiałam także piosenki.


Marta Podgórnik

Do syna bez ojca

Wkrótce uświadomisz sobie czyjąś nieobecność Rozrastającą się obok ciebie jak drzewo, Drzewo śmierci, bezbarwny australijski eukaliptus – Ogołocony, porażony piorunem – istne złudzenie, A niebo jak świński zad, całkowicie obojętne. Lecz teraz jesteś niemy. A ja kocham twoją głupotę, Jej ślepe zwierciadło. Spoglądam w nie I odnajduję własną twarz, myślisz, że to zabawne. To dobrze … Przeczytaj wiersz


Sylvia Plath

Godziny nad ranem

Pusta, rozbrzmiewam echem za każdym krokiem, Jak muzeum bez posągów o wspaniałych filarach, portykach, rotundach. Na mym podwórzu wytryska i opada z powrotem fontanna O sercu mniszki, obojętna na świat. Marmurowe lilie Rozsiewają swą bladość jak zapach. Wyobrażam sobie, że wobec tłumów jestem Matką białej Nike i licznych Apollów o ślepych oczach. Zamiast tego umarli … Przeczytaj wiersz


Sylvia Plath

płodne dni

W takie dni już tylko herbata liptona nad tomikami bohdana zadury, albo poprawianie dykcji przed brązowym lustrem. na przystanku smarkanie wprost do kosza z przytrzymaniem jednej dziurki, i po czesku odwracanie numerów autobusów i tak jadących w jedno i to samo miejsce. już tylko umywanie rąk od wszystkich ważnych i nieważnych, od przegranych naszych bitew, … Przeczytaj wiersz


Marta Podgórnik

Samotność

Sa­mot­ność, ogrom­na per­ła sa­mot­no­ści, w niej się ukry­łam. Prze­strzeń, któ­ra się roz­prze­strze­nia, w niej ogrom­nie­ję. Ci­sza, źró­dło gło­sów. Nie­ru­cho­mość, mat­ka ru­chu. Je­stem sama. Je­stem sama, a więc je­stem ni­czym. Co za szczę­ście. Je­stem ni­czym, a więc mogę być wszyst­kim. Eg­zy­sten­cja bez esen­cji, esen­cja bez eg­zy­sten­cji, wol­ność. Je­stem czy­sta jak to, cze­go nie ma, bez­piecz­na jak … Przeczytaj wiersz


Anna Świrszczyńska

Jesienną nocą

O, przyjdź ty do mnie — bom dziwnie samotna! Noc się nade mną rozełkała słotna, I dziwnie jestem w tej nocy samotna… Strugami deszczu mży mgielna szaruga. Noc, pełna cieni, wystygła i długa, Przedzgonnych psalmów snując hymn pokutny, Łka w strunach deszczu w rytm niezmiernie smutny, W mgłach odrętwiałych łka swój hymn pokutny. I jak … Przeczytaj wiersz


Kazimiera Zawistowska

Samotność

Samotność jest jak deszcz. Z błękitu mórz unosi się ku zmierzchom; sponad bezkresu równin porą przeszłą ku niebu zdąża, co nią zawsze włada. Dopiero z niebios na miasto opada. Opada deszczem w tej dwuznacznej dobie, gdy blaskiem świtu krąg ulic się mieni, gdy ciał tych dwoje, nic nie odnalazłszy w sobie, rozczarowania w radość nie … Przeczytaj wiersz


Rainer Maria Rilke

Samotność

Wiatr wie, jak trzeba nacichać… Za oknem — mrok się kołysze. Nie widać świata, nie słychać, Lecz ja coś widzę i słyszę… Ktoś z płaczem ku mnie z dna losu Bezradną wyciąga rękę! Nie znam obcego mi głosu, Ale znam dobrze tę mękę! Zaklina, błaga i woła, Więc w mrok wybiegam na drogę I, nic … Przeczytaj wiersz


Bolesław Leśmian

Nitka dzikiego wina

Kiedy gaszę światło miękka mysz samotności łazi po kołdrze Kiedy zapalam słonecznik wybałusza swoje nienormalne oko Na ulicy krzyk człowieka Zawisam na nim jak na nitce dzikiego wina Urywa się spadam Księżyc wyciąga na ratunek białe zimne ręce Jeżeli nie przyjdziesz wyciągnie mnie za włosy przez okno


Małgorzata Hillar