Zakochani

Wi­cher roz­wie­sza, szu­mi za­pa­cha­mi,
park uto­nął w je­zio­rze, drze­wa w wo­dzie mil­czą.
Róża pół­mrok fioł­ko­wy bia­łą far­bą pla­mi,
pies wyje do księ­ży­ca me­lo­pę wil­czą.
W al­tan­ce nad je­zio­rem sie­dza dwie nie­mo­wy,
cze­ka­jąc, aby sło­wik nie­moc ich wy­sło­wił.

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska