Urywek

przez

Rafał Wojaczek

długo obrażano dwie kobiety we mnie;
od serca i od księżyca muzyka,
wąska, przedłużona aż za mój cień
rozwiązywała im krew
i linia jaskółki,

choć bezwiednie
naruszała ich ulotną granicę

wreszcie przestałem odróżniać pory

a podbrzusze jest sową

Twoja ocena

Przeczytaj inne wiersze tego poety

Rafał Wojaczek

Wiersze popularnych poetów

Tak samo

Człowiek to taki zwykły człowiek: jak pierwszy człowiek drugi człowiek. Różnimy się jedynie tak bardzo podobnie i przepadamy jak kamienie w wodę. Ktoś później nas wyławia – ktoś cenny ocenia ile w nas wody płynie a ile kamienia. Od trzeciorzędu już tak rządujemy żądni mapy…

Pioseneczka

Kto mi odda moje zapatrzenie i mój cień, co za tobą odszedł? Ach, te dni jak zwierzęta mrucząc, jak rośliny – są coraz młodsze. I niedługo już – tacy maleńcy, na łupinie z orzecha stojąc, popłyniemy porom na opak jak na przekór wodnym słojom. Czerwień…

Tak, jak możesz

Jeśli nie możesz ukształtować swojego życia tak, jak chcesz, przynajmniej o to się staraj tak, jak możesz: aby go nie upodlić w ciągłym ze światem obcowaniu, w bieganiu i gadaniu. Upodliłbyś je, wlokąc to w prawo, to w lewo, obnosząc je dokoła, zanurzając w te…