Wybrzeże

Rafał Wojaczek

Niewidzialni śnią więźniowie
róży, matka do nich przez ocean
płynie, gdy minie róża
da znak do godów. Śnią

Matka leży na plaży
lubczyk w trzewiach gotuje
tropicielki, córki krwi
wychodzą z jej włosów

Śnią. Matka biegnie przez trawy
biją po pęcinach, za nią korowód
. . . . … . . . . . . .
staje, spluwa

Twoja ocena
Rafał Wojaczek

Wiersze popularnych poetów

Jak się ścieli łóżko, tak się kończy jeść

wierszom bez rytmu Smakuje węglem, ale po co te listy? Jeśli już szukać, to przy pomocy powiek, więc nie drażnij lwa, bo odgryzie ci rękę. Tylko puste jest szczere, a tylko ty możesz mnie ustalić. Bonus track pełznie po nawierzchni z gliny. Są słowa ciężkie i…

W chmur odbiciu

W chmur odbiciu — śpią żółwie… Woda z niebem — coś snuje i współwie, — Tą współwiedzą drżą liście, Kwiaty o niej ziołom dają znać. W ciszę kwiatów i ziół tych Purpurowych, zielonych i żółtych Słońce wsącza plamiście Bystrych świateł rozbryzganą rzadź. Konie maści obłocznej…

Rozdanie

Gdyby śmierć zamiast śniegu? Zdjęcia, hasło, dookoła. Tutaj ma cienie, tam kredki. Podkreślone oczy. Malowałam się w wodzie – owoce wiszą i widzą. Każdy ząb z osobna, całe to „śnienie”, te ryby na dnie wanny. Możecie to wyminąć? Zamienić na wzmianki o ciele? W tym…