Dla A.
Jeżeli zechcesz mnie skrzywdzić,
z wosku z opuszczonego ula
ulep mój wizerunek długości
jednego kroku.
Później weź igłę i nakłuj
nią oko – oślepnę,
nakłuj nią głowę – a będzie
mnie boleć,
nakłuj nią piersi, a zachoruję
na piersi.
A jeśli będziesz chciała mnie zgładzić,
przekłuj nią mój wizerunek
długości kroku
od głowy do stóp,
owiń go w całun jak trupa
i spal, a następnie
pochowaj pośrodku drogi,
którą do ciebie przyjdę,
by ci zburzyć porządek,
a umrę z pewnością.
A kiedy się stanie, powtarzaj:
„To nie ja go pochowałam.
Uczynił to Gabriel”.
To nie ja go pochowałam.
Uczynił to Gabriel.
Paweł Lekszycki