W jej dłoni to nie żadna broń, a jednak zręcznie ciśnięta, dałaby nam zagadkową śmierć i parę nagłówków w gazetach. Zresztą nie jest sama. W tej części sali oddzielonej nami jak murem one dominują. W głosach rozpoznaję psie warczenie i werble, niejasno przypominam sobie mit o rozszarpaniu, to dobrze być tak rozszarpanym? Pomiędzy nimi eteryczne … Przeczytaj wiersz
Ulica Krupnicza, moja dobra koleżanka z pierwszego roku, już prawie przestaje wzruszać, już mnie nic nie wciąga pod dwunastkę, chyba już nie mam ochoty popróbować, czy drzwi się nadal tak ciężko otwierają, może jedynie na widok skrzynki na listy zrobiłaby się we mnie jakaś rzewność, ale nie wchodzę, nie zaglądam tam, odarty z porządnego adresu, … Przeczytaj wiersz
Zapisuję zdarzenia zimy są rodzajem wodospadu i nie brzmi to absurdalnie. Złodzieje wydają się nieruchomym stawem, w którym znikają przedmioty. Ale słowa dzieją się tak źle jak oni, zgarniają nas i na pętli muszę ci odpowiedzieć: nic nie mam, zniknęło. Idziemy do domu, który zbudowano na miejscu ogrodu. Pamiętam wiatr, co wyginał gałęzie, gdzieś zapisałem … Przeczytaj wiersz
Gdybym mógł, przełożyłbym cię z obcego albo napisał od początku we własnym języku. Za grubą szybą ty i ja mamy przyciężkawe sylwetki wyciętych z kartonu kukiełek. Ja pracuję bardzo nad sposobem widzenia, podglądam świat przy sąsiednich stolikach — przystojnego Studenta, Wojaka-brzuchacza i dwie lesbijki, z których jedną znam od dziecka — ty podglądasz nas. Jesteś … Przeczytaj wiersz
Jest poręcz ale nie ma schodów Jest ja ale mnie nie ma Jest zimno ale nie ma ciepłych skór zwierząt niedźwiedzich futer lisich kit Od czasu kiedy jest mokro jest bardzo mokro ja kocha mokro na placu, bez parasola Jest ciemno jest ciemno jak najciemniej mnie nie ma Nie ma spać Nie ma oddychać Żyć … Przeczytaj wiersz
Miłość to człowiek niedokończony Eluard Kończę się w twoich oczach Umiem być ciszą Kończę się w twoim śnie Ostatnie echo jest ciszą to miejsce gdzie kończy się twoje spojrzenie Sen mnie oślepia, rozjarzona iskra serca Kończę się w twoim sercuPrzez sen, przez ciebie donoszę siebie do twojej śmierci
Rok łagodnego światła Wzrok zdolny cieszyć się Słuch cierpliwy i chłonny Głos jedynego Boga Dłoń kochanej kobiety Dłoń w jej poważnej dłoni Twarz kochanej kobiety Pierś kochanej kobiety Brzuch kochanej kobiety Srom kochanej kobiety Jęk kochanej kobiety Spazm kochanej kobiety Dreszcz rozkoszny Płacz szczęśliwy Głód zaspokojony Chleb z zasłużonej mąki Schron bezpiecznego domu Gość poproszony … Przeczytaj wiersz
Kwiat zrywając, kwiat wąchając ja zarazem Świat mijałem będąc przy tym w swoim prawie Ciebie biorąc, z Ciebie pijąc, ja o niebo Już nie dbałem wiedząc przecież, że to jedno
Dotknąć deszczu, by stwierdzić, że pada Nie deszcz, tylko pył z Księżyca spada Dotknąć ściany, by stwierdzić że mur Nie jest ścianą, lecz kurtyną z chmurUgryźć kromkę, by stwierdzić że żyto Zjadły szczury i piekarz też zginął Łyknąć wody, by stwierdzić, że studnia Wyschła oraz wszystkie inne źródła Wyrzec słowo, by stwierdzić, że głos Jest … Przeczytaj wiersz
Najpierw przyjechał dźwig, w zimne popołudnie było blisko zera. Założyli linę na szyję, ramię szarpnęło Szara koszula nie zatrzepotała jak skrzydła. To nie był motyl ani ptak, to nie była ważka, która by walczyła: wlekli go przez metr, potem rozebrali, rozebrali go całkiem, do takiej nagości jakiej nie osiągnie żaden człowiek. Potem spod stóp mu … Przeczytaj wiersz
Ona mówi że ją miłość boli ten czarny kwiat co rośnie w zwięzłej głowie Kwiat co uciska więc są oczy z wysiłkiem Ona patrzy krzakiem który się we mnie zapala
Chłopiec w autobusie ma pałkę a drugi maczetę, kochają mnie niewymownie, każdą moją tkankę z czułością kochanków rozmażą na chodniku, na ścianach, na ławce; mój mózg będzie im kwilił na podeszwach butów. Z kosza na śmieci uczynią nam łoże i będę miał własne chemiczne wesele Chrystiana Rosenkreutza. Gra wstępna jest prosta, zerkają czule na mnie … Przeczytaj wiersz
Niech zdechnie wszystko, tak sobie myślałem, albo niech zdechnie to wszystko, co mnie wkurwia, niech wypierdala w próżnię i niech się jebie z próżnią, i niech ta próżnia też się jebie, byle nie tu, koło mnie, tyle jest przecież wszędzie miejsca w tym kosmosie i po co jeszcze szukać miejsca, żeby się próżnia miała gdzie … Przeczytaj wiersz
I cóż Ci, miła panno, po Twym hojnym żalu? Łzy nie są bronią palną. Kwilisz, że stracony Twój czas, lecz przecież był już przeterminowany. Zbudzisz się z końskim kacem, jak kowboj w koralu; On nie jedzie na wojnę, on wraca do żony.
Przywitajmy oto naszych dobrodawców, bladą parę z zaświatów, co nad cukiernicą wzdycha już nie do siebie. Gdy idą ulicą, jak rzęsy im trzepoczą przeprane zasłony. Tak, każdy jest tu ciekaw, ile lat już liczą swoje błędne podchody, które pod racicą miętoli więcej gówna. Neony niech krzyczą. Bo on już wpadł do rzeki, prądy były silne, … Przeczytaj wiersz
Czasy skończone! – historii już nie ma, Tworzenie tylko w bezbrzeżnej otchłani. Wiwat!… lecz czemuż to ogromne tema Ludzie kształtami ras napiętnowani, I usta mową zaprawne rozliczną, I serca głoszą w kraj cieknące styczną? O, nie skończona dziejów jeszcze praca, Jak bryły w górę ciągnięcie ramieniem: Umknij – a już ci znów na piersi wraca; … Przeczytaj wiersz
Nie bluźń, żem zranił Cię lub jeszcze ranię, Bom Ci ustąpił na mil sześć tysięcy; I pochowałem łzy me, w Oceanie, Na pereł więcej…! I nie myśl, jak Cię nauczyli w świecie Świątecznych-uczuć świąteczni-czciciele, I nie mów, ziemskie iż są marne cele Lecz żyj raz przecie…! I myśl gdy nawet o mnie mówić zaczną Że … Przeczytaj wiersz
1. Co jej powiedzieć?… Ach, co się podoba Bez rozmawiania sposobu; Coś z prawd ogólnych: naprzykład, że doba, To całego obrót globu. 2. Że świat obiega mil mnóstwo ogromne Na jedno pulsu zadrżenie — Bieguny osi skrzypią wiekopomne: Czas niepokoi przestrzenie — 3. Że rok, to całej wstrząśnienie przyrody, Że pory roku nietylko Są zamarzaniem … Przeczytaj wiersz
I. Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie, Że ci ze złota statuę lud niesie, Otruwszy pierwej? Coś ty Italji zrobił, Alighieri, Że ci dwa groby stawi lud nieszczery, Wygnawszy pierwej? Coś ty, Kolumbie, zrobił Europie, Że ci trzy groby we trzech miejscach kopie, Okuwszy pierwej? Coś ty uczynił swoim, Camoensie, Że po raz drugi grób twój grabarz … Przeczytaj wiersz
Daj mi wstążkę błękitną – oddam Ci ją Bez opóźnienia… Albo daj mi cień twój z giętką twą szyją – – Nie ! nie chcę cienia. * * Cień zmieni się, gdy ku mnie skiniesz ręką, Bo on nie kłamie ! Nic od ciebie nie chcę, śliczna panienko, Usuwam ramię… * * * Bywałem ja … Przeczytaj wiersz
Przez Oceanu ruchome płaszczyzny Pieśń Ci, jak m e w ę, posyłam, o! Janie… Ta lecieć długo będzie do ojczyzny Wolnych – bo wątpi już: czy ją zastanie?… – Czy też, jak promień Twej zacnej siwizny, Biała – na puste zleci rusztowanie: By kata Twego syn rączką dziecinną Kamienie ciskał na mewę gościnną! * Więc, … Przeczytaj wiersz