Polska biel

przez

Anna Saraniecka

Czystość
I naluldzkie piękno
Ktoś chciał znaleźć
Ale w ciałach
Ich nie odnalazł

Pamięć
To wiekowa pani
Suknia w białe plamy
Nie przystoi
Takiej damie

Nie pamiętajmy
Nie rozmawiajmy
Cichutko okrążmy polską biel
Nie pamiętajmy
Nie rozmawiajmy
Po cichu okrążajmy polską biel

Obraz
Ciągle dyskusyjny
Bo tutejszy malarz
Widział kolor
Całkiem inny…

Twoja ocena

Przeczytaj inne wiersze tego poety

Anna Saraniecka

Wiersze popularnych poetów

To że jesteś

To, że jesteś Wypełnia przestrzeń Nikt nie lubi być całkiem sam Po co chcę wciąż od życia więcej Zamiast cieszyć się tym, co mam? Spokój czyni mnie niespokojną Mija dzień za dniem Patrzę ciągle przez cholerne okno Nic nie zmienia się Gdyby tak nagle głupiej…

ostatni dzień lata

W salach konferencyjnych o śmierci myśli się w sposób naturalny można by powiedzieć „lekko”, gdyby było tak można powiedzieć. Całą noc komary jadły mi z ręki, ale już przed deszczem zrobiliśmy się rozkojarzeni i niepojętni. Można by powiedzieć „smutni”, gdyby było tak można powiedzieć. Siadaliśmy…

Noc

Noc na niebie. Wieś w mroku złudnie roztajała W bezkształt senny, tu — ówdzie światłem zwypuklony. Psów wycie rozpowiększa bezbrzeż wsi uśpionej, I, niby srebra stosy, płonie chmur nawała. W tej i owej chat szybie świeca lśni, jak gwiazda, Czasem sylweta głowy mignie tam i…