To zimy pałac. U powały, Co jak baldachim świeci biały, Wiszą diamenty i kryształy. Dołem się puchy skrzą łabędzie, Błyskają szklanych ścian krawędzie, Kolumny z lodu świecą w rzędzie. Środkiem przepływa szum uroczy, Palą się wilków krwawe oczy I rzeka śniegu fale toczy. Na brylantowym siedząc tronie Zima dziewicze chyli skronie, A … Przeczytaj wiersz
Polały się łzy, Przeczyste, gorące, Zaśniły się sny, Niebiańskie, rojące… Rozkwiecił się świat, Cudowny, majowy, Rozwinął się kwiat Śnieżno-liliowy… Brakło oczom łzów, Przeczystych, gorących, Brakło złudnych snów, Niebieskich, rojących. Zwiędnął kwietny świat, Cudowny, majowy, Wykwitł lodu kwiat… Śnieżysto-zimowy…
Mrówka śrzód lata robiła, żyto do jamy nosiła, na zimę sie przyczyniając, a przyszły czas przeglądając. A kobyłki nic nie dbały, ani sie raz pracowały: śpiewały lecie po łące, gdy było słońce gorące. Potym zima przyśpieszyła, wszytko ziele posuszyła. Mrówki tego nic nie dbały, bo dosyć żywności miały. Kobyłki kiedy opadły, a nie miały, coby … Przeczytaj wiersz
Wybiegł zając z lasu, szukał oziminy. Spotkał się ze sroczką: – Jakie masz nowiny? – Przyszedł dzisiaj marzec, przyszedł w chmurek tłumie. Chce pogodą rządzić, lecz rządzić nie umie. Pomaga mu zima i wiosenka młoda: rano deszcz ze śniegiem, w południe pogoda. Nocą szczypie mrozik, że trudno wytrzymać… Sama teraz nie wiem, wiosna to czy … Przeczytaj wiersz
Gdy na dworze mróz, ciepłą czapkę włóż, włóż wełniane rękawice i chodź ze mną na ulicę. Sanki z sobą weź. Śnieg bielutki spadł… Butki znaczą ślad. Siadaj ze mną na saneczki! Hop! Zjeżdżamy już z góreczki
Z wiosennych kwiatów upleciony wieniec Ktoś mi przysyła w samym środku zimy, Chociaż nasz Kraków na mroźnej północy Leży, a chłodno tu nawet w lecie. W jakim ty, kwiatku wzeszedłeś ogrodzie? A może z Paestum przybyłeś tak rychło? „Nie dziw się! W swym mi Helżusia ogrodzie Kwitnąć kazała. Gdzie ona, tam wiosna”. A więc i … Przeczytaj wiersz
Idzie z piosenką na ustach Przez śniegu zaspy zimowe I nie wie, gdzie mu wypadnie Na nocleg położyć głowę. Choć noc już ziemię pokrywa A wszędzie pustka wokoło — On w swej samotnej wędrówce Bez trwogi idzie wesoło. Patrzy na pola zmrożone, Na cieniem pokryte drzewa, I nie przerywa piosneczek, Lecz dalej tak sobie śpiewa: … Przeczytaj wiersz
1 w czarnym hotelu śpi dziecko. A na zewnątrz noc zimowa: toczą się wielkookie kostki. 2 Elita umarłych skamieniała na cmentarzu św. Katarzyny: wiatr trzęsie się w arktycznej zbroi. 3 W czasie wojny, gdy leżałem chory, wyrósł ogromny sopel za oknem. Sąsiad i harpun. Wspomnienie bez wyjaśnienia. 4 Lód zwisa z krawędzi dachu. Sople: gotyk … Przeczytaj wiersz
Niebo chmurne, mgła się wije, Mroźny wicher śniegiem miecie, I — to jak zwierz dziki wyje To rozszlocha się jak dziecię. To rozrywa dach słomiany, I nad ścielą śwista, huka, To jak pątnik zabłąkany W okieneczko do nas stuka. W naszej chatce pusto, ciemno, I niejedna w ścianie szpara, Czegóż siedząc w kącie ze mną, … Przeczytaj wiersz
Nasza zima biała, Chustą się odziała, Idzie, idzie do nas w gości, W srebrnych blaskach cała! Włożyła na czoło, Księżycowe koło, Lecą z płaszcza gwiazdy złote, Gdy potrząśnie połą. Z lodu berło trzyma, Tchu, ni głosu niema, Idzie, idzie, smutna, cicha, Ta królowa zima! Idzie martwą nogą, Wyiskrzoną drogą, Postanęły rzeki modre, Do morza nie … Przeczytaj wiersz
Klucz od skrzynki na listy istnieje wyłącznie w przeszłości. W szczelinie biel widnieje, zima jest, lecz nie śnieg to, a oczko śmierci. Nie światło to, lecz galopujące Teraz.
Jesteś hubem, powiedział, węzłem, przez który przepływa masa danych, i dodał: moich danych. Co robiła potem? Kariera modelki, rak piersi, aresztowanie. Biała suknia była plagiatem. W końcu stuknęła jej trzydziestka. Co na to Balzak, o którym mówi się często z uśmiechem, jak o niegrzecznym Józiu? Balzak na to: bycze jądra w restauracjach trochę mnie onieśmielają. … Przeczytaj wiersz
przerób jedzenia i trzeba się ubrać, miałkość dnia, który się wykrusza i nie niesie nic. czytanie pierwszych trzech stron każdej książki. Wybacz, nie mam siły cię spotkać, jestem zmęczona, zima mnie rozjechała, za dwa lata spotkamy się, dobrze?
pamiętasz pąsowy brzask w Murzasichlu Edyta śpiewała kochanie strzeż się, strzeż my potargani szaleńcy w bławatnych szlafrokach oblizywaliśmy palce lepkie od powideł znowu jest zima – chyży poranek na Costa del Sol przy osikowym stole upijam się espresso na prawej dłoni pierścionek z brylantem miał być od ciebie płonę jak żywa pochodnia jak pochodnia
Zahuczały, zaświstały Wichry w srebrny róg: Leci, leci tuman biały, Aż na chaty próg. Na tej chaty próg lipowy, Co ochrania nas, Co otula nasze głowy W złej śnieżycy czas. A ja stoję u okienka, A ja patrzę wdal; Milknie, cichnie ma piosenka, Serce chwyta żal. Oj nie jedna tam sierota Na tem zimnie drży! … Przeczytaj wiersz
Jakże zima ta marudzi odejść nie ma chęci! Jaś wypędzi ją z podwórka tylko weźmie pręcik. – Zmykaj zimo, zmykaj żwawo, mamy ciebie dosyć! Pamiętamy jak to nieraz szczypałaś nas w nosy. Teraz wszyscy już czekamy na miłą wiosenkę. Przyodzieje świat dokoła w zieloną sukienkę!
To nic, że o świcie po śniegu najczystszym listonosz nie przyjdzie do mnie z miłym listem. Widzę śnieg i prawie zabliźnia się rana po tej wielkiej sprawie, którą znasz, kochana. Widzę ziemską dobroć ochłodzoną w niebie, ten śnieg niepamięci podobny do ciebie. Odsłaniam o świcie wyczuloną kliszę, na której odciśniesz stopy najwstydliwsze. Ten śnieg mówi … Przeczytaj wiersz
Dziewczę pierwiosnki zbierało, Wesołe piosnki śpiewało, A głos jej płynął po rosie, W dalekim ginął rozgłosie. Śpiewała o młodym maju, Co się przechadza po gaju; Jak zima przed nim ucieka, A on jej grozi z daleka, Rozrzuca jasność i kwiecie I tak króluje na świecie. Śpiewała o tej młodzieży, Co się dziś bawi w żołnierzy; … Przeczytaj wiersz
Na ziemię, jakby całun, śnieżna padła szata, Złoty blask słońca czarne przesłoniły chmury; Wszystkie kwiaty powiędły i gaj już ponury Bo w nim umilkła ptasząt gromada skrzydlata! I w mojem sercu także zeschły róże lata, Smutek zaciemnił chmurą myśli mych lazury — Gwiazda nadziei blednie — a ptak złotopióry Ptak o czarownym głosie — miłość, … Przeczytaj wiersz
Tam — u samego lasów brzegu, Gdzie kruk — jedyny pustki widz, Ktoś go ulepił z tego śniegu, Co mu na imię: biel i nic… Na głowę śmieszną wdział czapulę, A w bok żebraczy wraził kij — I w oczy spojrzał mu nieczule I rzekł na drwiny: „Chcesz — to żyj!„ I żył niezgrabny, byle … Przeczytaj wiersz
*** Znikąd z miłością, nastego lipcopada roku…, drogi szanowny kochana, zresztą to się nie liczy, nieważne kto, bo sam diabeł, szczerze mówiąc, z mroku nie wydobędzie już twarzy, nie twój, lecz i niczyj wierny przyjaciel pozdrawia serdecznie z jednego spośród pięciu kontynentów, tego co się wspiera na kowbojach, kochałem cię bardziej niż raj i Samego, … Przeczytaj wiersz