Coś tam mignęło dalekiego

Coś tam mignęło dalekiego Wbrew niedalekiej wodzie, — Coś tam wezbrało rosistego W ogrodzie — w ogrodzie! Coś się spełniło skrzydlatego Nad przynaglonym kwiatem! — Coś tam spłoszyło się bożego Pomiędzy mną a światem!…


Bolesław Leśmian

Wschód słońca

Słońce niesforne, bezmyślny staruchu, Czemu, natręcie, Przez kotary i szyby budzisz nas zawzięcie? Cóż obchodzą kochanków prawa twego ruchu? Wścibski pedancie, idź lepiej strofować Zaspanych uczniów, złych terminatorów, Idź, powiedz dworskim łowczym, że król chce polować, I wiejskie mrówki pogoń, niech śpieszą do zbiorów; Miłość, co kalendarza nie zna ni atlasu, Zwie chwile, dnie, miesiące … Przeczytaj wiersz


John Donne

Amore profano

Kotara da nam światło zielone jak woda. Smuga słońca nam powie, że jest nieskończoność, Spokojnego odblasku twardawa łagoda Spłynie na twoje ciało jak jasna zieloność. Na sinym aksamicie będziesz jak morela, Wyłuskana z szat wszelkich, spokojnie okrągła. Przyłożę do twych piersi gestem menestrela Rękę, a pierś twa zadrży jak struna pociągła. Gdy palcem znajdę ust … Przeczytaj wiersz


Jarosław Iwaszkiewicz

Apassionata

Noc. Któż do bramy o tej porze stuka? Wiatr liśćmi kręci i zamiecią grozi. Za budę wciska się zlękniona suka, Co w dzień biegała na długim powrozie.   Do drzwi domu stukanie. A któż to być może? Na niebie chmury niby świńskie ryje, Księżyc przez chmury i widno na dworze Nikt nie szedł, a na … Przeczytaj wiersz


Jarosław Iwaszkiewicz

Menuet

Podaj mi rączkę, trumienko. Konik Wędzidło gryzie, chrapami świszcze. Już stangret wciska czaszkę na piszczel, Dziurawą trąbkę bierze do dłoni. A więc ruszymy na jednym kole, Pod poszarpanym w nic baldachimem, Ale wesoło! Mam mandolinę, Z której wygnamy oślepłe mole. He, he, trumienko, gdzieś jest cmentarzyk, Gdzie przykucniemy z wielką ochotą, Żeby przykryci spierzchłą kapotą … Przeczytaj wiersz


Stanisław Grochowiak

Rzadko na moich wargach

Rzadko na moich wargach – Niech dziś to warga ma wyzna – Jawi się krwią przepojony, Najdroższy wyraz: Ojczyzna. Widziałem, jak się na rynkach Gromadzą kupczykowie, Licytujący się wzajem, Kto Ją najgłośniej wypowie. Widziałem, jak między ludźmi Ten się urządza najtaniej, Jak poklask zdobywa i rentę, Kto krzyczy, iż żyje dla Niej. Widziałem, jak do … Przeczytaj wiersz


Jan Kasprowicz

Zmory wiosenne

Biegnie dziewczyna lasem. Zieleni się jej czas… Oto jej włos rozwiany, a oto – szum i las! Od mrowisk słońce dymi we złotych kurzach – mgłach. A piersi jej rozpiera majowy, cudny strach! Śnił się jej dzisiaj w nocy wilkołak w głębi kniej, I dwaj rycerze zbrojni i aniołowie trzej! Śnił się jej śpiew i … Przeczytaj wiersz


Bolesław Leśmian

Epos-Nasza

I Z którego dziejów czytać się uczyłem, Rycerzu! – piosnkę zaśpiewam i tobie. Wysoki, właśnie obrócony tyłem Do słońca, które złoci się na żłobie I, po pancerzu przebiegłszy promieniem, Z osieroconym bawi się strzemieniem… II Liców twych – wyznam – opiewać nie mogę, Bowiem rozlałeś profil swój na wielu. Lecz serce? – czuję, i podzielam … Przeczytaj wiersz


Kamil Cyprian Norwid

Od rezultatów mylnego zamętu

Od rezultatów mylnego zamętu Z kagańcem w ręku do przyczyn zstępuje Jak smutny żeglarz po schodach okrętu, Kiedy kotwicy szuka… burzę czuje… * O! tak – WCIELONYM skoro pogardzili, Wcielenia wszelkie, więc praca wszelaka – Rwie się… a jeżli przędzie się?… omyli!… Wodę by lepiej czerpać do przetaka – * Danajdom lepiej byłoby na dobie … Przeczytaj wiersz


Kamil Cyprian Norwid

Sieroty

Czy widziałeś sieroty, co w nabrzmiałym oku Gwałtem budzą wesołość, a ta, wysilona, Na chwilę tylko błyśnie i po chwili kona, Zanurzając się w łoże chmurnego obłoku? Biedne dzieci! szczęśliwe, jeśli przy nich czasem Ktoś o zmarłych rodzicach napomknie nawiasem, Bo wtedy w młode serca taka lubość płynie, Jak w lilie, które zaraz otwierają usta, … Przeczytaj wiersz


Kamil Cyprian Norwid

Aerumnarum Plenus

1 Czemu mi smutno i czemu najsmutniéj, Mamże Ci śpiewać ja – czy świat i czas?… Oh! bo mi widnym strój tej wielkiej lutni, W którą wplątany duch każdego z nas. 2 I wiem, że każda radość tu ma drugą, Poniżej siebie, przeciw-radą łzę, I wiem, że każdy byt ma swego sługę, I wiem, że … Przeczytaj wiersz


Kamil Cyprian Norwid

Pióro

…Nie dbając na chmury Panów krytyków, gorsze kładzie kalambury. Byron. Beppo I wlano w ciebie duszę nie anielską, czarną, Choć białym włosem strzępisz wybujałą szyję I wzdrygasz się w prawicy wypalonej skwarną Posuchą – a za tobą długie żalów chryje Albo okrągłe zera jak okrągłe grosze Wtaczają się w rubryki, zaplecione giętko, Jak zrachowane jaja, … Przeczytaj wiersz


Kamil Cyprian Norwid

Posiedzenie

Z ogromnej sali wyniesiono śmiecie I kurz otarto z krzeseł – weszli męże I siedli z szmerem, jak w pochwy oręże, I ogłosili… cóż?… że są w komplecie!! – I siedzą… siedzą… aż tam gdzieś na świecie Wariat wynajdzie parę, a artysta Podrzędny – promień słoneczny utrwali, A nieuczony jakiś tam dentysta Od wszech boleści … Przeczytaj wiersz


Kamil Cyprian Norwid

Trylog

1 Jak fontanna tak wstawała Z tymi swymi warkoczami, Z tymi swymi półsłówkami, Co kropliła, odkraplała, Co dzwoniła, co szeptała… 2 A ja miałem skrzydeł cztery, Dla niej jednej cztery skrzydeł, I latałem przez Etery, Do tej mojej, do nieszczeréj, Do tej Jasnej-pani sideł… 3 Od-kraplałem na nią słowa – Te, dzwoniące najzabawniéj, I szeptałem: … Przeczytaj wiersz


Kamil Cyprian Norwid

Do Józefa Bohdana Zalwskiego

Dobrze tęczy się zielenić, Błękitnawić i czerwienić, Tej Wielmożnej Pani!… Ale chmurki oddalone By jagnięta pogubione, Te – kto chce, to gani. 2 Ej – i z lutnią złoto-runą, Złoto-ustą, siedmiostruną Nieba obiec sklepy Lżej – niż piosnkę raz zaczętą Już we fletnię dąć pękniętą Jak włóczęga ślepy. 3 Tyś bo wiele odziedziczył, Tyś bo, … Przeczytaj wiersz


Kamil Cyprian Norwid

Fraszka

1 – Jeśli ma Polska pójść nie drogą mleczną W cało-ludzkości gromnym huraganie, Jeżeli ma być nie demokratyczną, To niech pod carem na wieki zostanie!   2 Jeśli mi Polska ma być anarchiczną, Lub socjalizmu rozwinąć pytanie, To już ja wolę tę panslawistyczną, Co pod Moskalem na wieki zostanie!   3 Tu oba dłońmi uderzą … Przeczytaj wiersz


Kamil Cyprian Norwid

Modlitwa

Przez wszystko do mnie przemawiałeś – Panie, Przez ciemność burzy, grom i przez świtanie; Przez przyjacielską dłoń w zapasach z światem, Pochwałą wreszcie – ach! – nie Twoim kwiatem… I przez tę rozkosz, którą urąganie Siódmego nieba tchnąć się zdaje – latem – I przez najsłodszy z darów Twych na ziemi, Przez czułe oko, gdy … Przeczytaj wiersz


Kamil Cyprian Norwid

Jesień

O – ciernie deptać znośniej i z ochotą Na dzid iść kły Niż błoto deptać, ile z łez to błoto A z westchnień mgły… Tęczami pierwej niechże w niebo spłyną Po złotszy świt – Niech chorągwiami wrócą – a z nowiną Na cało-kwit. Bo ciernie deptać słodziej – i z ochotą Na dzid iść kły … Przeczytaj wiersz


Kamil Cyprian Norwid

Marmur-biały

Grecjo piękna!… twe dziwiąc ramiona z marmuru I – serce… pytam: co się téż stało z Homerem, Który cię uczył śpiewać z gwiazdami do chóru? Gdzie jego grób? lub chata? – mów! chociażby szmerem Fal egejskich, bijących w heksametr o skałę – Rytmem klasku ich rzeknij – zapisz, w piany białe! * Wdzięczna Grecjo! – … Przeczytaj wiersz


Kamil Cyprian Norwid

Italiam! Italiam!

1 Pod latyńskich żagli cieniem, Myśli moja, płyń z aniołem, Płyń, jak kiedyś ja płynąłem: Za wspomnieniem – płyń spomnieniem…   2 Dookoła morze – morze – Jak błękitu strop bez końca: O! przejasne – pełne słońca. Łodzi! wioseł!… Szczęść ci, Boże…   3 Płyń – a nie wróć-że mi z żalem Od tych laurów … Przeczytaj wiersz


Kamil Cyprian Norwid

Pismo

Cud wcielonego ducha – to nie żaden kwiatek Z rośliniarni światowej; pismo to opłatek, Którym łamać się trzeba i od serca życzyć Dosiego roku prawdy – nie szermować, krzyczéć, Lecz całą siłą działać, działać w taki sposób, Jako dawny obyczaj, bez wyborczych osób, Z bogobojną czeladką wieczerzając społem, Na sianie z własnej łąki i za … Przeczytaj wiersz


Kamil Cyprian Norwid