Przez miedze polne, biegnące wśród żyta, Z odkrytą głową, śpiewając i boso Idę poranną, dobroczynną rosą, I świat mi się w oczach, jak maj, się rozkwita. Tyle wesela na niebie i ziemi, Że zaślepiony w szczęściu i radosny, Całuję usta mej pogańskiej wiosny Długo wargami nienasyconemi. A w końcu między, już widać z … Przeczytaj wiersz
Świat jest głupi, świat jest ślepy, Świat podły oszczerca… Mówi: że ty dziecię moje Nie masz dla mnie serca! Świat jest głupi, świat jest ślepy, Ciągle cię spotwarza… Nie wie jak twój całus słodki! Jak mą pierś rozżarza!…
Świat jest tak piękny — tak lśnią niebiosa, Drży na kwiateczkach poranna rosa, Wietrzyk tak mile drzewkami miota, Wszędzie wesołość, śpiewy, pustota, A jednak w duszy mam cierpień tyle: Że chciałbym w zimnej leżeć mogile…
Pan Bóg stworzył dnia trzeciego, Dla ozdoby świata tego, Różnobarwne wonne kwiatki, Lilie, róże i bławatki. Dawszy im różne znamiona, I według tychże imiona, Rzekł: idźcie drogie dzieciny, Na góry, lasy, doliny, Łąki, wody i tam roście, Kwitnąc, chwałę moją głoście. Lecz nim was w drogę wyprawię, Naprzód was pobłogosławię. Kwiaty głowy pochyliły, I tron … Przeczytaj wiersz
Tratując ciała żywe, miażdżąc serca, dusze, Niby szalone słonie olbrzymią lawiną Prą się ludzie na ludzi i w ciemności płyną, Jak okręt obłąkany w nocnej zawierusze. Zapomniano o wszystkim w tej dzikiej gonitwie. Filozofi, kapłani i tłum niespokojny, Wszyscy pędzą gotowi do mordu i wojny; Nikt nikogo nie pyta: co będzie po bitwie? Olbrzymie, wiecznie … Przeczytaj wiersz
Na początku nic nie było, Tylko przestrzeń ciemna, pusta; Wtem jej czarne błysły oczy i różowe, świeże usta. Od jej spojrzeń, od rumieńca Zajaśniała świateł zorza, A gdy pierwsze rzekła słowo, Ziemia wyszła z głębi morza. Gdy przebiegła ziemię wzrokiem Śląc jej uśmiech, rój skrzydlaty Wzleciał ptaków i motyli, A spod ziemi wyszły kwiaty. Lecz … Przeczytaj wiersz
Cóż to, czy kto sobie coś robi z cudów? Co do mnie, nie wiem o niczym innym, jak tylko o cudach, Czy spaceruję ulicami Manhattanu, Czy rzucam spojrzenie ponad dachy domów, na niebo, Czy brodzę nagą stopą wzdłuż plaży, tuż na krawędzi wody, Czy stoję pod drzewami w lesie, Czy rozmawiam za dnia z kimś, … Przeczytaj wiersz
Więc świat wasz znów jest czysty jak pierś młodej matki? starte zostały znaki zdrady, krwi i trwogi? Stoję przed nim nieśmiały, dotykam kołatki, i nie śmiem zakołatać. Jestem jak gość ubogi – jego tu zaproszono odcieniać wspaniałość domu, a on już nie poznaje nikogo, sam już nie znany nikomu? Ogród zapłonął w słońcu jak w … Przeczytaj wiersz
Śpi świat pijany winem zamrużywszy oczy, Nalewa babilońska swacha, czart go toczy, Śpi świat rówien martwemu opiwszy się drzewu Winem z prasy Bożego na swe grzechy gniewu. Diabeł na warcie, żeby nikt nie budził, stoi. Grozi palcem z daleka: psów nawet popoi; Najpierwej im toż wino postawiwszy w wiedrze, Zęby spali, nie szczekał żaden na … Przeczytaj wiersz
Idziesz przez świat i światu dajesz kształt przez twoje czyny. Spójrz w świat, we świata kształt, a ujrzysz twoje winy. Kędyś ty posiał fałsz i fałszem zdobył sławę, tam najdziesz kłamstwa cześć i imię w czci plugawe. Kędyś ty żebrał czci i zyskał przebaczenie, tam znajdziesz gruz i rum, czcicieli twych zniszczenie.
kiedy umrę kochanie gdy się ze słońcem rozstanę i będę długim przedmiotem raczej smutnym czy mnie wtedy przygarniesz ramionami ogarniesz i naprawisz co popsuł los okrutny często myślę o tobie często pisze do ciebie głupie listy – w nich miłość i uśmiech potem w piecu je chowam płomień skacze po słowach nim spokojnie w popiele … Przeczytaj wiersz
Śród trawy, gdzie kwitną ziół barwnych tysiące, Przykładam do ziemi swe skronie płonące, Tajemny przyrody pochwycić chcę głos. I słucham, jak rzeki pobliskiej wrą głębie, Jak w krzaku miłośnie gruchają gołębie, Jak z gniazda odzywa się kos. I patrzę, jak sosen kołyszą się szczyty, Jak chmury żeglują przez jasne błękity, Gdzie wiatru poniesie je wiew. … Przeczytaj wiersz
Po za okręgi przyrodzone świata, Po za rozumu i zmysłów granice, Chcąc przeczuwaną zbadać tajemnicę, Ludzka myśl wiecznie z niepokojem lata. I kłamie, mówiąc: »Dość mi, gdym bogata »W doświadczeń wiedzę, dość mi, gdy pochwycę »Najbliższe przyczyn, skutków krzyżownice; »Gdzieś dalej sięgać — próżna czasu strata!« Otchłanie otchłań pociąga. Obszarów Bezkreśnych trzeba tęsknotom bez końca. … Przeczytaj wiersz
Antykwariat nieczynny: śmierć w rodzinie. Pamiętam go, starego księgarza, jak mówił o lesie, że nie składa się z roślin. Prowadził rozmowy z przedmiotami. A teraz zapomniał o wszystkim: leży i myśli, że świat jest szeroki. Wpatrzeni w monitory synowie księgarza są nieruchomi jak grzyby. Muzyki elektronicznej nie da się zapamiętać. I nie jest to już … Przeczytaj wiersz
Tutaj jest moja chata: cztery bielone ściany I dwa niewielkie okna… Tutaj jest moja chata… A tam zaczarowany, i znany i nieznany, I wciąż inaczej nowy rozciąga się krąg świata. Tu noc mnie ciszą wita i miękkość snu podkłada Pod rozmarzoną głowę… Tu noc mnie ciszą wita… A tam, gdy tylko zgaśnie ostatnia gwiazda blada, … Przeczytaj wiersz
głębokie kliny ulic noc dzień światła pokotem lamp kule smugi w okien kwadratach chodzą kołem zaklętym witryn sklepowych roty świetlisty ich dwurząd ciasną ulicę oplata za szybą krągłe pudełeczka z blachy trumny rybek stłoczonych w śmierci oliwie strachu za drugą kanciaste rozpycha się żelastwo śruby haki pilniki tryskające jak wachlarz płasko za tamtą … Przeczytaj wiersz
Wiecznie ta sama płynie zjawisk fala I wciąż obrazy odnawia te same – Wiecznie jutrzenka swe ognie zapala, Z mgieł purpurowych tworząc słońcu bramę. Wiecznie te same czary wiosna niesie: Blaski i wonie, kwiaty i zieloność, Te same chóry śpiewnych ptasząt w lesie, Tę samą tęsknych pragnień nieskończoność. Tą samą serca poją się rozkoszą I … Przeczytaj wiersz
Więc to nie tak jak było w książkach. Więc to nie tak jak na polanie kwiaty w zielonej porcelanie we włosy wpięta dumna wstążka jak ważka gdy nad oceanem lat naszych młodych się uniosła. Ten kto wymyślił wiarę i dynamit czy widzi czemu służą wiara i dyamit? Te który pieśni pospiętrzał żarliwie czy słyszy że … Przeczytaj wiersz
Był już taki egzamin z historii kiedy naraz wszyscy uczniowie oblali. I został po nich uroczysty cmentarz. Nie ma pewności że to był egzamin. Nie ma pewności że wszyscy oblali. Jest pewność że został po nich uroczysty cmentarz. Była już taka miłość. Ale nie ma pewności że to była nasza. Byli już tacy ludzie. A;e … Przeczytaj wiersz
Zapomniałem o innym świecie. Budzę się z zamkniętymi ustami, myję owoce z zamkniętymi ustami, z uśmiechem przynoszę je do pokoju. Nie wiem, dlaczego przypominam sobie tran, całe lata udręki, skobel piwnicy na podłodze, samowystarczalny głos babki. To przecież nie jest inny świat. I znów siedzę za stołem z zamkniętymi ustami a ty przynosisz mi pyszne … Przeczytaj wiersz
Coś tam mignęło dalekiego Wbrew niedalekiej wodzie, — Coś tam wezbrało rosistego W ogrodzie — w ogrodzie! Coś się spełniło skrzydlatego Nad przynaglonym kwiatem! — Coś tam spłoszyło się bożego Pomiędzy mną a światem!…