Nie udawaj że

Anna Saraniecka

Kobiety brak gdy blady świt
Przed gołym materacem wstyd
I smutno mi
Choć to nie mnie
Nie mnie nie udało się
Na brzegu umywalki stał
I właśnie życie stracić chciał
Bo taki świat
Bo taki świat
Gdy ja powiedziałam mu
Nie nie nie nie udawaj że
Nie wiesz kto z nas wariatem jest
Na jego łóżko pada cień
Niestety w dzień i wciąż nie ten
I smutno mi
Choć to nie mnie
Nie mnie nie udało się
Rozpalił ogień w wannie by
Już nigdy nie mieć zimnej krwi
Bo taki świat
Bo taki świat
Gdy ja powiedziałam mu

Twoja ocena
Anna Saraniecka

Wiersze popularnych poetów

Podczas burzy

Dołem – wicher ciężkie chmury niesie, O skaliste roztrąca urwiska; Burza huczy po sczerniałym lesie I gromami w głąb wąwozów ciska… A tam w górze, gdzie najwyższe szczyty, Lśnią pogodne…

I po co ci ta śmierć

I po co ci ta śmierć. Zapisałeś się do niej. I po co ci te prawdy pochowane w grobach. Te owacje i tłumy podpalające ogień. Ta zielona sałata na martwym…

sunlight sunlight

promień to policja uwierz mi mała krzyżówko widzę cię gdy skrobiesz palcem drzwi jakby wszystko było w drewnie zaklęte jakby niektóre słowa mogły imitować drzazgi sen jest ostatnią przed językiem…