Gdy czasem wraca przypomnienie I gryzie serce moje w ciszy, Kiedy odległe już cierpienie Jak cień mi znowu towarzyszy, Kiedy w pobliżu widząc ludzi W samotnym chcę się skryć milczeniu, Ich słaby głoś nienawiść budzi – Wtedy uciekam w zapomnieniu Nie w kraj słoneczny, gdzie lazurów Blask świeci niewypowiedziany, gdzie ciepłe morskich wód bałwany Biją … Przeczytaj wiersz
Dzwoń, serce moje, na odjazd od brzegów! Uczep się rudych włosów błyskawicy! Czeka cię tysiąc śródgwiezdnych noclegów I nieistnienie kresu ni granicy! Tylem ja wyśnił oślepień, mamideł, Takie szaleństwo przygód, piękno grozy, Że cały zdałem się wichurom skrzydeł I zdjąłem trafom zwalczonym powrozy! Każdy mój dzień był do odjazdu gotów W kraj, co się »Gdziebądź … Przeczytaj wiersz
Żeby coś się zdarzyło Żeby mogło się zdarzyć I zjawiła się miłość Trzeba marzyć Zamiast dmuchać na zimne Na gorącym się sparzyć Z deszczu pobiec pod rynnę Trzeba marzyć Gdy spadają jak liście Kartki dat z kalendarzy Kiedy szaro i mgliście Trzeba marzyć W chłodnej, pustej godzinie Na swój los się odważyć Nim twe … Przeczytaj wiersz
Gdyby raz się już z życiem tułaczym uporać, Mieć wioskę i czarnoziem zacnym pługiem orać! Inszym oddałbym chęci wielkich w świecie czynów, Sam czytał cichą mądrość z ziemi pergaminów: Orał, siał, żął i młócił, zasie na spoczynek Nad stawem chadzał albo doglądał drzewinek. Pełną statku nalazłszy wrychle białogłowe, W dom wprowadziłbym żonę; stąd potomstwo zdrowe … Przeczytaj wiersz
Jeżeli spokój zachowasz, choćby go stracili Ubodzy duchem, ciebie oskarżając; Jeżeli wierzysz w siebie, gdy inni zwątpili, Na ich niepewność jednak pozwalając. Jeżeli czekać zdołasz, nie czując zmęczenia, Samemu nie kłamiesz, chociaż fałsz panuje, Lub nienawiścią otoczon, nie dasz jej wstąpienia, Lecz mędrca świętego pozy nie przyjmujesz. Jeżeli masz marzenia, nie czyniąc ich panem, Jeżeli … Przeczytaj wiersz
Wzbić się i unieść wysoko, wysoko ramiona, wysoko, o tak i płynąć, frunąć – o tak, o tak, nad ziemią, nad ziemią, ziemią koloru jastrzębia, panem być, szatanem być, nie dotykać niczego, z lotnych obłoków drwić i ziemię odrzucić jak wielki kapelusz, i frunąć, płynąć, żyć! Wzbić się i unieść wysoko, wzbić się, unieść wysoko, … Przeczytaj wiersz
Bodaj to marzyć, bodaj całe życie, Przedumać w kraju nieznanym dla tłumu, Gdzie nikt nie przyjdzie obudzić o świcie, Wrzaskiem rozwagi, pochodnią rozumu. Bodaj to marzyć na miękkiéj pościeli, W obłokach dymu, nad wina sklenicą, W świecie którego ludzie niewidzieli, Żyć z niewidzianą od świata dziewicą. Bodaj to marzyć! w objęciu marzenia, Na łożu dumań, … Przeczytaj wiersz
Tramwaju, marzycielu, w którego źrenicy, W dzień przygasłej, o zmroku płomień skrzy radośnie! Poeto, wiatr goniący w tej samej ulicy Od rana aż do nocy, gdy już wszystko pośnie! Znękany monotonią ulicznej włóczęgi Od rogatki do remiz wzdłuż muru cmentarza, Śnisz dziś — w wieczór niedzielny, — szmaragdowe łęgi, Gdzie motłoch, żądny cudów, rakiety rozjarza. … Przeczytaj wiersz
Nim zaświta los szczęśliwy, Jeden balsam na ranę: Mądre myśli porzuciwszy, Puszczać bańki mydlane. Z niemi zgodnie, niezawodnie Słodka myśl się rozhula. Wlazł na gruszkę, rwał pietruszkę, O jak słodka cebula! Los zawistny pędzi, gniecie Nieszczęśliwy ród ziemian; Gromy, burze i zamiecie Uderzają na przemian; Lecz coś klei myśl nadziei I pod skrzydła przytula. Wlazł … Przeczytaj wiersz
stare siwe kelnerki w kawiarniach w nocy już się poddały, i kiedy idę oświetlonym chodnikiem i zaglądam do okien przytułków widzę ze czar już prysł. widzę ludzi siedzących na ławkach w parku i ze sposobu w jaki siedzą i patrzą widzę ze urok minął. widzę ludzi prowadzących samochody i ze sposobu w jaki prowadza samochód … Przeczytaj wiersz
Gdy nam się nieraz łzami urosi powieka, Gdy żal ciężkim westchnieniem odezwie się w łonie, I kędyż łzy te płyną i ku jakiejż stronie Z piersi westchnienie ucieka? Gdy różami pociechy ukwiecona ścieżka Wiedzie nas w raj nadziei z udręczenia świata: I skądże ta czarowna pociecha przylata? I gdzież ta nadzieja mieszka? O! jest jakaś … Przeczytaj wiersz
Z kwiatów się to zaczęło Z róż czerwonych i astrów Z łąk pachnących i lasów Świerków wysmukłych i brzóz. Gdy myśli moje jak kwiaty Jak drzewa co bledną wiosną Wiatry dreszcze miłosne I chmury, gwałtowne uściski Skłębionych ramion nieba I żyłem wtedy jak ptak Jak dziecko ptaków jak śpiew Sen który brzęczy polem Pajęczyn, strun … Przeczytaj wiersz
Następną książką wejść przebojem na listę stu tysięcy najpoczytniejszych polskich pisarzy Zanim ktokolwiek przestanie do ciebie dzwonić nauczyć się spontanicznie bez zastanowienia kłamać Opracować urządzenie do zamiany na energię elektryczną energii kinetycznej małych dzieci Spotkać się z szefem Telekomunikacji Polskiej S. A. który zatwierdził komunikat Połączenie nie może być zrealizowane a następnie zdobyć od niego … Przeczytaj wiersz
Położył się Dyzio na łące, Przygląda się niebu błękitnemu I marzy: „Jaka szkoda, że te obłoczki płynące Nie są z waniliowego kremu… A te różowe – Że to nie lody malinowe… A te złociste, pierzaste – Że to nie stosy ciastek… I szkoda, że całe niebo Nie jest z tortu czekoladowego… Jaki piękny byłby wtedy … Przeczytaj wiersz
Jest stary jak na swój wiek (choć mięso dopiero zaczyna nawarstwiać się w grudy tłuszczu). Nic jednak o nim – poza tym, co poniżej – bez niego. Więc marzą mu się kobiety, którym takie rzeczy się marzą, o których on nie może nawet pomarzyć.
Przed lataniem Nie musisz bać się Bo niebo w tobie jest Ręce masz Co utrzymują ziemską kulę Lepiej Naucz się wróżyć z niej Leć wysoko Tam jest spokój Ten podobno święty lęk Leć wysoko leć I popatrz z góry Co tam niebo Wystarczy odkryć W sobie nieznany ląd Usłać go Aż po horyzont róż płatkami … Przeczytaj wiersz
Nie obchodzi mnie, jak zarabiasz na życie. Chcę wiedzieć, za czym najgłębiej tęsknisz i czy ośmielasz się marzyć o spełnieniu. Nie obchodzi mnie, ile masz lat. Chcę wiedzieć, czy pozwolisz, by świat uznał Cię za szaloną i pogonisz za miłością, za marzeniem, za przygodą, która przywróci Ci życie. Nie obchodzi mnie, jakie planety masz w … Przeczytaj wiersz
Świecie! Chwile marzenia, których mi nie wydrzesz, mierzę piaskiem, sypanym z garści w dłoń otwartą. Klepsydra taka, żadnej nierówna klepsydrze, głosi, że czas jest długi i ze marzyć warto. Lśniące dreszcze, jak chmury wędrownych motyli, lecą w wieczność, gdzie śmierci nie sięga już hydra. – Płynąłbyś, piasku życia, nieskończona wstęga, gdybym ja cię mierzyła, marząca … Przeczytaj wiersz