GODY ZWYCIĘZCÓW, CZYLI POWRÓT GREKÓW Z POD TROI. Pusta Troi okolica, W proch Priamów zburzon gród: Lecz zwycięzców smutne lica, Na żegludze w pośród wód, Rozjaśniło czucia wrzące, Gdy radośni widzą już, Rospiętrzone, zieleniące, Swe rodzinne brzegi wzdłuż. „A więc swoim na witanie, Nim rodzinnych dotkniem gór, Niech rozgłośny, raźny chór Z Hellesponckich wód … Przeczytaj wiersz
Miał piętnaście lat, był najlepszym uczniem z polskiego. Biegł z pistoletem na wroga. Zobaczył oczy człowieka, powinien był strzelić w te oczy. Zawahał się. Leży na bruku. Nie nauczyli go na lekcjach polskiego strzelać w oczy człowieka.
„UWAGA! Uwaga! Przeszedł! Koma trzy!” Ktoś biegnie po schodach. Trzasnęły gdzieś drzwi. Ze zgiełku i wrzawy Dźwięk jeden wybucha rośnie, Kołuje jękliwie, Głos syren – w oktawy Opada – i wznosi się jęk: „Ogłaszam alarm dla miasta Warszawy!” I cisza Gdzieś z góry Brzęczy, brzęczy, szumi i drży. I pękł Głucho w głąb Raz, dwa, … Przeczytaj wiersz
Czemu tak łzy ronisz, dziewczyno droga, Czemu tak serdecznie płaczesz u proga? Chodź, najmilsza Zosiu, cudna panienko, Ucieszymy ciebie naszą wojenką. Pójdziesz sobie z nami na pińskie błota, Damy ci karabin cały ze złota, A gdy na żołnierza spoglądniesz czule, Każdy ci swe serce odda na kule. Gdy do wieńca kwiatów zechcesz mieć dużo, Granat … Przeczytaj wiersz
Główne odgałęzienie bitwy Kontakt przez podsłuch Strzelamy w kierunku \”dochodzących dźwięków\” Młodzi z ząciagu 1915 I naelektryzowane druty Nie płaczcie nad okropnościami wojny Przed nią mieliśmy tylko powierzchnie Ziemi i mórz Po niej mieć będziemy otchłanie Podziemne i przestrzeń lotnicza Władcy u steru Później później Poznamy wszystkie radości Wypoczywających zwycięzców Kobiety Zabawy Fabryki Handel Przemysł … Przeczytaj wiersz
Dawniej, piękna dziewczyno, byłaś łupem wojny; Branką, zdobyczną różą dla sułtana w darze, Napastowanych włości najcenniejszym skarbem, Unoszonym w objęciach, przed sobą, na siodle, Pod promieniami Wenus, gwiazdy polubownej – W brutalnym, wrogim hołdzie, piękności złożonym. Dzisiaj skrzydlaty człowiek, gryf o ludzkiej twarzy, Przelatując nad tobą gardzi twym urokiem; Pragnie cię tylko zabić, zabić i … Przeczytaj wiersz
Tylko przed świtem widać było, jak deszcz giął wierzby i łozy nad wodą spłoszoną skrzydłem wracającej sowy. Ale to już dawno, gdy ziemia wyrzuciła z siebie krzyk i płomień, który zburzył domy i chorągwie. Pamiętasz, poległy przyjacielu? – krzyk i płomień gasł w dłoniach rozwartych – nocą wznosiły się strzały ostatnie jak srebrne bańki powietrza … Przeczytaj wiersz
Dwudziestu dwóch morderców zawiśnie w Norymberdze mimo, że każdy z tych morderców miał dobrotliwe serce: jeden zbierał kwiatki drugi miłował dziatki trzeci narty uwielbiał czwarty łapał motyle piąty piosenki śpiewał szósty lubiał wycieczki siódmy miał żonę pobożną ósmy grał w piłkę nożną dziewiąty kochał cnotę dziesiąty rybki złote jedenasty ubogich wspierał dwunasty znaczki zbierał trzynasty … Przeczytaj wiersz
Trzydziestokilkułetniemu wypada widzieć jasno, jak się prawują pociski, jak nocą w głębokim krysztale wirują czasy i losy, miotły ogniste gasną nad ośnieżoną równiną, i zanim ruszymy dalej. Im bliżej kraju, tem dziwniej; w piersi niepokój się wzmaga — jest w mieście ruin i wspomnień uli czka, którą kochałem, tam pies odpowie jak echo, kiedy zaszczeka … Przeczytaj wiersz
Tam u nich trwa wciąż gwarny jubel I głucho dudni echo parad. I pokazują Berty Grube i nocą słychać szepty narad. A ON odpocznie i na nowo podnosić będzie kark wciąż śmielej i naoliwi każde słowo – i krzyczeć będzie: Przyjaciele!!! I jakimś lisim sprytnym zwrotem otwartą znów zostawi furtę, by swastyk czarnych swych łopotem … Przeczytaj wiersz
Kiedy przyjdą podpalić dom, ten, w którym mieszkasz – Polskę, kiedy rzucą przed siebie grom kiedy runą żelaznym wojskiem i pod drzwiami staną, i nocą kolbami w drzwi załomocą – ty, ze snu podnosząc skroń, stań u drzwi. Bagnet na broń! Trzeba krwi! Są w ojczyźnie rachunki krzywd, obca dłoń ich też nie przekreśli, ale … Przeczytaj wiersz
Że się dopełni mój los, wiem, Gdzieś wśród znaczonych w chmurach dróg; Nie kocham, których bronię, ziem, Przeciwnik mój to nie mój wróg; Krzyż Kiltartański to mój kraj, Lud Kiltartański to mój lud, Z mej śmierci dla nich ani raj, Ni nie wyniknie większy głód. Nie obowiązek pcha mnie w bój, Ni prawo ani pochwał … Przeczytaj wiersz
Kiedy mój starszy brat wrócił z wojny miał na czole srebrną gwiazdkę a pod gwiazdką przepaść to odłamek szrapnela trafił go pod Verdun a może pod Grunwaldem (szczegółów nie pamiętał) mówił dużo wieloma językami ale najbardziej lubił język historii do utraty oddechu podrywał z ziemi poległych kolegów Rolanda Feliksiaka Hannibala krzyczał że to ostatnia wyprawa … Przeczytaj wiersz
Moja bezbronna ojczyzna przyjmie cię najeźdźco a droga którą Jaś Małgosia dreptali do szkoły nie rozstąpi się w przepaść Rzeki nazbyt leniwe nieskore do potopów rycerze śpiący w górach będą spali dalej więc łatwo wejdziesz nieproszony gościu Ale synowie ziemi nocą się zgromadzą śmieszni karbonariusze spiskowcy wolności będą czyścili swoje muzealne bronie przysięgali na ptaka … Przeczytaj wiersz
Różowe moje spodeczki, Kwieciste filiżanki, Leżące na brzegu rzeczki Tam kędy przeszły tanki. Wietrzyk nad wami polata, Puchy z pierzyny roni, Na czarny ślad opada Złamanej cień jabłoni. Ziemia, gdzie spojrzysz, zasłana Bryzgami kruchej piany. Niczego mi proszę pana Tak nie żal jak porcelany. Zaledwie wstanie jutrzenka Ponad widnokrąg płaski Słychać gdzie ziemia stęka Maleńkich … Przeczytaj wiersz
Wmaszerowuje armia. Co może, to zagarnia. Ludność klnie albo łka i ucieka z tobołkami. Każdy kraj świata śle swojego attache: trzeba symetrię ścisłą wnieść w przyszłe cmentarzysko. Odczyty erudyty: „Cel bandyty”. Zabity, mniej skuteczny w wymowie gnije tymczasem w rowie. U brzegów – gęsty szereg kosztownych kanonierek. Bandera w pasy. Fala. Załoga się opala. Do … Przeczytaj wiersz
Mój diabeł ma wygląd zwykłego dziecka jak dziecko bawi się z niektórymi w wojny zabija zabija zabija a kiedy zasypia na małą godzinę na krótki dzień zbieram po nim trupy i zmywam jego ślady rozmawiając z Sebastianem Bachem dbam o ład i porządek.
Nie ma kwiatów są tylko niezwykłe znaki Poruszających się wśród niebieskich nocy Przed twoim wspomnieniem moja piękna Lou chylę się w uwielbieniu podobny niskich chmurom lipca Jest ono przy mnie jak zawrotnie biała głowa z gipsu obok złotej obręczy Pragnienia moje odchodzą w dal odwracając się raz po raz Słuchaj jak gra ta muzyka co … Przeczytaj wiersz
Niebo złote ci otworzę, w którym ciszy biała nić jak ogromny dźwięków orzech, który pęknie, aby żyć zielonymi listeczkami, śpiewem jezior, zmierzchu graniem, aż ukaże jądro mleczne ptasi świt. Ziemię twardą ci przemienię w mleczów miękkich płynny lot, wyprowadzę z rzeczy cienie, które prężą się jak kot, futrem iskrząc zwiną wszystko w barwy burz, w … Przeczytaj wiersz
Oddzielili cię, syneczku, od snów, co jak motyl drżą, haftowali ci, syneczku, smutne oczy rudą krwią, malowali krajobrazy w żółte ściegi pożóg, wyszywali wisielcami drzew płynące morze. Wyuczyli cię, syneczku, ziemi twej na pamięć, gdyś jej ścieżki powycinał żelaznymi łzami. Odchowali cię w ciemności, odkarmili bochnem trwóg, przemierzyłeś po omacku najwstydliwsze z ludzkich dróg. I … Przeczytaj wiersz
Gdy znów do murów klajstrem świeżym Przylepiać zaczną obwieszczenia, Gdy „do ludności”, „do żołnierzy” Na alarm czarny druk uderzy I byle drab, i byle szczeniak W odwieczne kłamstwo ich uwierzy, Że trzeba iść i z armat walić, Mordować, grabić, truć i palić; Gdy zaczną na tysięczną modłę Ojczyznę szarpać deklinacją I łudzić kolorowym godłem, I … Przeczytaj wiersz