Czekamy na mowę…

Władysław Szlengel

Tam u nich trwa wciąż gwarny jubel
I głucho dudni echo parad.
I pokazują Berty Grube
i nocą słychać szepty narad.
A ON odpocznie i na nowo
podnosić będzie kark wciąż śmielej
i naoliwi każde słowo –
i krzyczeć będzie: Przyjaciele!!!
I jakimś lisim sprytnym zwrotem
otwartą znów zostawi furtę,
by swastyk czarnych swych łopotem
wpaść i bezbronnych złym zalać nurtem.
Nie wiem co powie – co gotuje
Europie drżącej, głuchej, ślepej –
Co znów upatrzy – gdzie zatruje
spokój wrzaskliwym deszczem depesz –
Będą przy radio stali
ludzie narzędzie pracy ścisną dłonie
i będą marzyć jak o cudzie,
aby z tumultem zrobić koniec.
I rozczerwienią się ulice
dodatków nadzwyczajnych wrzaskiem
wywloką JEGO tajemnice
JEGO zaczepność albo łaskę…
Może przez radio decyzja o wojnie
padnie w myśl jego dążeń i życzeń

A ja przy radio położę spokojnie
POŻYCZKĘ OBRONY PRZECIWLOTNICZEJ

Twoja ocena

przeczytaj inne wiersze tego autora

AutorWładysław Szlengel

Ucz się śmierci

Ucz się śmierci. Na pamięć. Zgodnie z zasadami pisowni wyrazów martwych. Pisz ją łącznie jak rzeczpospolita albo lwipyszczek. Nie dziel jej pomiędzy umarłych. Jesteś wybrańcem bogów. Ucz się śmierci wcześnie….

negatyw

W mieście zostali chłopcy z procami w kieszonkach bluz. To zwiadowcy band – wykręcają ręce najładniejszym dziewczynom. Nocą uprawiają plucie flegmą jaskrawą jak lajkra. Miasto wtedy tli się jak kolorowanka….

Wierszyk dla Adama Grzelca

I jeśli Adam powiedział A, to mierząc w linii prostej, do punktu B jest tylko zaprzeczeniem. Piękne są rzeczy opierające się dzierganym gestom, nitkom wywleczonym na pełną pełnię, której, co…

wiersze dla dzieci • wiersze o miłości • wiersze Wisławy Szymborskiej • wiersze Jana Brzechwy • wiersze K.K. Baczyńskiego • wiersze Juliana Tuwima • wiersze Marii Konopnickiej • wiersze o śmierci