Znam smutek

Znam smu­tek, co dum­nej nie chy­li mi skro­ni, Łzy, w ser­cu za­krze­płe na tro­ski co­dzien­ne — Źre­ni­ca mi ni­g­dy tych łez nie uro­ni… I uśmiech mój we łzach. Me sło­wa ka­mien­ne. A lęk pyta du­szę, któ­rę­dy?… gdzie dro­ga?… Mój krzyk w prze­mil­cze­niu, łka­ją­cem w mej pier­si; Ujaw­ni go kie­dy mój gniew, moja męka?… Dziś żal … Przeczytaj wiersz


Sydir Twerdochlib

Morskie Oko

I. Co­raz to wię­cej ska­ły ście­śnia­ją ścian bio­dra, Czar­na dzicz, naga – i po­nu­ra co­raz bar­dziej, Cia­sno, dusz­no – pod górę, góry co­raz bar­dziej Leżą na dro­dze – na­gle – Bły­sła szy­ba mo­dra! Roz­su­nę­ły się ska­ły, wo­ko­ło gra­ni­ty – Czy to kształ­ty sza­ta­nów, co z nie­bios le­cia­ły Strą­co­ne tu i w bry­ły mo­dre ska­mie­nia­ły?… O … Przeczytaj wiersz


Władysław Tarnowski

Giewont po burzy

Cisza — cudna i boska! słońce ze skał szczytu Słania głowę konając — łamie swe promienie — Zgasło!… zdrój purpurowy rozlał się w przestrzenie Pierwsza gwiazda wieczorna zadrżała z błękitu… Milczą lasy — i skały mchem wieków brodate, Lecz Gewont niesyt jak lew skamieniały, Zada się ryczeć o pomstę choć gromy przebrzmiały — Szeroko rozwarł … Przeczytaj wiersz


Władysław Tarnowski

Śnieżyca

Za­hu­cza­ły, za­świ­sta­ły Wi­chry w srebr­ny róg: Leci, leci tu­man bia­ły, Aż na cha­ty próg. Na tej cha­ty próg li­po­wy, Co ochra­nia nas, Co otu­la na­sze gło­wy W złej śnie­ży­cy czas. A ja sto­ję u okien­ka, A ja pa­trzę wdal; Milk­nie, cich­nie ma pio­sen­ka, Ser­ce chwy­ta żal. Oj nie jed­na tam sie­ro­ta Na tem zim­nie drży! … Przeczytaj wiersz


Maria Konopnicka

Świecą gwiazdy, świecą

Świe­cą gwiaz­dy, świe­cą Na wy­so­kim nie­bie… Jeno nie myśl chło­pie, Że to i dla cie­bie!… Ta ja­sna z ty­sią­ca, Co wscho­dzi od boru Jako skra­wek słoń­ca – To pana ze dwo­ru… A ni­żej ta dru­ga Ze zło­ta szcze­re­go, Co nad sta­wem mru­ga – Pro­bosz­cza na­sze­go… A trze­cia, co w po­bok Rzu­ca snop ogni­sty Jako srebr­ną … Przeczytaj wiersz


Maria Konopnicka

Śmigus

Pa­nie­necz­ka mała Rano dzi­siaj wsta­ła: Śmi­gus! śmi­gus! Dyn­gus! dyn­gus! Bo się wody bała. Pa­nie­necz­ka mała W ką­tek się scho­wa­ła: Śmi­gus! śmi­gus! Dyn­gus! dyn­gus! Bo się wody bała. Pa­nie­necz­ka mała Su­kien­kę zma­cza­ła: Śmi­gus! śmi­gus! Dyn­gus! dyn­gus! Choć się wody bała.


Maria Konopnicka

Śpiew skowronka

…Daj­że Bóg. Daj­że Bóg. Z tego pól­ka pe­łen stóg. Z tego sto­ga set­ny kłos, Z tego kło­sa zło­ta trzos. Daj­że Bóg. Daj­że Bóg. Z tego pól­ka pe­łen stóg…


Maria Konopnicka

Żabka Helusi

Nikt mnie o tym nie prze­ko­na, I ni­ko­mu nie uwie­rzę, Że ta żab­ka, ta zie­lo­na, To jest szpet­ne, brzyd­kie zwie­rzę. Pro­szę tyl­ko pa­trzeć zbli­ska: Su­kie­necz­ka na niej bia­ła, Tak w po­ran­nem słon­ku bły­ska, Jak­by w per­ły szy­ta cała. Wierz­chem płasz­czyk zie­lo­niut­ki, Jak ten li­stek, jak ta tra­wa, I zie­lo­ne mają but­ki Nóż­ka lewa, nóż­ka pra­wa. … Przeczytaj wiersz


Maria Konopnicka

Świerszczyk

Wi­cher wie­je, deszcz za­ci­na, Je­sień, je­sień już. Świer­ka świersz­czyk z za ko­mi­na, Na­szej chat­ki stróż. Świer­ka świersz­czyk co wie­czo­ra I na­ga­nia nas: — Spać już, dzie­ci, spać już pora, Wiel­ki na was czas! — Mój świersz­czy­ku, bądź-że ci­cho, Nie do­ku­czaj nam. To upar­te ja­kieś li­cho, Śpij­że so­bie sam! A my ko­min ob­sią­dzie­my Do­ko­lut­ka wnet, Słu­chać … Przeczytaj wiersz


Maria Konopnicka

Żniwa

Prze­pió­recz­ka się od­zy­wa, Idą, idą po­lem żni­wa, Brzę­czą sier­py, brzę­czą kosy, Cięż­kie ziar­nem lecą kło­sy. Dana! Da-dana! A ode wsi sły­chać śpiew­ki, Śpie­szą chłop­cy, śpie­szą dziew­ki, Nio­są gra­bie, w pole dążą, Za żeń­ca­mi sno­py wią­żą. Dana! Da-dana! Co po­wią­żą cięż­kie sno­py, To skła­da­ją je na kopy; Do­bra zie­mia, ła­ska boża, Bę­dzie chle­bek z tego zbo­ża. … Przeczytaj wiersz


Maria Konopnicka

Żuczek

Wy­szedł żu­czek na sło­necz­ko W zie­lo­nym płasz­czy­ku. – Nie bierz­że mnie za skrzy­deł­ka, Miły mój chłop­czy­ku. Nie bierz­że mnie za skrzy­deł­ka, Bo mam płasz­czyk nowy; Szy­ły mi go dwa chra­bąsz­cze, A kra­ja­ły sowy. Za to im mu­sia­łem pła­cić Po dwa­na­ście gro­szy I jesz­czem sie za­po­ży­czył U tej pstrej ko­ko­szy. Jak uszy­ły, wy­kro­iły, Tak płasz­czyk za … Przeczytaj wiersz


Maria Konopnicka

Do Boga

1. Boże Oj­cze! Two­je dzie­ci Pła­czą, że­brzą lep­szej doli, Rok po roku mar­nie leci, My w nie­wo­li, my w nie­wo­li. 2. Sło­wa Two­je nas uczy­ły, Każ­dy włos nasz po­li­czo­ny, Boże! po­licz te mo­gi­ły, Te pła­czą­ce mat­ki, żony! 3. My już tyle krwi prze­la­li, Że nią zmy­te oj­ców grze­chy, My już tyle prze­pła­ka­li, Że nie sta­nie … Przeczytaj wiersz


Kornel Ujejski

Bocianie gniazda

Na samym krańcu pola wzniosłe drzewa stały, Które w czas letniej burzy płynąć się zdawały Jak flota galeonów prosto w naszą stronę Poprzez wzburzony przestwór trawy pomierzwionej, W pełnym ożaglowaniu, aż do czubka żagli Czerpiąc przyjemność z tego jak je wicher nagli, Lecz dziś, gdy liście spadły, to już nie okręty, Chociaż ich kształt z … Przeczytaj wiersz


Richard Wilbur

Na łące

Leżę na łące, Ni­ko­go nie ma: ja i słoń­ce. Ci­szą na­brzmia­łą i wez­bra­ną Na­pły­wa myśl: – To pach­nie sia­no. Wiatr cią­gnie po tra­wach z sze­le­stem, A u góry Sio­stry moje, bia­łe chmu­ry, Wę­dru­ją na wschód. Czy nie za wie­le mi, że je­stem?


Kazimierz Wierzyński

Róże mistyczne

Mi­stycz­ne róże spa­da­ją w mrok, W bez­gwiezd­ne, ciem­ne prze­stwo­rze; Ich blask po­sęp­ny wo­dzi mój wzrok W dali, po pu­stym ugo­rze. I wi­dzę cie­bie, za tobą żwir Pod świa­tło sre­brzy się mgli­ściej; Wi­dzę, jak le­cisz po­rwa­na w wir I w tu­man ćmią­cych się li­ści. Twych pier­si uwiądł dzie­wi­czy pąk. Za­sty­gło cia­ło twe ślicz­ne; Bez­wład­nie lecą z … Przeczytaj wiersz


Stanisław Wyrzykowski

Czasem, gdy kogoś kocham

Czasem, gdy kogoś kocham, ogornia mnie gniew na myśl, że moja miłość może być nie odwzajemniona, Lecz teraz myślę, że nie ma miłości nie odwzajemnionej, zapłata jest pewna, tak czy inaczej, (Kochałem kiedyś kogoś żarliwie, a bez wzajemności, Lecz dzięki temu powstały te pieśni).


Walt Whitman

Czekamy na wiosnę

Jak­że zima ta ma­ru­dzi odejść nie ma chę­ci! Jaś wy­pę­dzi ją z po­dwór­ka tyl­ko weź­mie prę­cik. – Zmy­kaj zimo, zmy­kaj żwa­wo, mamy cie­bie do­syć! Pa­mię­ta­my jak to nie­raz szczy­pa­łaś nas w nosy. Te­raz wszy­scy już cze­ka­my na miłą wio­sen­kę. Przy­odzie­je świat do­ko­ła w zie­lo­ną su­kien­kę!


Ludwik Wiszniewski

Mglisty wieczór

Kra­kow­skie­go przed­mie­ścia tro­tu­ar sze­ro­ki Ćmą ga­zo­wych pło­mie­ni we mgle brud­nej bły­ska, Otę­czo­nych nim­ba­mi… Jak ciem­ne zja­wi­ska, W róż­ne stro­ny prze­chod­nie kie­ru­ją swe kro­ki… Wil­got­ne­go be­to­nu po­wierzch­nia lśni śli­ska, Niby sym­bol ka­mien­ny serc twar­dych epo­ki, Obo­jęt­nych na nę­dzy sto­łecz­nej wi­do­ki, Tru­chle­ją­cych, by o nią nie otrzeć się zbli­ska… W mro­ku świe­cą ma­to­wo po­wo­zów la­tar­nie, Zło­te oko … Przeczytaj wiersz


Wacław Wolski

Fantazja

Z uf­nym, wznio­słym, czy­stym du­chem, Wi­ta­łem was, szran­ki ży­cia! Pie­nia wiesz­cze, od po­wi­cia Po nad mo­jem brzmia­ły uchem; Wzmo­gło cza­row­no ich tchnie­nie, Wrzą­ce­go ser­ca pło­mie­nie, Sło­dycz ich mnie wy­kar­mi­ła; W ich świa­tach, myśl ma błą­dzi­ła Po nocy mil­cze­niu głu­chem. – Chci­wy wy­drzeć się z ukry­cia, Z uf­nym, wznio­słym, czy­stym du­chem, Wi­tam was, szran­ki ży­cia!


Roman Zmorski

Do młodego poety

Po­śród lu­dzi, od nich zda­la, Za czem tę­sk­nisz, wzdy­chasz skry­cie? Wszak wy­dar­łeś zmy­słom ży­cie, Wszak świat du­szy cię za­pa­la. Zmy­sły zwo­dzą, po­gardź nie­mi, Wła­sną gwiaz­dą my­ślom świeć, Co ziem­skie­go, zo­staw zie­mi, Nie­ba szu­kasz — w nie­bo wzleć. Wy­tę­ży­łeś swe ra­mio­na Gdzie myśl, prze­paść wie­ków chło­nie, Bo iskier­ka z bó­stwa łona, W two­jej du­szy ogniem pło­nie … Przeczytaj wiersz


Gustaw Zieliński