Twoja ocena

Na niebo wypływają białych chmurek żagle

Na niebo wypływają białych chmurek żagle, Od twojej płynie strony niebieska fregata, Nie do mnie, nie od ciebie. I poczułem nagle, Że już nigdy nie będzie, jak zeszłego lata. Noc przyjdzie księżycowa i w twoim ogrodzie Na srebrnej trawie cienie ułoży ogromnie. A później będzie koła rysować na wodzie, Gdy będziesz szła ogrodem nie ze … Przeczytaj wiersz


Jan Lechoń

Lipa rozkwita i jest noc

Lipa rozkwita i jest noc Umilkło grzmienie pszczół, a w zamian rojnie wyległy gwiazdy Człowiek, wędrowny pasiecznik, co swoje ule – wywietrzniki otwarte, zasuwki zamknięte – skrzypiącym wózkiem wiózł nocami na nowe zbiory, ma teraz ochotę na inny miód Wymierzył krzywiznę nieba i rusza tam, gdzie kłębią się migotliwe odległe gromady Geny po Ewie się … Przeczytaj wiersz


Reiner Kunze

Południe

Z rozpalonego ogrodu do piwnicy: noc. Wszystko się zgadza: tu w piwnicy kwiaty już się zamknęły, liście zaszły czernią. Coś jest pod nocą, pod piwnicą, coś. Ostateczna dojrzałość.


Marcin Świetlicki

noce

Origami składane w trójkącie żółtego światła Dźwięk zaginanego papieru Noc w noc papier, koła na stole, maile od Hindusa Koncentracja gotówki na kontach Głuchy telefon, czarno w listach, groźby


Agnieszka Wolny-Hamkało

Ukój

Nocy, kochanko! Usta ogniem rozszalałe, Jak zwierzę dzikie, wpijam w twe biodra przegibne! Wtul mnie w twe piersi zimne, nagie piersi białe, Wsącz w wargi me całunków twych jady niechybne! Ostrą jak miecz rozpustą przeszyj ciało moje! Męką rozkrzyżowana na gwiazdach tęsknota Kona w męce! O, wpleć mnie w swoich ramion zwoje, Napój choć gąbką … Przeczytaj wiersz


Leopold Staff

Jesienną nocą

O, przyjdź ty do mnie — bom dziwnie samotna! Noc się nade mną rozełkała słotna, I dziwnie jestem w tej nocy samotna… Strugami deszczu mży mgielna szaruga. Noc, pełna cieni, wystygła i długa, Przedzgonnych psalmów snując hymn pokutny, Łka w strunach deszczu w rytm niezmiernie smutny, W mgłach odrętwiałych łka swój hymn pokutny. I jak … Przeczytaj wiersz


Kazimiera Zawistowska

Noc

Basi Madonno moja, grzechu pełna, w sen jak w zwierciadło pęknięte wprawiona. Duszna noc, kamień gwiazd na ramionach i ta trwoga, jak ty – nieśmiertelna. Madonno moja w grzechu poczęta, to nie są winy, którym łez brak. Noc jak zwierzę zatulone w strach, noc, która zawsze pamięta. Usta są gorzkie i suche, do łodyg spalonych … Przeczytaj wiersz


Krzysztof Kamil Baczyński

Bezsenność

Wiatr gra chorały nocy na organach podwórz; z pyska chłapie ulicom kroków szara piana, a noc mży czarnym piaskiem w kwadraty trawników, dom brodzi zatopiony w kirach po kolana. Czarny pająk obrazu wpełzł na śliską ścianę, napęczniay i syty krwi słodkawej mroku, sieje pustkę bezmierną i meble w nią plącze Ostre cienie waazonów snują czerń … Przeczytaj wiersz


Krzysztof Kamil Baczyński

Dawne księżyce

Przez okno wpółotwarte w pokoju panieńskim Noc pachnąca napływa, kołysze firanką. Lecz mocniej kiedyś nocą pachniał las Ardeński, Gdy szedł leśną gęstwiną Orlando z kochanką. I okno to, i drzewa, i puste ulice, Chociaż noc tak pogodna, w gęstym mroku toną, Bo takie już na niebie nie świecą księżyce Jak ten, co kiedyś srebrem błyszczał … Przeczytaj wiersz


Antoni Słonimski

Noc pod Wysoką

Wieczór się zbliżał, a nad naszą głową Wciąż wyrastały prostopadłe ściany, I wciąż się zdawał oddalać na nowo Wierzchołek w słońca promieniach kąpany: Więc trzeba było myśleć o noclegu, Zanim nas zdradne ciemności zaskoczą Na skał urwanych przepaścistym brzegu. Właśnie się naszym ukazała oczom, Wciśnięta między dwa ramiona góry, Kotlina, pełna granitowych łomów, Które z … Przeczytaj wiersz


Adam Asnyk

Noc

Noc na niebie. Wieś w mroku złudnie roztajała W bezkształt senny, tu — ówdzie światłem zwypuklony. Psów wycie rozpowiększa bezbrzeż wsi uśpionej, I, niby srebra stosy, płonie chmur nawała. W tej i owej chat szybie świeca lśni, jak gwiazda, Czasem sylweta głowy mignie tam i zginie: Sen szyby… W wonnych sadów szemrzącej głębinie Duchy na … Przeczytaj wiersz


Bolesław Leśmian

Apassionata

Noc. Któż do bramy o tej porze stuka? Wiatr liśćmi kręci i zamiecią grozi. Za budę wciska się zlękniona suka, Co w dzień biegała na długim powrozie.   Do drzwi domu stukanie. A któż to być może? Na niebie chmury niby świńskie ryje, Księżyc przez chmury i widno na dworze Nikt nie szedł, a na … Przeczytaj wiersz


Jarosław Iwaszkiewicz

Nocą umówioną

Nocą umówioną, nocą ociemniałą Przyszło do mnie ciszkiem to przychętne ciało. Przyszło potajemnie — w cudnej bezżałobie, — Było mu na imię tak samo jak tobie… Zajrzało po drodze w przyszłość i w zwierciadło, — Na pościeli zimnej obok się pokładło, — Dla mnie się pokładło, bym je mógł całować I znużyć — i zużyć … Przeczytaj wiersz


Bolesław Leśmian

Bez latarni

Gdy w nocy wyjrzysz przez okno – od razu wiesz, jak daleko może być do wiosny; zwykłym sylwetkom narzutowych głazów nie będzie bliżej do rosnącej sosny. Z niedostrzegalnym uśmiechem spryciarza przeciągasz nitkę przez zęby w skupieniu, ażeby palce (albo mięśnie twarzy) łatwiej przekonać o swoim istnieniu. A serce w piersi skacze i szaleje z obawy … Przeczytaj wiersz


Josif Brodski

Sobotni wieczór

Wiatr odpoczywa, zatoka jak lustro odbija, młyn zasypia, żeglarz swój żagiel zwija. Woły wypuszczono na zielone pastwisko, wszyscy się szykują, dzień odpoczynku blisko. Przeloty słonki ciągną się ponad lasem, parobek przy stodole śpiewa ciągłym basem, ganek zamieciony, rabaty kwiatowe podlane, ogród zagrabiony, krzaki bzu przebrane. Na rabatach leży dziecinna lalka porzucona pod wielobarwnymi tulipanów dzwonach. … Przeczytaj wiersz


August Strindberg

Czarne okna

W kan­ty­le­nie ma­cie­rzan­ki za­pach uśmiech­nię­tych nocą wo­dził chłop­ców, jak w le­gen­dzie cho­dzi­li w za­świa­tach pod okna­mi czar­ny­mi dla oczu. Nad gło­wa­mi nocy zło­ty jeż, księ­życ w wło­sy się wto­pił jak wia­nek, nie wie­dzie­li – czy noc to, czy wiersz – gu­biąc gło­sy jak trzci­ny roz­chwia­ne. A w la­tar­niach z tru­dem się cho­dzi w ja­kimś in­nym … Przeczytaj wiersz


Tadeusz Gajcy

Udźwignąć noc

Udźwignąć noc potrafię jeszcze. Zamknijcie tylko wszystkie drzwi. Niech tylko noc zostanie ze mną i niech ulice się rozejdą do miejsc skąd zaczynają być. Niech wieczny mędrzec tego świata już umrze wreszcie. Przepis czynów zostanie w zwojach pergaminu do których muchy się przylepią. Udźwignąć noc potrafię jeszcze. Ktoś mi przeszkadza. Światło świeci. To po przeciwnej … Przeczytaj wiersz


Ewa Lipska