Ruiny ruin

Tomasz Pułka

Ruiny ruin opływają brzeg mostu
Śmiałość to koszyk na grzyby i las
Napadły mnie drzewa kiedy słuchałem wilków
Pisał o tym Hesse lecz był słabym pisarzem

Migoce ikona historii albo obcość
Pochód jarzma wypływa zza źródła
Nie będę jadł mięsa i odwiedzę muzeum
Przebij mnie ach przebij jak ta igła w dzbanku

Twoja ocena
Tomasz Pułka

Wiersze popularnych poetów

Gawęda o miłości ziemi ojczystej

Bez tej mi­ło­ści moż­na żyć, mieć ser­ce pu­ste jak orze­szek, ma­lut­ki los na­parst­kiem pić z dala od zgry­zot i po­cie­szeń, na wła­sną mia­rę znać na­dzie­ję, w mro­ku kry­jów­kę so­bie wić,…

Nie ty to ktoś

Ty wilgotną dłonią bijesz każdy jęk A śmiejesz się jeżeli mówię nie Zakładasz że Nie ja to ktoś Ja wiem Żart Się kończy gdy dotykasz moich ud I pieścisz słowa…

Dwaj Macieje

Drogiemu przyjacielowi, Franciszkowi Fiszerowi, z pełnym wzruszenia uznaniem dla smutnych i wesołych cudów Jego cygańskiego żywota i ze szczerym zachwytem dla Jego wiecznie młodych uniesień i pomysłów metafizycznych. Pleć, pleciugo!…