Czy jesteś, kiedy

Tomasz Pułka

Czy jesteś, kiedy
kończysz? Kiedy

rozmawiamy (mój bardzo pusty pokój twój
ręcznik wokół piersi coraz więcej „się”
w „sobie” coraz pusto w środku który
jest pytaniem z którego)? W tym

momencie, odkrojonym od ciała (jednak
ciała nie ma choć bardzo ważne jest
ciało – wszystko wychodzi z którego)

będzie? (czego nie napiszę)

Twoja ocena

przeczytaj inne wiersze tego autora

AutorTomasz Pułka

Trzy słowa najdziwniejsze

Kie­dy wy­ma­wiam sło­wo Przy­szłość, pierw­sza sy­la­ba od­cho­dzi już do prze­szło­ści. Kie­dy wy­ma­wiam sło­wo Ci­sza, nisz­czę ją. Kie­dy wy­ma­wiam sło­wo Nic, stwa­rzam co, co nie mie­ści się w żad­nym nie­by­cie

Karta gwarancyjna

Nasza maszynka do małżeństwa zacięła się nagle. I chociaż dalej obieramy pomidory drobno kroimy czosnek nadziewamy wieczór rozmową o seksie i zjadamy wspomnienie za wspomnieniem to rozglądamy się nerwowo za…

tak bardzo lubię słuchających księżyca

uczę cię od nowa i ciągle tego samego. zdania buduje się na stole. kładąc najpierw orzechy, potem jakiś kamyk, niedopałek, kilka gałązek zza domu. zdania się najpierw z czcią pakuje…

wiersze dla dzieci • wiersze o miłości • wiersze Wisławy Szymborskiej • wiersze Jana Brzechwy • wiersze K.K. Baczyńskiego • wiersze Juliana Tuwima • wiersze Marii Konopnickiej • wiersze o śmierci