Ruiny ruin opływają brzeg mostu
Śmiałość to koszyk na grzyby i las
Napadły mnie drzewa kiedy słuchałem wilków
Pisał o tym Hesse lecz był słabym pisarzem
Migoce ikona historii albo obcość
Pochód jarzma wypływa zza źródła
Nie będę jadł mięsa i odwiedzę muzeum
Przebij mnie ach przebij jak ta igła w dzbanku
Nie jestem pożyteczna ani piękna, Nie mam barw kojących ani zapachów, Moje korzenie kruszą cement, A moje liście, obrębione kolcami, Strzegą mnie ostre, jak miecze. Jestem niema. Mówię tylko własnym językiem rośliny, Trudnym do zrozumienia dla ciebie człowieku. To język niemodny, Egzotyczny, bo przychodzę z daleka, Z kraju…