Kiedy miłośnym upojony szałem, Milcząc, w zachwycie, przed tobą klęczałem, Pewny, że niebo oglądam na jawie — Ty wiesz, najdroższa, czym myślał o sławie! Ty wiesz, że szczęściem wzgardziwszy kłamanem, Ułudą świata, czczem poety mianem, Pełen znużenia, równiem był zdrętwiały Na zgrzyt szyderstwa i na dźwięk pochwały. Mógłżem się wrzawą wzruszać oddaloną, Gdy ty, swą … Przeczytaj wiersz
Ty więdniesz, ale milczysz; smutek cię pożera; Na ustach twych dziewiczych mdły uśmiech zamiera. Dawno igłą twą wzorów i kwiatów na płótnie Nie ożywiałaś. Lubisz ty w milczeniu, smutnie, Cierpieć. O na cierpieniu znam się ja dziewiczem! Dawno me oczy w duszy twej czytały: niczem Miłości nie utaisz: my kochamy sami; Miłość, czułe dziewice, również … Przeczytaj wiersz
Tam gdzie morze pianą miota, O milczący wiecznie głaz, Gdzie miesiąca tarcza złota, W ciepłem świetle kąpie nas, Gdzie haremu wabią łoża, W których Turczyn błogo śni: Tam hurysa cudna, hoża, Ten talizman dała mi. I z twarzyczką uśmiechniętą Tak prosiła, „chroń go, chroń! W nim moc czarów ci zaklętą Kochająca daje dłoń. Od złej … Przeczytaj wiersz
Niebo chmurne, mgła się wije, Mroźny wicher śniegiem miecie, I — to jak zwierz dziki wyje To rozszlocha się jak dziecię. To rozrywa dach słomiany, I nad ścielą śwista, huka, To jak pątnik zabłąkany W okieneczko do nas stuka. W naszej chatce pusto, ciemno, I niejedna w ścianie szpara, Czegóż siedząc w kącie ze mną, … Przeczytaj wiersz
Na nocy gwar, Tchnie zefir czar, Wśród fal, Mknie w dal! Gwadalkwiwir. Miesiąc w złotym blasku tonie, Cyt, gitary struny drżą — Młoda donna na balkonie, Lekko wsparła postać swą. Na nocy gwar, Tchnie zefir czar, Wśród fal, Mknie w dal, Gwadalkwiwir! O! aniele mój skrzydlaty, Zrzuć mantylę, gwiazdką spłyń! Przez żelazne ganku kraty, Białą … Przeczytaj wiersz
Nad jeziorem, w dzikiej głuszy, Mnich jakiś z wygód wyzuty, Wśród postu — modlitw — pokuty, Szukał zbawienia dla duszy. Już, już motyką ubogą, Kopał starzec grób dla siebie, I li-tylko o śmierć błogą Upraszał świętych tam w Niebie. Raz kiedy, latem, u progu Pochylonej swojej chatki, Pustelnik myślał o Bogu, A dnia schodziły ostatki: … Przeczytaj wiersz
W dolinie potok spieniony, W górach szumi wicher dziki, Zadrzémał kozak znużony, Wsparłszy się na drzewcu piki; Nie śpij kozaku! bo niedaleko Czeczeniec chodzi nad rzeką. Kozak czajką chyżo płynie, Wlecze po dnie rzeczném sieci; Ah! potoniesz ty w głębinie, Jak toną maleńkie dzieci Sierpniową kąpiąc się spieką, Czeczeniec chodzi nad rzeką. Na wybrzeżach silnéj … Przeczytaj wiersz
U drzwi edenu anioł tkliwy Opuścił głowę swą promienną, A szatan chmurny i burzliwy Nad bezdnią, piekieł latał ciemną. I duch przeczący, duch zwątpienia Na ducha światła patrzał bacznie, Mimowolnego rozczulenia Doznając pierwszy raz nieznacznie. „Ach, przebacz!“ — rzekł on — „jam cię widział — I tyś mi jaśniał niedaremnie: Nie wszystkom w świecie nienawidział, Nie … Przeczytaj wiersz
Zaprawdę, nie widziałem ciebie nigdyż? Serce tak mam ciężarne tobą, jak przez nadto ciężki początek, który się odracza. Niechbym rozpoczął ciebie, umarły, wymawiać, ty, coś umarły jest; ty chętnie, ty namiętnie umarły. Byłoż to ci taką ulgą, jakeś osądził, albo zali jednak to już-nie-życie wciąż dalekie jeszcze od umarłości było? Tyś przypuszczał, że tam prawdziwiej … Przeczytaj wiersz
O, mam umarłych moich, i zwracałem im własną wolność, i zdumiony byłem, jak utuleni są, jak w tem umarciu zadomowieni szybko, sprawiedliwi, jak od opinji swej różni. Ty jeno, ty wracasz; muskasz mnie, okrążasz, pragniesz potrącić o coś, by zabrzmiało tobą, by cię zdradziło. Och, ty nie wydzieraj, czego się uczę zwolna. Ja mam słuszność; … Przeczytaj wiersz
Jestem jak ta flaga w przestworzach wetknięta. Wyczuwam wiatry, co idą, i muszę je przetrwać – chociaż ruch w dole jeszcze się nie zaczyna: futryna drzwi chwyta lekko, a w kominach – cisza; nie drżą szyby jeszcze i ciężki jest nadal kurz. Wtedy wskazuję burzę, spięty jak fale mórz. I rozprzestrzeniam się i w sobie … Przeczytaj wiersz
Daj uściśnienie mym dłoniom serdeczne, W uścisku zimnych moich ust tknij usty, Potem przez drogi powędrujem mleczne, Przez kraj łąk potem powędrujem pusty… Wśród deszczu kwiatów białych nasza droga, Słońce nas w rannej całuje godzinie: Oto idziemy naprzeciwko Boga, Który przyjść musi ku nam po równinie.
Więc pójść sobie od tego całego splątania, co nasze, lecz do nas nie należy, co jak lustro w studni starej otchłaniach odbija nas drżąco, wzrusza obraz świeży; od tego wszystkiego, co jakby w cierniach raz jeszcze na nas zawisło — pójść sobie; i to, i te, których się już nie widziało (tak w zwykłość popadli … Przeczytaj wiersz
Ciebie nie dziwi burzy gniew – widziałeś, jak dorośleje; – Drzewa pierzchają. Ucieczka drzew tworzy kroczące aleje. Do tego, przed kim uciekają, ty teraz idziesz samotnie, i twoje zmysły go śpiewają, gdy stoisz przy twym oknie. Tygodnie lata cicho stały, krew w drzewach parła śmielej; teraz chce spać jej strumień cały w tego, co jest … Przeczytaj wiersz
Panie: już czas. Tak długo lato trwało. Rzuć na zegary słoneczne twój cień i rozpuść wiatry na niwę dojrzałą Każ się napełnić ostatnim owocom; niech je dwa jeszcze ciepłe dni opłyną znaglaj je do spełnienia i wpędź z mocą ostatnią słodycz w ciężkie wino. Kto teraz nie ma domu, nigdy mieć nie będzie. Kto teraz … Przeczytaj wiersz
Co byś Ty zrobił, Boże, gdyby mnie nie było? Jam Twe naczynie (a gdyby się zbiło?) Jam jest Twój napój (a gdyby to zgniło?) Jam jest Twą szatą, rzemiosłem i siłą, Ty sens twój stracisz, gdy stracę go ja. Po mnie nie będziesz miał domu, gdzie gra ku Tobie słowo blisko i serdecznie. Opuści stopy, … Przeczytaj wiersz
Godzina się zniża, dotyka mi czoła metalem swych czystych brzmień, i drżą moje zmysły. I czuję: podołam – i chwytam plastyczny dzień. Nic jeszcze nie zaszło, aż wzrok się przekona, ruch wszelki wstrzymany nagle. Spojrzenia dojrzały i jak narzeczona jest rzecz, gdy ktoś jej zapragnie. I nic mi za małe i wielbię je śpiewem, w … Przeczytaj wiersz
1. Jak cię tej miłości ugodził grot? Czy przyszła jak słońce, jak kwiecia zlot — Jak prośba? Ja prawdę znać muszę. — „Jak czar zeszło szczęście na mnie z nieba sfer I miłość mi swemi skrzydłami śle Na rozkwieconą mą duszę.” II. Ach! był to dzień śnieżystych chryzantemów, Serce zdjął łęk, tak dziwną miały moc… … Przeczytaj wiersz
Wspomnienie święte świąt lazurowych Żarzy się w głębi mej świadomości, Jak smukłych bogów cień marmurowy W święconych gajach, w mroku zarośli. Wspomnienie westchnień błogosławionych, Wspomnienie dawno umarłej wiosny — — Z wonnym kadzidłem w dłoniach wzniesionych Milcząc, mijają dni bezradosne. tłumaczenie Leonia Szereszewska
Siedzimy razem zamyśleni, Nad nami gęsty wina splot. W zielonym gąszczu wonnych cieni Ciężkiego trzmiela brzęczy lot. W gałęziach złoty blask oddycha I refleks spływa na twą twarz, I tylko raz szepnąłem z cicha: „Jakie ty piękne oczy masz” — — tłumaczenie Leonia Szereszewska
Panie: już dość. Upalnie było latem. Więc na słoneczny zegar połóż cień. Wysmagaj pola wichrami, jak batem. Owocom bladym każ wypełnić miąższ. Daruj im jeszcze choć dwa dni gorące, Niechaj dojrzeją obrócone w słońce. Ostatnią słodycz w winnym gronie zwiąż. Kto teraz domu nie ma, zbudować nie zdąży. Kto dzisiaj jest samotny, długi czas nim … Przeczytaj wiersz