Tutaj jest moja chata: cztery bielone ściany I dwa niewielkie okna… Tutaj jest moja chata… A tam zaczarowany, i znany i nieznany, I wciąż inaczej nowy rozciąga się krąg świata. Tu noc mnie ciszą wita i miękkość snu podkłada Pod rozmarzoną głowę… Tu noc mnie ciszą wita… A tam, gdy tylko zgaśnie ostatnia gwiazda blada, … Przeczytaj wiersz
Idę polem, idę miedzą, Siatka miedz mych na obszarze; Na nich stare grusze siedzą, Stare starych łanów straże. Ongi jakieś dobre dusze Zasadziły pionki młode, By roboczy lud w posusze, W skwarach cienia miał ochłodę. Biegły lata niby rzeki, Pod rozrosłe grusz korony W bujne deszcze, w letnie spieki Biegł się chronić lud znużony; O … Przeczytaj wiersz
Mało przywykłe do pokory czoła Przed Tobą, Boże, niżymy jedynie. Wojsko do Ciebie, Pana swego, woła: Niech dzielność nasza Twoim wsparciem słynie! Błogosław głowę, która nami włada! Utwierdź w nas trwałe, nieprzełomne męstwo: Niech bezustannie wojownik przekłada Sławę nad wszystko, nad zdrowie zwycięstwo! Niech nas poważa świat, z ludzkości znanych Dla pokonanych!
Nie rań mnie, Pani, oczu swych spojrzeniem. Niech twą biesiadą mąż twój się ugości. Znam rozwiązanie spojrzeń zawiłości… Przeto swych oczu z tobą nie zamienię. Jest miłość? Nie wiem. Lecz jest po niej smutek. Gdy z tej zaklętej bez wyjścia doliny Znajdzie się wyjście… w tragiczne szczeliny: Do domu męża i w dom prostytutek.
Znam smutek, co dumnej nie chyli mi skroni, Łzy, w sercu zakrzepłe na troski codzienne — Źrenica mi nigdy tych łez nie uroni… I uśmiech mój we łzach. Me słowa kamienne. A lęk pyta duszę, którędy?… gdzie droga?… Mój krzyk w przemilczeniu, łkającem w mej piersi; Ujawni go kiedy mój gniew, moja męka?… Dziś żal … Przeczytaj wiersz
I. Coraz to więcej skały ścieśniają ścian biodra, Czarna dzicz, naga – i ponura coraz bardziej, Ciasno, duszno – pod górę, góry coraz bardziej Leżą na drodze – nagle – Błysła szyba modra! Rozsunęły się skały, wokoło granity – Czy to kształty szatanów, co z niebios leciały Strącone tu i w bryły modre skamieniały?… O … Przeczytaj wiersz
Cisza — cudna i boska! słońce ze skał szczytu Słania głowę konając — łamie swe promienie — Zgasło!… zdrój purpurowy rozlał się w przestrzenie Pierwsza gwiazda wieczorna zadrżała z błękitu… Milczą lasy — i skały mchem wieków brodate, Lecz Gewont niesyt jak lew skamieniały, Zada się ryczeć o pomstę choć gromy przebrzmiały — Szeroko rozwarł … Przeczytaj wiersz
Zahuczały, zaświstały Wichry w srebrny róg: Leci, leci tuman biały, Aż na chaty próg. Na tej chaty próg lipowy, Co ochrania nas, Co otula nasze głowy W złej śnieżycy czas. A ja stoję u okienka, A ja patrzę wdal; Milknie, cichnie ma piosenka, Serce chwyta żal. Oj nie jedna tam sierota Na tem zimnie drży! … Przeczytaj wiersz
Hola, hola, mości Bury, Bo wyliżesz w łyżce dziury. Patrz, jak kotek siedzi ładnie, Czeka, czy mu co nie spadnie, Podzielić się z głodnym trzeba, Choć drobinką mleka, chleba.
Świecą gwiazdy, świecą Na wysokim niebie… Jeno nie myśl chłopie, Że to i dla ciebie!… Ta jasna z tysiąca, Co wschodzi od boru Jako skrawek słońca – To pana ze dworu… A niżej ta druga Ze złota szczerego, Co nad stawem mruga – Proboszcza naszego… A trzecia, co w pobok Rzuca snop ognisty Jako srebrną … Przeczytaj wiersz
Panieneczka mała Rano dzisiaj wstała: Śmigus! śmigus! Dyngus! dyngus! Bo się wody bała. Panieneczka mała W kątek się schowała: Śmigus! śmigus! Dyngus! dyngus! Bo się wody bała. Panieneczka mała Sukienkę zmaczała: Śmigus! śmigus! Dyngus! dyngus! Choć się wody bała.
…Dajże Bóg. Dajże Bóg. Z tego pólka pełen stóg. Z tego stoga setny kłos, Z tego kłosa złota trzos. Dajże Bóg. Dajże Bóg. Z tego pólka pełen stóg…
Nikt mnie o tym nie przekona, I nikomu nie uwierzę, Że ta żabka, ta zielona, To jest szpetne, brzydkie zwierzę. Proszę tylko patrzeć zbliska: Sukieneczka na niej biała, Tak w porannem słonku błyska, Jakby w perły szyta cała. Wierzchem płaszczyk zieloniutki, Jak ten listek, jak ta trawa, I zielone mają butki Nóżka lewa, nóżka prawa. … Przeczytaj wiersz
Wicher wieje, deszcz zacina, Jesień, jesień już. Świerka świerszczyk z za komina, Naszej chatki stróż. Świerka świerszczyk co wieczora I nagania nas: — Spać już, dzieci, spać już pora, Wielki na was czas! — Mój świerszczyku, bądź-że cicho, Nie dokuczaj nam. To uparte jakieś licho, Śpijże sobie sam! A my komin obsiądziemy Dokolutka wnet, Słuchać … Przeczytaj wiersz
Przepióreczka się odzywa, Idą, idą polem żniwa, Brzęczą sierpy, brzęczą kosy, Ciężkie ziarnem lecą kłosy. Dana! Da-dana! A ode wsi słychać śpiewki, Śpieszą chłopcy, śpieszą dziewki, Niosą grabie, w pole dążą, Za żeńcami snopy wiążą. Dana! Da-dana! Co powiążą ciężkie snopy, To składają je na kopy; Dobra ziemia, łaska boża, Będzie chlebek z tego zboża. … Przeczytaj wiersz
Wyszedł żuczek na słoneczko W zielonym płaszczyku. – Nie bierzże mnie za skrzydełka, Miły mój chłopczyku. Nie bierzże mnie za skrzydełka, Bo mam płaszczyk nowy; Szyły mi go dwa chrabąszcze, A krajały sowy. Za to im musiałem płacić Po dwanaście groszy I jeszczem sie zapożyczył U tej pstrej kokoszy. Jak uszyły, wykroiły, Tak płaszczyk za … Przeczytaj wiersz
1. Boże Ojcze! Twoje dzieci Płaczą, żebrzą lepszej doli, Rok po roku marnie leci, My w niewoli, my w niewoli. 2. Słowa Twoje nas uczyły, Każdy włos nasz policzony, Boże! policz te mogiły, Te płaczące matki, żony! 3. My już tyle krwi przelali, Że nią zmyte ojców grzechy, My już tyle przepłakali, Że nie stanie … Przeczytaj wiersz
Na samym krańcu pola wzniosłe drzewa stały, Które w czas letniej burzy płynąć się zdawały Jak flota galeonów prosto w naszą stronę Poprzez wzburzony przestwór trawy pomierzwionej, W pełnym ożaglowaniu, aż do czubka żagli Czerpiąc przyjemność z tego jak je wicher nagli, Lecz dziś, gdy liście spadły, to już nie okręty, Chociaż ich kształt z … Przeczytaj wiersz
Leżę na łące, Nikogo nie ma: ja i słońce. Ciszą nabrzmiałą i wezbraną Napływa myśl: – To pachnie siano. Wiatr ciągnie po trawach z szelestem, A u góry Siostry moje, białe chmury, Wędrują na wschód. Czy nie za wiele mi, że jestem?
Mistyczne róże spadają w mrok, W bezgwiezdne, ciemne przestworze; Ich blask posępny wodzi mój wzrok W dali, po pustym ugorze. I widzę ciebie, za tobą żwir Pod światło srebrzy się mgliściej; Widzę, jak lecisz porwana w wir I w tuman ćmiących się liści. Twych piersi uwiądł dziewiczy pąk. Zastygło ciało twe śliczne; Bezwładnie lecą z … Przeczytaj wiersz
Czasem, gdy kogoś kocham, ogornia mnie gniew na myśl, że moja miłość może być nie odwzajemniona, Lecz teraz myślę, że nie ma miłości nie odwzajemnionej, zapłata jest pewna, tak czy inaczej, (Kochałem kiedyś kogoś żarliwie, a bez wzajemności, Lecz dzięki temu powstały te pieśni).