Dla A. Jeżeli zechcesz mnie skrzywdzić, z wosku z opuszczonego ula ulep mój wizerunek długości jednego kroku. Później weź igłę i nakłuj nią oko – oślepnę, nakłuj nią głowę – a będzie mnie boleć, nakłuj nią piersi, a zachoruję na piersi. A jeśli będziesz chciała mnie zgładzić, przekłuj nią mój wizerunek długości kroku od głowy … Przeczytaj wiersz
Po dwudziestu latach wyglądasz na kogoś, z kim chciałbym spędzić noc na rozmowach i piciu w knajpach, do których zaniesie nas uniesienie, Julio, choć nie z Kapuletów. Z tego miejsca widzę nas lepiej: kobietę po przejściach, mężczyznę na pasach. Weź mnie zatem za rękę, po czym zaprowadź do hotelu „Romeo”, którego imię przywłaszczę sobie do … Przeczytaj wiersz
Przyszedł do mnie Pan, wślizgnął się poprzez judasza i stanął u wezgłowia łóżka. I powiedział Pan: „nie wódź się na pokuszenie, Szycki, nie chodź Szycki do hipermarketów, tam Sodoma z Gomorą, tam Szatan zastawia swoje kolorowe pułapki, i jeśli tam pójdziesz, kupisz sobie czerwone buty ze skóry i nie będziesz miał już na życie i … Przeczytaj wiersz
Coraz trudniej jest zebrać myśli, zebrać do kupy to, co rozproszone jest w cieniu. Światło infiltruje zmroczone źrenice, zmazuje kontury, dodaje poświaty. Samochód, tramwaje, przypadkowi przechodnie to fatamorgany. Zwłaszcza ostatni – znikają z obiegu jak skasowane bilety. „Już w chwili urodzin zostałeś nominowany do opuszczenia domu wielkiego Boga” – usłyszałem. Jeszcze tylko kilka cięć w … Przeczytaj wiersz
Jest stary jak na swój wiek (choć mięso dopiero zaczyna nawarstwiać się w grudy tłuszczu). Nic jednak o nim – poza tym, co poniżej – bez niego. Więc marzą mu się kobiety, którym takie rzeczy się marzą, o których on nie może nawet pomarzyć.
Jeśli zebrałeś dostateczną ilość głosów i znalazłeś się po drugiej stronie kamer wszechmogącego – możesz mówić o dużym szczęściu. Z podglądanego stałeś się podglądaczem, a w zależności od tego jak zdążyłeś się „Tam” pokazać, możesz mieć duże wzięcie. Kto wie? Może ktoś uzna cię za świętego i powiesi twoje zdjęcie nad biurkiem, twoja strona internetowa … Przeczytaj wiersz
To tutaj jestem. Na nudnym wykładzie, kiepskim koncercie, w kawiarni, w której nie można palić. To tu po raz setny umieram z nudów, cierpię katusze. Myślę o tobie, mój smukły przyjacielu, papierosie. O miejscu, w którym pod rozgwieżdżonym niebem ja i mnie podobni rozgwieżdżamy migotliwym żarem mętny mrok. Myślę o tobie, czerwona latarenko, rozświetlająca bezkres mętnego mroku. Myślę o tobie, płonące koło ratunkowe, rzucone w otchłań mętnego mroku. Przyzywam cię, przybądź. Tu … Przeczytaj wiersz
Karina, dziewięcioletnia blondynka, której pewnego wieczoru nie zdążyłem wyznać miłości, a następnego popołudnia zginęła w wypadku gdzieś pod Krakowem wraz z całą rodziną ; Justyna, na którą natychmiast scedowałem uczucie, żeby nie oszaleć tuż po szalonym pogrzebie, w którym uczestniczyło całe miasto, jakby umarł jego prezydent, a nie Karina, której w przededniu wyjazdu na wczasy nie miałem odwagi wyznać miłości; Justyna, która wolała grać w badmintona ze słodkim Mareczkiem, przez co dała mi do zrozumienia, że będę musiał czekać … Przeczytaj wiersz
Klub Absolut twierdzi, że Cię zna. Potwierdź znajomość. Koło Różańcowe twierdzi, że Cię zna. Potwierdź znajomość. Rzekomo zna mnie także Seksi Beata. Mamy czterdziestu wspólnych znajomych, a wszyscy to mężczyźni, z którymi kiedyś przygodnie piłem wódkę i uprawiałem poezję. To były czasy, kiedy pisałem wiersze i odbywałem ryzykowne pielgrzymki do miejsc spotkań autorskich. Klub Niechcianej Książki przypomina światu, że: publikowałem, redagowałem i wydałem na świat tomiki … Przeczytaj wiersz
(wszystkim tym, których nagła absencja w życiu stała się pretekstem dla wskrzeszenia starych znajomości) Seria krótkich ukłuć, nieprzyjemne ciepło, coś jak gęsta, ciekła smoła płynąca pod stropem kruchych żeber, wzdłuż mostka, ku kapliczce serca. Źle napisany scenariusz: nic tu się nie dzieje w swoim czasie, żaden z rekwizytów nie jest z tego świata. Uczestniczymy jednak w tym smutnym spektaklu, prężymy muskuły, kiedy gra orkiestra, … Przeczytaj wiersz
sam wiesz jak to jest, gdy czasem kroi się na coś, na co ma się samczą ochotę i, z czystej uczciwości, trzeba powiedzieć – sorry, jestem zajęty – co wcale nie musi oznaczać, że ma się jakieś zajęcie, które wypełnia ci ręce. rzekomo najlepiej upić się wtedy jak świnia i z głuchym łoskotem zwalić się … Przeczytaj wiersz
pierwszy promień słońca jest niczym płomień zapałki, który spala brudne waciki chmur. w naświetlonym powietrzu, jak na papierze fotograficznym, na który ktoś wcześniej rzucił okręgi światła, rzeczy szukają swych kształtów. staje się jasne, gdy lepiej je widać, że widzę je czarno. spożyta wraz ze śniadaniem porcja witamin, grapefruit oraz wkrojona w herbatę cytryna, pozwala jakoś … Przeczytaj wiersz
marcie namiętnie oglądałem wendersowskie filmy drogi. Ňteraz przyjeżdżam do ciebie starym fiatem, który nazywam wehikułem czasu. bo nie przyjeżdżam, żeby zmienić miejsce, ale żeby przemieścić się kilka lat wstecz Đ to moja podróż sentymentalna. tam, skąd przyjeżdżam, zabrakło mi już poczucia tego, co powinno się ze mną stać, a jeśli coś porównywałem, tam skąd przyjeżdżam, … Przeczytaj wiersz
ciężkie są widoki gór. trudno ponieść je wzrokiem lecz łatwo zapadają w grząską, ruchomą pamięć. osiadają na samym jej dnie. na pierwszym planie nawarstwiają się muły miasta. osadza się lepki nalot dymu i spalin na ostrych szpikulcach ich szczytów. na światłoczułe wody siatkówek wpływają stałe obrazy: blokowiska i dworce. ociężale dryfują jak martwe statki. wystarczy … Przeczytaj wiersz
coraz mniej motywów miasta w moich wierszach i coraz więcej wierszy o tobie droga ma dziś już bezimienna ale rozpacz porzuciłem bo rozpacz monotonna jest jak monotonny jest sączący się wolno kolejny dzień deszcz tyle znaków przecież jest i ciepłego światła które koi i ja spokojny jestem na moment przed tym jak nasze cienie przypadkowo … Przeczytaj wiersz
zaszył się Fiodor w jesień – na grzbietach przestał jeździć – płacz świec w komnacie z świętymi ogląda i prawosławni zapomnieli o batach – wycinają w ciszy zboża i ludzi
cieszy mnie że ta listopadowa piechota od stu piędziesięciu lat nie rusza z miejsca że stoi bo gdyby odeszła pusty byłby obraz naszego życia
Mój diabeł ma wygląd zwykłego dziecka jak dziecko bawi się z niektórymi w wojny zabija zabija zabija a kiedy zasypia na małą godzinę na krótki dzień zbieram po nim trupy i zmywam jego ślady rozmawiając z Sebastianem Bachem dbam o ład i porządek.
ta czarna Pani u mnie na ścianie żegna mnie i wita już nie pamiętam kiedy ją zawiesiłem powiesiłem w sobie w przedpokoju chyba było to wtedy tamtego dnia jesiennego gdy sam wieszałem się sto razy aby raz żyć
Rwąca rwąca woda szum stara hipnoza. Potok zalewa cmentarzysko samochodów, migocze za maskami. Chwytam się mocno mostowej poręczy. Most: wielki ptak z żelaza żeglujący obok śmierci. tłumaczenie Roman Kaźmierski
Oto nadchodzę ja niewidzialny człowiek, może zatrudniony przez wielką Pamięć żeby żyć właśnie teraz. I przejeżdżam obok nieczynnego, białego kościoła – w środku stoi święty z drewna uśmiechnięty, bezradny – jakby mu zabrano okulary. Jest sam. Wszystko inne to teraz, teraz, teraz. Prawo ciążenia które nas przyciska do pracy w dzień i do łóżka w … Przeczytaj wiersz