Gdy wieczór w duszy niebo zasłania,
gdy ostatnie światło gwiazdy umyka
i dusza błąka się w podróży przeznaczenia,
i chce wrócić do domu, a w świecie
doczesnym domu już nie ma…
O, zbawcza obrono! O, wysoka
i jasna opoko z mrocznym szumem:
o słodka siło poza światłem,
święta piękności twego oka!
tłumaczenie Ryszard Mierzejewski
Ekelund Vilhelm