Słońce rozbełtana rybka. Opuszczamy podwórko, szlaban cicho klaszcze i rajskie drzewa gubią ikrę: pola w kolorze rudy orangutan. To sen czy może weź się w garść i nie pracuj nocami, czy może miłość, jak chce pani Ela z okładki? Bo co jak co, ale krew mam jak dzwon i z miejsca dedykuję naszym śmiesznym dzieciom: … Przeczytaj wiersz
Wystarczy się lekko odkleić. Gubimy drobne w burakach, sikamy w kapustę, jemy brudny szczaw. Rozbite butelki grożą pożarem okolicznym marketom i fabryczkom frytek. Pies-ufoludek obsikuje wszystko. Ostry taszyzm – komentuje Paweł. Połowa ekipy z esperalem w tyłkach wierci się z ciężkim sprzętem. – Tak że stary w ogóle ŻYCIE. Wysiadam z pociągu, otrzepuję się i … Przeczytaj wiersz
Wracając do szumów: wszyscy pamiętamy jak bezczelny Adrien Brody w koszulce zespołu Husker Du odmawiał współpracy z policją, a żywcem zakopanej Ann gwałtownie kończył się tlen. Nawet wtedy wystarczyło, żeby jakiś limitowany kolega drażnił cię nieznacznie koniuszkiem kciuka. Fabuła traciła na inteligencji. Plamy na Marsie to jego twarz – ok, nieco zmęczona, ale wciąż się … Przeczytaj wiersz
Duchy chusteczek do nosa ze wszystkich kieszeni podróżnych. Także księżniczka, która niestety się nie zachowała. Jej gumowa głowa jest w niebie razem z wibratorem i uszczelką.
Do pracy, o młodzi ludzie… Wzmóżcie szalone zapały… Złączcie miłosne wysiłki dla słodkiej Amora chwały… Gruchajcie czulej od tkliwych gołąbków… Wasze pieszczoty niech będą takie namiętne, jak bluszczu miłosne sploty… Łączcie swe wrące usta — jak łączą się dwie połowy muszli perłowej… Odwagi… Niechaj was nęcą żądzy zawrotne przepaście. Bawcie się… Słodko szalejcie… Ale lamp … Przeczytaj wiersz
Jeszcze ten pies, jego gumowe usta i srebrne kleszcze w sierści. Oboje drzemiecie w trawie, a pionowe chmury jak białe ogórki włażą wam do rękawów. O 16.00 musisz odbyć nietrzeźwą psychoterapię z madame Żużu, której matka żyła w Kongo a ojciec był koniem (bardzo mocny materiał). Odkrył dla niej miechunkę rozdętą z błyszczącą dwukomorową jagodą … Przeczytaj wiersz
Nie wróży nic dobrego pająk przyczajony pod meblem – znam go z reklamy społecznej. Sztuczne złoto z River Island pod lustrem. Do diabła, kto tu bywa, polinezyjskie prostytutki z odrostami nad górną wargą? Dokładniej oglądam szczoteczki w łazience, poradnik „Życie seksualne pingwinów”. I nagle się robię, jak skalary z wiersza G.W., wrażliwa na ciepło. Zbieram … Przeczytaj wiersz
Rano, po stoczeniu jałowej dyskusji z psem, zaliczyłam głębokie zanurzenie, żeby tę noc przeżywać w nieskończoność. Gołąb w łazience (dostał się tu przez okno?), piasek w swetrze, pełny pępek i różne prośby miłosne to stanowczo za dużo, żeby wstać, rzucić palenie i wziąć udział w biegu z jajkiem. Serio. Po drugiej stronie czeka świeży oddech, … Przeczytaj wiersz
Młodsza, z kucykiem wkłada do buzi wielkie nadmuchane chrupki. Ma teraz żółto w ustach. Jej biały królik na smyczy tańczy pasodoble. Spuchnięte dzwonki żołędzi sprężynują, kiedy wiatr zagrywa z bekhendu, drzewa wypluwają liście z automatu, a bańki mydlane są jak woreczki z benzyną: roznoszą słońce i szampon. Ze wzgórza widać strusie główki kominów i gangi … Przeczytaj wiersz
Pośród puszczy jodłowéj Nad rojstami dziedzina. Leśnik poszedł na łowy, A przy matce chłopczyna. Polny konik świegoce; Cienką wstęgą z łuczywa Dym błękitny wypływa, A płomyczek migoce. „Idź spać, dziecię! idź duszko! „Sama ojca powitam…“ — „No, to idę na łóżko, Lecz coś jeszcze zapytam: Czemu, powiedz mi, mamo! Nie strzelają tak samo, Jak to … Przeczytaj wiersz
Szarawy brzask. Wiater się zrywa. Jak morska toń faluje niwa. Tu-ówdzie świt. Budzą się ptaki. Od chłodnych tchnień dreszcz przebiegł krzaki. Woń ros i traw. Rzeźwo a świeżo. Purpury już widnokrąg brzeżą. Jeziora toń zarumieniona, Jak gdy się krew poleje z łona. W sitowiu szmer. Wzmógł się — i ścicha. Jak z baśni twór, puszcza … Przeczytaj wiersz
Na polach mojej myśli długa była susza I dobre słońce wdzięcznie przyświecało zbiorom; Dziś rżyska ostre kolą, a na rżyskach głusza Siedzi w płachcie i długi wzrok rzuca ku borom. Chciałbym wody zaczerpać ze zmysłowej studni, Wylegać się u źródeł na rozkoszy darni… Za późno! nad źródłami wiatr północny dudni, Żuraw sterczy jakoby komin po … Przeczytaj wiersz
Księżyc wyszedł i płynie jak łódź pozłacana, Niebo wisi niezmierne, bezdenne jak morze, Chmur lotny puch szybuje przez jasne przestworze Srebrząc się, jako morska białogrzywa piana, Niebo wisi niezmierne, bezdenne jak morze, Tatry czernią się w dali, jak grzbiet Lewiatana — Srebrząc się, jako morska białogrzywa piana, Śnieg osiadł granitowy zrąb, co błękit porze. Tatry … Przeczytaj wiersz
Nerwowe wrony jak czarne domino na śniegu. Rudej maści światło. Cień ciągnął za nami jak żałobny tren. Badałam stężenie magnezu we włosach, stąd kosmyk ścieżki w suchym lasku, gdzie przez ziemię czuć jesień – powiedziałeś. Drzewa jak rozdarte ołówki, czaszki kasztanów pulsowały cicho w skórzanych skórach pikowanych mięsnych. Melodyjne dziecko ciągnęło kapelusz na sznurku, a … Przeczytaj wiersz
Dziateczki, rzecze ojciec, oto jest węzełek, Kto go rozwiąże, ten nie pożałuje. To i to główką kiwa i próbuje, A nawet mały Pawełek. Nie można go rozwiązać, mówią; trudna rada; Choćby się dwa dni męczyć, nic nie nada. Lecz cierpli wszego Pawełka chęć bierze; Wziął się więc do dzieła szczerze. Nie nadaremna była jego praca, … Przeczytaj wiersz
Kupiec żonę przed panem chędoga wysławiał, By kiedy trza snać miała, tego nie doznawał. Pan bacząc iż pijany, chłop twardo dosypiał, Żartując dukatów sto, z mieszka mu wysypał. Chłop myśląc o pieniądzach, kilka nocy nie spał, A iż pani pierdziała, teraz prawie doznał. Pan wracając pieniądze, pytał pierdzi żona, Ach panie daj ją diabłu, śmierdzi … Przeczytaj wiersz
Lubię jak nam przeszkadza szum ekspresu do kawy, kiedy do ciebie dzwonię z dworcowej sieciówki z ręką zajętą plastikowym kubkiem, kiedy do ciebie dzwonię z pomarańczowej budki, lubię jak nam przeszkadza jęk wózków bezdomnych, lubię jak nam przeszkadza zapach piekarni, moje długie włosy i złote kolczyki przy mokrej słuchawce, lubię jak nam przeszkadzają wysokie obcasy, … Przeczytaj wiersz
Policjant z oczami puchacza sprawdza pałką głębokość powietrza. Barmani przywiązują szczupłe parasole do krzeseł. Park jest pełen kaktusów. Zlizuję piankę i głębiej wkopuję się w ziemię. Mój nawodniony korzeń podróżuje pod ulicami, znajduje cię, ściąga bliżej i podnosi.
Ingeborg opowiada psu swoje drugie życie. Celan tłumaczy Joyce’a, co za paranoja. Ingeborg robi mu laskę w łazience (dozgonne flaszki za recenzję, serce). Wyjaśniał jej boga na zimnej podłodze. Nie była pewna, czy używać zdrobnień.
Dziewczyny z białymi grzywkami drzemią w trawie, ich laptopy są cienkie jak wafle. Obok na Placu Zwycięzców artysta się zesrał na srebrno. Minister i dwaj felietoniści wpatrują się w gówno. Z ich ust wylatują kryształki powietrza, czerwone trójkąty na stelażach rosyjskich latawców. Mają skórę z czerstwego chleba i gremialnie ściskają w kieszeniach płytki telefonów, jakby … Przeczytaj wiersz
Przepraszam, będzie do mnie dużo osób dzwonić. Mam dzisiaj pięćdziesiąte urodziny. Akurat w rocznicę powstania w getcie, więc pamiętam. Mieszkałem na północy, kiedy wybuchł punk (Mój Boże! – wtrąciłem się znowu), a potem baby-boom i mój syn wyglądał jak wiersz czytany od tyłu: bardzo prosty, z mnóstwem zaśpiewów w stylu ooh-wee-ooh. Zmierzch i upadek cesarstwa … Przeczytaj wiersz