Bagnet na broń

Kiedy przyjdą podpalić dom, ten, w którym mieszkasz – Polskę, kiedy rzucą przed siebie grom kiedy runą żelaznym wojskiem i pod drzwiami staną, i nocą kolbami w drzwi załomocą – ty, ze snu podnosząc skroń, stań u drzwi. Bagnet na broń! Trzeba krwi! Są w ojczyźnie rachunki krzywd, obca dłoń ich też nie przekreśli, ale … Przeczytaj wiersz


Władysław Broniewski

Abecadło

Abecadło z pieca spadło, O ziemię się hukło, Rozsypało się po kątach, Strasznie się potłukło: I — zgubiło kropeczkę, H — złamało kładeczkę, B — zbiło sobie brzuszki, A — zwichnęło nóżki, O — jak balon pękło, aż się P przelękło. T — daszek zgubiło, L — do U wskoczyło, S — się wyprostowało, R … Przeczytaj wiersz


Julian Tuwim

Bambo

Murzynek Bambo w Afryce mieszka, czarną ma skórę ten nasz koleżka. Uczy się pilnie przez całe ranki Ze swej murzyńskiej pierwszej czytanki. A gdy do domu ze szkoły wraca, Psoci, figluje – to jego praca. Aż mama krzyczy: „Bambo, łobuzie!’ A Bambo czarną nadyma buzię. Mama powiada: „Napij się mleka” A on na drzewo mamie … Przeczytaj wiersz


Julian Tuwim

Spóźniony słowik

Płacze pani Słowikowa w gniazdku na akacji, Bo pan Słowik przed dziewiątą miał być na kolacji, Tak się godzin wyznaczonych pilnie zawsze trzyma, A już jest po jedenastej – i Słowika nie ma! Wszystko stygnie: zupka z muszek na wieczornej rosie, Sześć komarów nadziewanych w konwaliowym sosie, Motyl z rożna, przyprawiony gęstym cieniem z lasku, … Przeczytaj wiersz


Julian Tuwim

Mam ciało, co więc z nim właściwie czynić

Mam ciało, co więc z nim właściwie czynić, Takim wyłącznym i moim jedynie? Za cichą radość, że oddycham, żyję, Komu, powiedzcie, wdzięczność swą odkryję? Jam i ogrodnik, jam i kwiat szczepiony, W ciemnicy-m świata nie osamotniony. Na szkle wieczności już zostały cienie Mojego ciepła i mojego tchnienia. Już się na szkle tym utrwalają wzory Nie … Przeczytaj wiersz


Osip Mandelsztam

Żyjemy tu, nie czując pod stopami ziemi

Żyjemy tu, nie czując pod stopami ziemi, Nie słychać i na dziesięć kroków, co szepczemy, A w półsłówkach, półrozmówkach naszych Cień górala kremlowskiego straszy. Palce, tłuste jak czerwie, w grubą pięść układa, Słowo mu z ust pudowym ciężarem upada. Śmieją się karalusze wąsiska I cholewa jak słońce rozbłyska. Wokół niego hałastra cienkoszyich wodzów: Bawi go … Przeczytaj wiersz


Osip Mandelsztam

Do Krystyny

Nie lubisz moich wierszy. Nie wzrusza cię księżyc, który je, niby chmury, potrąca nawisłe, ani gwiazd spadających jak dzwony potężne między słowa wezbrane i fale na Wiśle. Nie lubisz, gdy rozchylam wśród nocy wiosennej krzak jaśminu drgający wołaniem słowika lub gdy stąpam na palcach niepokoju pełen ręką drżącą twe okno skrzypiące odmykać. Chciałabyś, żebym pisał … Przeczytaj wiersz


Juliusz Krzyżewski

Ten dzień

Jeszcze dzwonek, ostry dzwonek w uszach brzmi. Kto u progu? Z jaką wieścią, i tak wcześnie? Nie chcę wiedzieć. Może ciągle jestem we śnie. Nie podejdę, nie otworzę drzwi. Czy to ranek na oknami, mroźna skra tak oślepia, że dokoła patrzę łzami? Czy to zegar tak zadudnił sekundami. Czy to moje własne serce werbel gra? … Przeczytaj wiersz


Wisława Szymborska

Gałąź kwitnąca

Czciciel gwiazd i mądrości, miłośnik ogrodów, Wyznawca snów i piękna i uczestnik godów, Na które swych wybrańców sprasza sztuka boska: Znam gorycz i zawody, wiem, co ból i troska, Złuda miłości, zwątpień mrok, tęsknot rozbicia, A jednak śpiewać będę wam pochwałę życia – Bo żyłem długo w górach i mieszkałem w lasach. Pamięcią swe dni … Przeczytaj wiersz


Leopold Staff

Sny o potędze

Całą bezkształtną masę kruszców drogocennych… Z ciemnych mojego lasu drzew jeno najcichsze… Chroń, Pani, wątłą mojej duszy zieleń.. Moc zbudziła w nim butę i dumny gniew wraży… W rozzłocone, słoneczne, omdlałe południe… Wśród swawolnej gonitwy w boru gęstwie szarej.. Mistrz uczuł w swojej piersi dech nieskończoności… Wyolbrzymiałem w bezmiar! Moc mi pierś przenika!… Wszystko, co … Przeczytaj wiersz


Leopold Staff

O Róży Jerychońskiej

O, gdyby przez Twe oczy, jak przez morskie fale, Miłość moja przepłynąć mogła jak okręty, Już dawno bym pełnymi żaglami zuchwale Do Twego serca dobił, jak do Ziemi Świętej. Gdy na niebie zabłyśniesz mi gwiazdą poranną, W błękicie i na ziemi, i w sercu jest cicho. Tyś doliną Saronu i różą Jerycho, Tyś jest mój … Przeczytaj wiersz


Antoni Słonimski

Żal

Gdy cię spotkałem raz pierwszy, Mokre pachniały kasztany, Zbyt długo mi w oczy patrzałaś — Ogromnie byłem zmieszany. Pod mokre płaty gałęzi Szedłem za tobą w krok. Serce me trzymał w uwięzi Twój fiołkowy wzrok. Dawno zużyte słowa Wróciły do mnie znów I zrozumiałem od nowa Znaczenie prostych słów. I tak się jakoś stało, Że … Przeczytaj wiersz


Antoni Słonimski

Dawne księżyce

Przez okno wpółotwarte w pokoju panieńskim Noc pachnąca napływa, kołysze firanką. Lecz mocniej kiedyś nocą pachniał las Ardeński, Gdy szedł leśną gęstwiną Orlando z kochanką. I okno to, i drzewa, i puste ulice, Chociaż noc tak pogodna, w gęstym mroku toną, Bo takie już na niebie nie świecą księżyce Jak ten, co kiedyś srebrem błyszczał … Przeczytaj wiersz


Antoni Słonimski

Sztuka poetycka

Gędźby nad wszystko, gędźby w każdej chwili! Przeto wiersz raczej Nieparzysty bierz, Mglistszy, płynniejszy, rozpuszczasz go, gniesz, Nic w nim, co cięży lub się nie uchyli. Pamiętaj także, przy wy-borze słów, Zbyt nie unikać niedbałości pewnej: Oh, nic milszego od piosnki rozwiewnej, Gdzie się Niepewne z Pewnem łączy znów. To piękne oczy za gazy zasłoną, … Przeczytaj wiersz


Paul Verlaine

Rozmowa sentymentalna

W starym parku samotnymi, śród wieczornej mgły, Dwie postacie przed chwilą wolnym krokiem szły. Oczy zgasłe, uwiędła krasa ust różowa, I ledwie dosłyszalne są ciche ich słowa. W starym parku samotnym, śród wieczornej mgły, Dwie mary wskrzeszać chciały dni minionych sny. — Pamiętasz nasze dawne szałów uniesienia? — I po cóż chcesz pan u mnie … Przeczytaj wiersz


Paul Verlaine

Kaprys

Ach, niech się święci ta godzina, W której twój kaprys począł wić Sympatii naszej złotą nić, Po stokroć moja ty jedyna… O, chwilo, słodka chwilo, stój, O, chwilo, słodka chwilo, stój, Błogosławiony kaprys twój… Jeżeli potrwa dwa tygodnie, Cóż pozostanie po nim, cóż? Prócz zamyślenia dwojga dusz, Co sen miniony śnią łagodnie… O, wspomnień, słodkich … Przeczytaj wiersz


Tadeusz Boy-Żeleński

A kiedy przyjdzie

A kiedy przyjdzie godzina rozstania, Popatrzmy sobie w oczy długo, długo I bez jednego słowa pożegnania Idźmy – ja w jedną stronę,, a ty w drugą. Bo taka nam już pisana jest dola, Że nigdy dla nas Jutro się nie ziści, Wiecznie nam w poprzek stanie tajna Wola, Co tkliwość mieni w podmuch nienawiści. Najmilsza … Przeczytaj wiersz


Tadeusz Boy-Żeleński

Do młodej dziewicy

Widząc nieraz twe oczy uroszone Izami, Pytałem się, na jakich rozkoszach ci zbywa? Tyś mówiła, smutnemi zajęta myślami: „Płaczę, bom nie jest szczęśliwa! I gdy chcę zbadać moją duszę udręczoną, Nieraz matka z dobrocią przed siebie mnie wzywa, Głos kona mi na ustach i lica zapłoną: Płaczę, bom nie jest szczęśliwa! Jeśli piosnka słowika śród … Przeczytaj wiersz


Konstanty Gaszyński