ulica jest pusta. z pustego nawet ja umiem wypić. palce mamy skostniałe od zimna. na ustach parę, w kieszeniach strony wyrwane z bibliotecznych książek. nie tyle idziemy, co raczej miasto pełznie obok. ściany martwo suną przez twarze, ulica zwija się jak dywan. wszystko to po to, by poczuć jak się jest wygnanym. jak się odchodzi … Przeczytaj wiersz
ponad siedemdziesiąt lat minęło odkąd mojej babci młodej mężatce moja dziewięćdziesięcioletnia praprababka mówiła twój dziadek tak mnie kochał że całował mnie od stóp do głów od stóp do głów nie omijając żadnego miejsca wtedy różniły się wszystkim teraz to tylko dwie stare nieboszczki ale słowa pozostały najpierw tajemnica alkowy potem powierzony sekret anegdota wreszcie wiersz a … Przeczytaj wiersz
więc wchodzisz w to? potem będziemy się tłumaczyć tylko nie chciałabym cię jutro spotkać na ulicy lub w parku nie daj boże w kościele lub gdzie indziej zreszta nie chciałabym cię jutro spotkać tak samo jak nie chciałam wczoraj i dzisiaj chociaż pozwól ze wrócę to nie do końca tak jest bo na przyklad wczoraj … Przeczytaj wiersz
ptaki szybują nad nieobecnością burzy ulice wymiecione przez drzazgi po drzwiach bo kiedy miasto jest szare można zobaczyć łamanie się światła, unieść obramowanie, połknąć klucz zobaczyć bezrękich listonoszy, niosących ten sam jeden jedyny list którego nie było wcześniej, zanim wschodzi słońce w jej oczach patrzę przez brudną szybę na to co umiem sobie wyobrazić dotykaniem powiek … Przeczytaj wiersz
Jawa jest jednym wielkim powodem do picia. Jerzy Pilch, „Pod Mocnym aniołem” kocham cię tylko wtedy, gdy patrzę na twoje zdjęcie. od tej tezy zaczyna się każdy mój dzień, najpierw się budzę, potem powtarzam to zdanie jak mantrę. wcieram je w skórę, wstrzykuję w krwioobieg. a potem wiatr rozwiewa wiersze napisane nocą i jest to … Przeczytaj wiersz
uczę cię od nowa i ciągle tego samego. zdania buduje się na stole. kładąc najpierw orzechy, potem jakiś kamyk, niedopałek, kilka gałązek zza domu. zdania się najpierw z czcią pakuje w pastelowy papier. trzeba zachować misterium, trzeba zapalić świece. a dopiero gdy się napijemy wódki będzie można uznać narrację za sen trzeźwego okna. tam, tam … Przeczytaj wiersz
1. Wyjście. To, kiedy idziesz od środka, od centrum dramatu, o którym nic nie wiesz, bo rozrywa się dokładnie na tafli oka. I nie przypadkiem napisałem „rozrywa”, bo rozegranie tej sceny w takim odniesieniu (a nie pamiętamy, nie wiemy nic przecież o dotychczasowych konotacjach, jakie wczoraj spisywałem na starym bilecie – a było w początku … Przeczytaj wiersz
Tak, miłość. Lecz to zawiść jest nieukojona. Błyszczące oko w szparach pomiędzy deskami stodoły, gdzie on tamtą obraca na sianie; mowy nad jarzynową o ukrytej forsie, o zdobytych spod lady żywieniowych bonach; suto słodzone bluzgi jak torsje po torcie. Tak, miłość. Przejdzie miłość i góry pieniędzy. Zdrady i konta wsypią w urny made in Taiwan. Zawiść, … Przeczytaj wiersz
Tłumacz się, że mieszkanie dałeś w swoich ustach obcemu językowi na rozpanoszenie (twojemu na kąsanie, walkę i udrękę) i niech on się tłumaczy – może jego musztra wyjaśni słodkie sensy słowa „podniebienie” (daj językowi palec, weźmie całą rękę). Warszawa, 14. V. 2010
Hej, bystra woda, bystra wodniczka, DNA zwite jak sploty stryczka, hej, mitochondria, jądra komórek jak ukręcony na szyję sznurek. Siedzą se tacy, myślą czy da się – i tak się nie da, bo są na kwasie, ubezwłasnowolnieni przez geny jak wyrzucone na brzeg syreny. Jedna synapsa drugiej synapsie truje: „na instynkt lepiej załap się”. Akson … Przeczytaj wiersz
kiedy się odnaleźliśmy było prawie ciemno. pamiętasz napewno. twój dom – mój oddech. żyliśmy jak asceci. zupa jarzynowa i lekki śnieg za oknem. mówiłeś: taki dobry przyjaciel się już nie trafi. wieczorami a także przecież dzień cały – siedzieliśmy pisząc. dużo. herbata nie stygła, myśli przeciwnie. do momentu kiedy wysuszył się dym w kominku. za … Przeczytaj wiersz
Trzeba zacząć kłamać i wrócić do źródełka. Hiperkataleksa, daktyl, na stole diereza (mały metronom). Ręka w kieszeni. Commons, peuple, ciągłe pierdolenie świata się ze słówkiem. Jak piękne były tamte jabłka o których mówiłeś, o które cię kocham, moja ryża rtęci – zamknięci jesteśmy w tym samym ogrodzie, ja połknąłem kluczyk i teraz uczysz się burzy, która … Przeczytaj wiersz
Mam przydługie paznokcie, podkrążone oczy. Rozbiłem cztery termometry – boli i piecze jak wszywana w skórę powieka Joanny. Zauważmy śmierć i resztę zależności. Czy jest śmierć wszystkim, czy wszystko jest śmiercią? Rtęcią Joanna przemywa powieki, powidoki dnia bez ciała, bez ojca. Wychodzi z pokoju i zdrapuje farbę. W skórę wciera szminkę, szminkę wciera w ścianę. … Przeczytaj wiersz
Z kim? Z czym? Z przełykiem bez śliny, z resztkami. Dziękuję ci że byłeś, bo wszystko co słyszysz, możesz odnieść do niej. Po deszczu dalej: muzyka, żadnych listów, nie damy mu na imię, czysta fizyka i Violetta Villas. Trzy po trzy na minutę, jedno okno otwarte. Proszę zamykać drzwi, w żadnym wypadku nie palić, nie rozmawiać o … Przeczytaj wiersz
Gdyby śmierć zamiast śniegu? Zdjęcia, hasło, dookoła. Tutaj ma cienie, tam kredki. Podkreślone oczy. Malowałam się w wodzie – owoce wiszą i widzą. Każdy ząb z osobna, całe to „śnienie”, te ryby na dnie wanny. Możecie to wyminąć? Zamienić na wzmianki o ciele? W tym morzu, jakim niewątpliwie jest układ (krew: tam i z powrotem, … Przeczytaj wiersz
Ośmioletni, w krótkich spodenkach, z mamą za rękę. Pod koniec sierpnia szliśmy „kupić buty u Baty”. I nie mógł tego zmienić duży, brudny szyld z napisem PSS Społem. Wtedy, mijając po drodze budynek dawnego Gimnazjum Męskiego im. Królowej Zofii, Jeszcze nie wiedział – o Zlinie, Szkole Młodych Mężczyzn, pogadankach Na temat higieny i onanizmu, posłuszeństwie, Pracy … Przeczytaj wiersz
Alicja wciąż marudzi, no odpisz mu, odpisz widać, że cię kocha. Germaniec? Telefon padł, idę więc podkarmić go, na dole, w dyspozytorni, pytanie, oddech, pytanie. Mam chęć usiąść na schodach i już się nie ruszać, często tak mam, ale sprzątaczka już ruszyła do tanga i jej synek (brzdąc, brzdąc) zjeżdża po poręczach, nie da się … Przeczytaj wiersz
Cześć, jestem Ojciec prowadzący, Nowy Orlean to murzyńskie miasto, czego się można było spodziewać, nigdy nie było jasne skąd się tam wzięli ludzie. Och, rzeki, one niosą nam śmierć i wiatr ją niesie, od strony Włoch, ze Sieny dokładnie, trupi odór naszej tradycji i wiary. W dzisiejszej wyliczance pojawi się gruby N`ka i jego pies … Przeczytaj wiersz
To sobie tak mówię, no masz, historia jest prosta, Babcia Wiera w kuchni, moje ciało ma wtedy z osiem lat, za osiem lat z jej ciała nic nie zostanie, z mojego nie mam pojęcia, zwyczajna historia, nic nie zostaje ze zwyczajnych historii. Ona zapytała, wtedy nie teraz, czy jest Bóg, no bo wiesz, pyta się … Przeczytaj wiersz
J. B. Borgesowi Tybet Kalifornia Moskwa Paryż i Buenos Aires mnogość i wielkość jesteśmy tam tu i teraz bez żadnych wspomnień przeżywamy wszystko na bieżąco medytuję Ty wyskoczyłaś na Champs Elysées przytulam Cię kiedy mijasz Kreml jedno słońce jedna godzina i pora roku nieskończenie wiele możliwości całuję Cię pod Sfinksem chwilę potem poznaję sylwetkę pierwszy … Przeczytaj wiersz
Trójwymiarowy wiersz, wymierny trzywers z wymiennymi literkami. Rozpada się na miliony drobniejszych tworząc strukturę – wyindywidualizowany punkt. Wewnątrz (po zewnętrznej stronie odbicia) jest przestronny przeciąg i konfrontacja słowa. Tam gdzie Jung jest młody umieszczone są nadwyrazy nad wyraz prześmiewne: Nietche jest niczym, dla Kanta nie ma miejsca w centrum, a Arys to talerz. Na ciemnych … Przeczytaj wiersz