Biedny Ktoś, smutny Nikt

Ktoś ma dziś ser­ce cho­re W tę zim­ną, mroź­ną porę Dyga spło­szo­na świe­ca Wi­cher dmu­cha do pie­ca Dmu­cha do pie­ca Ję­czy, pła­cze w ko­mi­nie Ten, co ma Nikt na imię Ktoś jest zły, gdy Ktoś ma do­syć A Nikt pła­cze po nocy Pła­cze po nocy Źle ko­muś, źle ni­ko­mu W prze­strze­ni i w domu Nikt … Przeczytaj wiersz


Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Miłość (Wciąż rozmyślasz. Uparcie i skrycie…)

Wciąż roz­my­ślasz. Upar­cie i skry­cie. Pa­trzysz w okno i smu­tek masz w oku… Prze­cież mnie ko­chasz nad ży­cie? Sam mó­wi­łeś prze­szłe­go roku… Śmie­jesz się, lecz coś tkwi poza tym. Pa­trzysz w nie­bo, na rzeź­by ob­ło­ków… Prze­cież ja je­stem nie­bem i świa­tem? Sam mó­wi­łeś prze­szłe­go roku…


Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Klepsydra nad morzem

Świe­cie! Chwi­le ma­rze­nia, któ­rych mi nie wy­drzesz, mie­rzę pia­skiem, sy­pa­nym z gar­ści w dłoń otwar­tą. Klep­sy­dra taka, żad­nej nie­rów­na klep­sy­drze, gło­si, że czas jest dłu­gi i ze ma­rzyć war­to. Lśnią­ce dresz­cze, jak chmu­ry wę­drow­nych mo­ty­li, lecą w wiecz­ność, gdzie śmier­ci nie się­ga już hy­dra. – Pły­nął­byś, pia­sku ży­cia, nie­skoń­czo­na wstę­ga, gdy­bym ja cię mie­rzy­ła, ma­rzą­ca … Przeczytaj wiersz


Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Jak się te lata mylą

Jak się te lata mylą Ej, biegną jak konie kare. I znów idę z tobą nad Wilią zieleniejącym bulwarem. Wiosna przegląda się w wodzie niczym ty w lustrze weneckim; po moście gołąb chodzi poważnym krokiem niemieckim: gołąb odleci za chwilę, zapleć równiankę wesołą jak horacjańska Fidyle bogom mniejszym niż gołąb. Czemu tak kusi pochyłość? Wergil … Przeczytaj wiersz


Konstanty Ildefons Gałczyński

Ballada

1. Rzekł Nietoperz do żony: „Ale masz brzydkie błony”, więc żona u fryzjera błony sobie obcięła. Już nie mogła męża śledzić, więc mąż Kunę jął odwiedzać. Bywał u niej, przesiadywał, żonę mało co widywał. 2. Żona w jaskini siedzi, gołych kości się wstydzi, aż pewnego wieczora, gdy mąż powrócił z bora, wychynęła zza skały, ukazując … Przeczytaj wiersz


Adam Wiedemann

naprzód bez celu

wracaliśmy pustymi korytarzami przejścia podziemnego pod dworcem centralnym w katowicach, gdzie neonówki odbijały się w przejaskrawionych plamach światła na marmurowej posadzce. czysta sytuacja, choć nic bardziej brudnego w zasięgu pola widzenia. porozrzucane paczki po papierosach, niedopałki i wysuszone puszki po piwie. tłuste plamy kałuż po stajałym śniegu. craig raine zapewne otwierał kolejną butelkę, zapewne nie … Przeczytaj wiersz


Paweł Lekszycki

Estetyka słowa

dla Krzysia i Różyczki Ten wiersz się łączy z poprzednim. Słońce nie ma twarzy, zwłaszcza dzisiaj. Poprzednio brało sobie urlop i mogliśmy wyjść z pracy, patrzeć prosto w ciemność. W pracy nie było najgorzej. Nie było co robić, więc poświęcaliśmy się słowu mówionemu. To takie proste: otwierasz usta i coś z nich wychodzi, i nie … Przeczytaj wiersz


Adam Wiedemann

1+1=11

za słowa która spada jak spadają ptaki piszę sprzeczne zdania i nie ma jak i gdzie zarządzić i zażądać z zamysłu wytoczyć jak proszę grzecznie się wie są wierne i zawsze mówią to samo jak klocki którym kto? zabrał projektanta rojeń są wierne i zawsze mówią to samo nawet przed sądem kiedy je połączyć nitką … Przeczytaj wiersz


Lipszyc Jarosław

Wiersz dla Brigitte Bardot (2)

Ostatnio już tylko pojedyncze zdania. Oczywistość wniosków praktycznie uniemożliwia prowadzenie śledztwa, bo któż zna, któż znałby imiona wszystkich kundli wałęsających się po miasteczku, wzrok jak kundel (mniejsza zresztą o porównania), jak weszka na brudnym kundlu snuje się po tekście i kąsa (nawet kąsa), zerkając wprost, na boki, niepewnie biorąc to, co dane, te zdania, i … Przeczytaj wiersz


Adam Wiedemann

słowa na zamówienie

nie mów tyko pisz te słowa to pasza dla głodnych mózgów zasłoniętych oczu wyciągniętych rąk podpis na umowie o dzieła zebrane i magazynowane w przepaściach myśli między jedną a drugą cenną myślą cały świat jedności i drugorzędnych szczegółów słowa na zamówienie które podejrzanie łatwo świadczą na naszą niekorzyść cały sądowy świat który na razie odsuwamy … Przeczytaj wiersz


Lipszyc Jarosław

forsa & farsa

świnie w kinie, konie w kozie, psy w jury? ciężki chleb przekładu. „intoksykacja” w „klo” z użyciem lustra i banknotu „sto” czarnoskóra gwiazda ginie tragicznie w wieku 22 lat Że na koniec się dowiem Ot tak się toczy świat (?) Baker Street zgodnie z przewidywaniami śpiewa G. Rafferty za to One night in Bangkok okazuje się numerem The Chess … Przeczytaj wiersz


Marta Podgórnik

Czterdziesta czwarta

Lecz ludzie tak nie żyją, już podobno śmieją się z ciebie, myszko, ludzie tak nie robią i ludzie tak nie czują, jak ty, myszko, czujesz, bo ludzie to nie ty, na pewno, ludzie to nie ty. Obudzić się w mieszkaniu nieopodal dworca. Przez ptasi świergot obudzonym zostać. A ludzie tak nie piją i nie obejmują … Przeczytaj wiersz


Marcin Świetlicki

Żegnanie

Czy byłem? Skoro bohaterstwem jedynym moim był uparty pęd ku płodzeniu? Czy byłem? Skoro wielokrotnie krzywiłem ludzi prostych? Czy ja byłem? Czy krzewiąc siebie usiłowałem krzywdzić innych, w ten pokrętny sposób pragnąc udowodnić, że jestem? Udowodnić złudę? To i tamto? Czy teraz, gdy mówię koniec i kiedy wyrażam nadzieję – jestem? I czy teraz, stojąc … Przeczytaj wiersz


Marcin Świetlicki

risum teneatis

przymykam oczy i teraz to dworzec odjeżdża; ja tak chętnie się uczę: biedermeier, książki, darowana godzina wystana w kolejce w muzeum. ale oto nadjeżdża feralny wagonik, filigranowe tancerki sposobią desant, parująca kawa i kokosowy przysmak twojej matki kiedy wpadam na plotki i słucham jak richter którego wcześniej nie słyszałam gra świetnie i grać będzie zawsze: … Przeczytaj wiersz


Marta Podgórnik

Topienie

Dzień, w którym umarł Marek Zender, a także wiele dni tego rodzaju, kiedy wchodzę do „Zwisu” – a tu wielu mężczyzn pije z okazji śmierci (utonął? utonął) Marka Zendera, który chwilę potem kompletnie żywy i nieutopiony absolutnie nadchodzi. Dzień, w którym Kiwi widział osiem (osiem!) sarenek i jednego jelonka. Ten dzień, w którymśmy popłynęli na … Przeczytaj wiersz


Marcin Świetlicki

Pięć wierszy religijnych

1 Maciek Świetlicki mówi: – Ja wiem, to jest ten pan, którego ojciec zabił. Cały Nowy Testament w jednym zdaniu. Co dalej? 2 Maciek Świetlicki wie również o piekle. Ktoś mu musiał nagadać. Pójdę do piekła, tatusiu. Nie pójdziesz. Jestem niegrzeczny. Wiem, że pójdę. Nie pójdziesz. Na pewno. A pamiętasz, jak cię kopnąłem? Pamiętasz? 3 … Przeczytaj wiersz


Marcin Świetlicki

Wiersz bez światła

Nie, nie napiszę listu. Światło nam umarło, śmierdzi po śmierci naftą. Światło zmarło. Światło nam wyłączyli urzędnicy. Pan kierownik przyszedł z fizycznym i wyłączył. Bo żyjemy w grzechu, nijak za to nie płacąc, więc znaleźli sposób, żebyśmy zapłacili – wyłączając światło. Ciekawy eksperyment. Telewizor umarł. Nie żałujemy nazbyt. Jedyny mankament, że już nic nie zagłusza … Przeczytaj wiersz


Marcin Świetlicki